SEVMEYECEĞİM (BERDEL)

Bölüm 15

SELAMÜNALEYKÜM

Sevgili arkadaşlar hepinize yorum ve oylarınız için çookkk  teşekkürr ederimmm ♥.......

Odanın içinde birbirlerine nefretle solumaya başladıklarında Mahru hırsla elini itti Bedirhan'ın. Geriye çekildiğinde,

" Senden bana ne zindan ne de karabasan olur" demişti.

Bedirhan boşa düşen avuçlarını yere indirdiğinde kaşlarını düzeltmeden karşısında ki kıza baktı. Mahru onun karşısında durmamak için oturduğunda eliyle yüzünde ki yaşlarını sildi. Genç adam elini sıkarken,

" Hazırlan Berdel gelini ilk gecemizi yaşamak için geleceğim"

Bedirhan'ın bu sözleri o kadar net ve keskindi ki sanki buz kesmişti karşısında ki kız. Mahru tüm acılarını unutup şaşkınca giden adamı izledi.

" Ne yani, ne demek bu" diye öfkeyle konuşmaya çalışmıştı Mahru ama sesi içine kaçmıştı sanki.

Bedirhan öfkeyle söylemişti kıza bunları ama çoktan pişman olmuştu. Onu korkutmak zevk vermişti ama o kıza dokunmayı asla istemiyordu. Bir kere söylediği sözün de değerini yitirmemesi için uygulaması gerekirdi. Öfkesini dindirmeden banyoya girdi. Mahru odada kara kara düşünürken Bedirhan da banyoda soğuk suyun altında ne yapacağını düşünmeye devam ediyordu.

Genç adam uzattıkça uzattığı banyosundan saatler sonra çıkmak zorunda kalmıştı. Çıktığında her yer karanlıktı. Bedirhan beline sardığı havluyla birlikte odanın içine ilerlerken gözleri Mahru'yu bulmak için karanlığı delmeye çalışıyordu. Genç kızı göremeyeceğini anlayınca ışığın olduğu yere doğru yürüdü. Birkaç kez ışığı açıp kapattı ancak yanmıyordu. O banyoya girerken çalışan lamba ne oldu da söndü diye öfkeyle yatağının başucunda ki komodinin üzerinde ki telefonunu almak için yürüdü. Eliyle etrafı yokladığında telefonunu sonunda bulabilmişti. Hemen flaşı yakıp etrafına tuttuğunda odanın boş olduğunu gördü.

Mahru genç adamın banyoda olmasını fırsat bilerek hızla odanın içinde volta atmaya başlamıştı. " Ne yapmalıyım Allah'ım yardım et, düşün Mahru düşün. Beni bulmaması lazım.." odadan çıkmak için yöneldi ama yapamazdı, dışarıdan birisi mutlaka görürdü. Kafasını yukarıya kaldırdığında avizenin taşı gözüne ilişti. "Işık.." dedi sanki yeni keşfediyormuş gibi. " Işık olmazsa beni bulamaz" diyerek eline bir yastık aldı. " Ya Allah Bismillah" diyerek elindeki yastığı avizeye hızla fırlattığında oda karanlığa gömülmüştü.

Odanın karanlığa gömülmesiyle kendisini içerideki odaya attı, aynı işlemi orada da uygulayınca elini kalbine koyup "Allah'ım ben elimden geleni yaptım sana bırakıyorum, beni o pislik Mirzaoğlu'ndan koru ya Rabbim".

Bedirhan elindeki telefonun feneriyle giyinme odasına yürüdü öfkeyle, bu nerden çıktı dedi öfkeyle. Aynı şeyin giyinme odasında da olduğunu görünce bu defa sinirle odasından dışarıya çıktı.

" Ne bu rezillik!" diye bağırdığında avludaki herkes gözlerini yukarıdan bağıran ağaya dikmişti. Odada ki annesi ve kadınlar da Mahru hakkında kötü haber beklemesi yüzünden heyecanla çıktılar merdivenlere. Kimse karşısında çıplak kaslı vücudundan sular sızan, belinde beyaz havlu bağlı olan Bedirhan ağayı beklemediği için şaşkınlıkla onu izliyorlardı. Bedirhan elini trabzanlara koyduğunda,

" Rüstem" diye bağırdı. Halası Berfin de kadınların arkasında öfkeyle,"

" Bu ne terbiyesizliktir, işini yarım bırakıp mı çıkmış bu oğlan tövbe tövbe" diye homurdanmıştı.

" Ağam ne oldu" diye hızla koşarak geldiğinde Rüstem,

" Ne olacağı mı var, elektrikler mi gitti diye bakıyorum ama sadece benim odada ışık yok ne bu saçmalık"