SEVMEYECEĞİM (BERDEL)

Bölüm 10

SELAMÜNALEYKÜM.......

Bedirhan ve Mahru iyi okumalar diler :)

Mirzaoğlu konağında herkes kahvaltı masasında toplanmıştı. Berfin hala ve kızı Lorin de masada yerlerini almışlardı. Berfin hala ağa kızı olarak çıktığı bu konağa kızını ağa gelini olarak verip konumunu korumak için çabalıyordu. Kızı Lorin de tam annesi gibiydi tek derdi kuzeni Bedirhan ile evlenip ağa hanımı olmaktı. 

Lorin saçları siyah, dalgalı beline kadar inen, esmer tenli gözleri yüzüne oranla daha büyük olan 18 yaşında genç bir kızdı. Kendini bildi bileli Bedirhan'ın gözüne girmeye çalışıyordu. Onun çayını doldurur bir şey istese de yapsam diye etrafında dört dönerdi. Bedirhan ise onu çocuk olarak görürdü, avluda emekleyen halasının kızı Lorin'di onun için hiçbir anlam ifade etmiyordu. 

Lorin masada Bedirhan'ın boşalan çay bardağını gördüğünde hızla ayaklanıp genç adamın bardağını aldığında Bedirhan öfkelenmişti ancak şuan da kimseyle münakaşaya girip canını daha fazla sıkmak istemiyordu. Bu esnada masada olmayan kadın Züleyha hanım merdivenlerden inerek eşinin oturduğu yere doğru ilerledi. 

" İbrahim Ağam telefon hayırlı bir iş içindir, Civanoğlu aşiretinin ağası Kadir Ağa'nın karısı aradı ağam. Oğulları Bahadır Civanoğlu ile Nazlı'nın hayırlı bir işi için konağa gelmek isterlermiş, sadece kadınlar ve oğlan. Sen ne dersen ona göre haber salacağız ağam" 

diye konuşmasını bitirince Züleyha hanım, Nazlı'nın gözlerinden yaşlar süzülmeye başlamıştı. Biliyordu ki onlar bu memleketin nasıl en büyük aşiretinin lideriyse Civanoğulları da çevre illerin en büyük aşiretiydi. Aliye'ye baktı çaresizce gözündeki yaşı silerken.

Lorin de bu arada Bedirhan'a çayını vermiş süzülerek yerine geçmişti. Nazlı'nın neden ağladığına anlam veremiyordu ne büyük şans  gelmişti diye düşünürken İbrahim Ağa,

" Buyursun gelsinler" deyince Nazlı hızla masadan kalkıp odasına koşarak çıkmıştı. Züleyha hanım,

" Utandı herhal ağam" diyerek Nazlı'nın arkasından bakan aile üyelerini, ortamı toparlamaya çalışırken Nazlı'nın abileri öylece bakıyorlardı. Ne diyebilirlerdi ki babalarının sözlerinin üzerine. 

" Akşam 8'de burada olurlar ağam ben arayıp haber edeyim" derken Züleyha hanım mutluluktan havalara uçuyordu. 

Erkekler işe gitmek için konaktan çıkarken Fatih Bedirhan'ın yanına gelip,

" Sıra sana geldi abi, şu dünkü mesele" deyip gülerken Bedirhan çatık kaşlarıyla,

" Sus Fatih, saçma sapan konuşma" diye terslemişti kardeşini Lorin'in bakışları ve kulakları bu iki gencin üzerindeyken.

Nazlı odasına çıkar çıkmaz hıçkırıklarla ağlamaya başlarken,

" Ben hissediyordum ama böyle bir şey olacağını, belliydi Cihan'ım" diye de kendi kendine yakınıyordu. Annesinin odaya girmesiyle yattığı yataktan doğrulup,

" Anne ben istemiyorum" dedi ağlayarak. Züleyha hanım gözlerini büyüterek,

" Ne demek istemiyorum kız, ağa kızı idin ağa karısı olacan daha ne istiyorsun Allah'tan, hem de denk bir aşiret" derken sesi kızına öfkeli çıkıyordu. Nazlı,

" İstemiyorum ya evlenmeyeceğim ne olur gelmesinler anne" derken,

" Nazlı sen kafayı mı yedin bu geliş söz gelişi olacak, seni vereceğimizi söyleyeceğiz bu adetleri unuttun  mu?" diye sinirle Nazlı'nın kafasını ittirip odasından çıkmıştı annesi.