Görücü Usulü

Bölüm¹⁵

Miray; Aşkım, bir hafta oldu gideli aramadın hiç,

Miray; Biliyorum fırsat bulsan ararsın, ama korkuyorum.

Miray; Bir haftadır hastaneye gidip geliyorum ama aklım hep sende.

Miray; Bir an önce ara lütfen, sesini özledim.

Kapının sesini duyduğumda, telefonumun ekranını kapatarak ayağa kalktım. Mercekten baktığımda karşı komşunun kızı -asansörde tanıştığımız- Havin'i gördüm. Kapıyı açtığımda göz göze geldik. "Miray abla rahatsız ettim üzgünüm,"

"Sorun değil tatlım..."

"Bir soru soracaktım da?"

Elindeki test kitabını gösterince geri çıktım. "Gel içeri güzelim..."

Mahçupca içeri girdiğinde kapıyı kapattım. "Gel salona geçelim."

Salona girdiğimizde masanın sandalyelerinden birini çekip oturmasını istedim. Bende hemen yanındaki sandalyeye oturduğumda testi masanın üstüne indirdi. "Nasılsın?"

"İyiyim abla, sen?"

"İyiyim ben de, nasıl gidiyor? Sınava az kaldı..."

"Güzel gidiyor, netlerim artıyor."

"Başaracaksın inanıyorum ben sana."

"Teşekkür ederim, eşiniz yok mu?"

"Yok, görevde."

"Görevde derken?"

"Asker," dediğimde gözlerinin içi parladı resmen. "Gerçekten mi?"

"Gerçekten."

"Umarım bir gün kamufulajıyla görürüm." Dediğinde gülümsedim. "Görevden gelince görürsün mutlaka."

O test kitabını açarak üstünde fazlasıyla uğraştığı bir biyoloji sorusunu gösterdi bana. Soru bildiğim yerden geldiğinde hatırladıklarımı detaylıca anlattım ona. Soruyu iyice anladıktan sonra testini alıp gitmişti. Arkasından kapıyı kapatarak kilitlediğimde mutfağa geçecekken salondan gelen telefonumun sesini duydum. Gül'le konuşmamız yarım kalmıştı dün gece o arıyor olmalıydı.

Salona girip koltuğun üstündeki telefonuma ilerledim. Ekranda gördüğüm isim kalbimin çarpmasına sebep olurken hızla aldım telefonu.

Yusuf 🩶 arıyor...

Hızlıca yanıtladım aramayı ve kulağıma yasladım telefonu. "Efendim?"

"Güzelim?"

Çatallı çıkan sesini duyduğumda gülümsedim. "Sevgilim iyi misin?"

"İyiyim boğazım hafif ağrıyor ondan sesim kısık."

"Neden? Grip falan mı oldun?"

"Grip olmuşum."

"Soğuk mu çok orası?"

"Hava gayet iyi de gece gündüz dışarıda olunca soğuk almışım."

"Sıcak bir şeyler içmeye çalış, olur mu?"

"Boşver beni, sen iyi misin?"

"İyiyim evdeyim, oturuyorum öyle. Ne zaman döneceksiniz belli mi?"

"Bir aksilik çıkmazsa yarın öğlene doğru ordayız."

"Gerçekten mi?!" Dedim heycanla. "Gerçekten." Sesimi taklit ettiğinde arkama yaslanarak devam ettim.