Bölüm²⁶

10.7K 437 28
                                    

MİRAY YILDIZ KANDEMİR

"Ne dediler?!" Dedim Işıl'a bakarak. "Helikopter ulaşmış yanlarına. Gece burda olurlarmış Albay öyle dedi..."

"İyiler mi?!" Dedi Melek anne. "İyiler..." dedi Işıl gülümseyerek. Gözlerimi kapatıp sesli bir nefes verdim. Elimi üstünde tuttuğum küveze döndüm.

"Oğlum..." dedim mırıldanarak. "Geliyor baba, yolda.."

Çok zor bir doğumum olmamıştı ben sadece Yusuf'u düşünürken zorlanmışıtı biraz ama bir saat içinde bitmişti her şey ve oğlumuzun kucağıma almıştım. O kadar güzeldi ki, yuvarlak yüzü ufacık elleri... Prematüre bir bebekti ama her şey yolundaydı şükür ki.

"Yenge..." dedi Işıl elindeki telefonu uzatarak. "Abim arayacak."

Telefonu elinden aldığımda bilinmeyen bir numaradan gelen bir görüntülü arama düştü ekrana. Yanıtladığımda direkt Yusuf ile göz göze geldim.

"Güzelim?" Dedi yüzümü inceleyerek. "Nasılsın?"

Gözlerim dolu dolu dururken o devam etti. "Beni boş ver. Sen nasılsın?"

"İyiyim, iyiyiz. Birazdan taburcu olacağız."

"Oğlumuz?"

"O da iyi, uyuyor sadece." Dedim yanağımdaki ıslaklıkları silerek. "Erken doğdu ama kan tahlillerini falan yaptılar, iyi."

Yusuf gülümsedi. "Göstersene?" Dediğinde başımı olumsuz anlamda salladım. "İlk canlı canlı gör, göstermeyeceğim."

"Hadi be yavrum, öleceğim heyecandan."

Hem ağlayıp hem güldüm. "Olmaz, canlı canlı gör ilk. Uyuyor hem."

"Gece orda olacağız zaten, helikopter geldi hazırlıklar bitsin yola çıkacağız."

"Bizde eve gideceğiz şimdi, herkes burda."

"Tamam dikkatli olun. Eve gelirim direkt."

"Sende çok dikkat et, hadi bak senin sesini arıyor oğlun gel erkenden."

"Göstermiyor musun?"

"Hayır." Dedim burnumu çekerek. "Geleceğim erkenden görüşürüz."

"Görüşürüz."

Telefon kapandığında Işıl aldı elimden. "Doktor toparlanabilirsiniz dedi. Bebeğin kontrolleri tammış daha fazla hastaneye maruz kalıp mikrop kapmasın dedi."

"Tamam..."

Anneme döndüm. "Anne çantamızı toparla çıkalım."  Melek anne zaten önden gitmiş yatağımı falan hazırlamak istemişti..

"Halasının birtanesi..." dedi Işıl küvezin önünde durarak. "Gidelim mi evimize?" Dediğinde burukça gülümsedim. Annemin gözü geldiğinden beri yaşlıydı.

"Gidelim..." dedim mırıldanarak. "Evimize, babamıza kavuşalım."

☘️

Görücü UsulüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin