Bölüm 31

3.8K 142 288
                                    

SELAMÜNALEYKÜM.......

Çok Çok Çok büyük bir çabayla bu geceye bir bölüm yetiştirdimmm ♥.......

Satır arası yorumları bekliyorum canlar haberiniz olsun çünkü çoookkk merak ediyorummm ♥.......

"Benim karım olmadan gidemezsin"

Bu cümle Mahru'nun dengesini bozarken hayatının en büyük kararını vermek için yine bir seçime itildi. 

"Bu evden çıkmak için ya karım olmayı kabul edeceksin yada abin ölecek"

Bu nasıl bir sınav, nasıl bir hayattı. Sürekli bir karar vermek genç kızı yoruyordu. Kocaman odada öylece dikilirken Bedirhan genç kızın "hayır" demesini bekledi.

"Hayır" derse bu evden gidemezdi, asıl istediği buydu genç adamın. Mahru'nun gözündeki kararsızlık çıkmazlık öyle yoğundu ki bakışları yerdeydi.

Kapı çaldı o anda, 3 tıkırtı, genç kızın daldığı denizden çıkmasına yardımcı olan o kapı sesi. Bedirhan'ın gözlerine baktı hemen nasıl bir karar vereceğine emin olamadan. 

Yanından geçip yürüyen adamın kokusu içine dolarken Bedirhan kapıyı açtı. Karşısında annesi vardı.

"Ne oldu" dedi sinirle Bedirhan. 

Züleyha hanım Boran ağanın isteğiyle yukarıya çıkmıştı, o kadar mutluydu ki Mahru'nun gidecek olması onu keyiflendiriyordu.

"Deden çağırıyor onu"

"Birazdan geleceğim git öyle söyle" 

Kapıyı kapattı Bedirhan cümlesini söyleyip. Mahru'ya dönmeden kapının önünde dikilirken Züleyha hanım sinirle aşağıya indi.

Onu bekleyen kalabalığa bakıp "Birazdan ineceklermiş ağam" dedi Boran Ağa'nın yanına yürürken. Bu kez avluda Bedirhan ve Mahru bekleniyordu, büyük bir sessizlik vardı. Boran Ağa oturuyordu, misafirlerini de oturtmuştu. 

"Seni bekliyorum, kararın ne" dedi Bedirhan hala yüzü kapıya dönüktü. Odanın içinde birbirlerine sırtlarını dönmüş iki genç, nasıl aynı yatağa girebilecekti ki.

Mahru ailesi için kendini ikinci kez feda edebilecek miydi? Zaten etmemiş miydi, belki de bu kez kurtuluşu için yapmalıydı bunu diye düşünürken ellerini sıktı.

"Karar--- Kararımı verdim" dedi derin bir nefes çekerken. Bedirhan kızın kabul etmeyeceğinden o kadar emindi ki yüzünü kıza döndü.

"O halde gidip söylüyorum gitmeyeceğini" 

Mahru yüzünü genç adama döndüğünde sıkıntıyla adamın yüzüne baktı.

"Bekle"

Bu nasıl bir cezaydı böyle, genç kız ne denli büyük konuşmuştu ki  başına bunlar gelmişti.

"Bekle dedim ben gidersem sen dediklerini yapacak mısın? yemin eder misin?"

Bedirhan derin bir iç çekti neden soruyorsun bunu, sen sadece gitmeyeceğim dediklerini kabul ediyorum diyeceksin demelisin dedi içinden.

"Şüphen mi var" dedi sesini ciddi bir tona alırken.

"Neden, sen de bende bu evliliğe zorla mecbur bırakıldık şimdi ben sadece bir süreliğine gideceğim. Neden bu şartı bana diretiyorsun"

Bedirhan kızın sözlerini duymak istemiyordu evet zorla evlenmişlerdi ama şimdi gitmesini istemiyordu. Bu gidişin dönüşü olmayacak diye kalbinde bir şüphe vardı, içini yiyip bitiren bir şüphe.

SEVMEYECEĞİM (BERDEL)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin