LSIS 21

1.3K 19 3
                                    

"ဒေါက်တာက ကျွန်တော့်ထက် ဘယ်နှစ်နှစ်ကြီးတာလဲဟင်"

"သုံးနှစ်.."

"ဒါဆို ဒေါက်တာ့ကို မမလို့ခေါ်ရမှာလား"

"အင်းပေါ့ .."

"ကျွန်တော့်ကိုရော မမက ဘယ်လိုခေါ်မှာလဲ.."

"ဂုဏ်ရှိန်ပဲပေါ့..မောင်လေးဂုဏ်ရှိန်ဆိုရင်ရော"

"ဟာ မကြိုက်ပါဘူး..မောင်လို့ခေါ်"

"ရှက်စရာကြီး ဂုဏ်ရှိန်ကလည်း"

"မရဘူး ခေါ်ကြည့် ကျွန်တော်လည်း မမ လို့ ခေါ်တာပဲဟာ"

"ဟာ..ရှက်တယ် မခေါ်ချင်ဘူး"

"ခေါ်ပါဆို"

"ရှက်တယ် မောင်ကလည်း ဘာမှန်းမသိဘူး"

"အယ် ဘယ်လို ဘယ်လို ပြန်ပြောပါဦး"

"သွား လူလည်"

"ပြန်ခေါ်ပါဦး"

"မောင်..မောင်"

"ဗျ"

နိုးကို ဖက်လိုက်သည်နှင့် ရလိုက်သော ပိုးသတ်ဆေးတို့သည် တဖြည်းဖြည်းနှင့် ပျောက်ကွယ်လုနီးပါး ဖြစ်လာချိန်တွင် အစားထိုးဝင်ရောက်လာသော နူးညံ့သည့် ပန်းရနံ့တစ်ခု။
သူ မရင်းနှီးသော ဒီရနံ့...

လက်ကို ရုတ်တရက် အလှုပ်ခံလိုက်ရသောကြောင့် ဂုဏ်ရှိန် လန့်နိုးသွားရ၏။
မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်နှင့် ကြည့်လင်သော အပြုံးတို့ဖြင့် အုပ်မိုးကြည့်နေသော အမျိုးသမီးငယ်ငယ်တစ်ဦး...

စက္ကန့်အနည်းငယ်ကြာ ငြိမ်သက်နေပြီးမှအိမ်မက်မက်နေတာမှန်း သဘောပေါက်တော့သည်။ဒါဆို သူ့ကိုကြည့်နေသော ထိုအမျိုးသမီးငယ်ကရော..

"အစ်ကို..လန့်သွားတာလား"

ချိုသာသော အသံကလေးအဆုံးတွင် အသိဉာဏ်တို့ ပြန်လည်ပေါ်ပေါက်လာသည်။

ဤနွေတွင် အချစ်တစ်ခုမွေးဖွားသည်။(Love starts in Summer )Where stories live. Discover now