Görücü Usulü

Bölüm¹¹

Yıldızı parlatmayı unutmayın, yorumlarda da buluşalım:)

piyanonunkokusu️☘️

"Abim uyanmadı mı daha?!"

"Kızım çok yoruldular ikiside az biraz dur dinlesinler..."

Gözlerimi kulağıma çarpan uğultularla araladığımda yüzüme düşen saçlarımı geri ittim. Odanın içi biz uyuduğumuzda aydınlıktı şimdi ise tül perdeden dolan ay ışığı aydınlatıyordu etrafı. Kolumun altında hissettiğim kolla başımı yanıma çevirdim.

Yusuf sırt üstü uzanmış -üstü çıplak halde- uyurken bir kolunu benim tarafıma uzatmış başımı kolunun üstüne koymuştum. Başım ise göğsüne çok yakındı. Duyduğum Işıl'ın sesiydi gelmiş olmalıydı.

Yerimde kıpırdandığımda Yusuf başını benim tarafıma çevirdi. "Yusuf..." dedim fısıldayarak. Dirseklerimin üstüne doğrulduğumda tekrardan seslendim. "Yusuf?"

"Hmmm?"

"Uyan hadi, bir şeyler ye ilaç içmen lazım."

Gözlerini araladığında ben uzanıp anlına düşen saçlarını geri iterken o nabzımın üstüne dudaklarını bastırdı. "Işıl da gelmiş merak ediyor seni."

"Miray?" Gözleri kapalı mırıldanıyordu.

"Efendim?"

"Ağrım var..."

Kaşlarımı içim gide gide çattım. Canı mı yanıyordu?

"Yaran mı ağrıyor?"

"Cık,"

"Neresi? Sırtın mı?"

Gözlerini hafiften araladı. Üstümdeki croptan açık kalan gerdanımda gezdirdi gözlerini.

"Gözlerime bak gözlerime..." dedim gülerek.

Gözlerime odaklandı. "Ağrım var diyorum kızım,"

"Pislik, bende dinliyorum seni..."

Üstümdeki pikeyi açtığımda kalktım yataktan. Yatağa düşen tokamı alıp saçlarımı bağlarken izledi beni.

"Anne!"

Işıl'ın sesini duyduğumda Yusuf yüzünü buruşturup konuştu. "Geldiğini illa belli edecek! Sese bak anasını satıyım..."

Gülerek cropumu üstüne hırkamı giydim. "Kızın ödü koptu çağırayım gelsin..."

Odanın kapısını açarak çıktığımda ışığı yanan salona yürüdüm. Kapının pervazına yaslandığımda anne kızın bakışları bana döndü. "Uyandın mı kızım?"

"Yenge?!"

Işıl ayağa kalkarak ilk bana sarıldı. "Hoşgeldin..."

"Hoşbuldum, nasılsın?"

"İyiyim ya önceki günüme göre..."