Bölüm³⁰

8.9K 489 81
                                    

Merhaba canımın içleri!

Ailemden biri ameliyat geçirdi (estetik) iki günlük bir refakatçi serüvenim oldu. Sınav haftamada gireceğimizden bir bölüm atayım dedim:)

Yıldızı parlatıp, oy vermeyi unutmayın!

"Aşkım acıkmış Ege gel sen, hazırlarım ben kahvaltıyı!"

Yusuf'un salondan gelen seslerini duyduğumda ellerimi yıkayarak hızlıca kuruladım. "Geliyorum sevgilim!"

Mutfaktan çıktığım an kapının zili çalınırken kilidi açarak kapı kolunu indirdim ve karşımda gördüğüm bedenlerle affalladım.

"Işıl?" Dedim mırıldanarak. "Abim evde mi?"

Kızaran gözleri abi dediği an yeniden dolarken arkasında kalan Alparslan abiyi gördüm. "Evde, gelin..."

Ayakkabılarını indirip içeri girdiklerinde salonu gösterdim elimle. "Salonda, geçin isterseniz."

Işıl önden ilerleyerek salona girdiğinde kucağında Ege ile dolanan Yusuf'u gördü. Yusuf arkası dönük henüz onları farketmemişken Işıl dudaklarını araladı. "Abi?"

Yusuf'un hareket eden bedeni bize döndüğünde Işıl ve Alparslan abi arasında gözleri mekik dokudu. Kucağındaki Ege hareketlenirken ben ilerleyip aldım kucağından. "Konuşalım mı biraz?" Dedi Alparslan abi.

"Konuşalım tabii geçin oturun." Kendisi tekli koltuğa oturduğunda Işıl bana döndü. "Yenge gelsene sende..."

L koltuğun uzun kısmına Ege'yi uzatarak emziğini ağzına koydum. Tekli koltuğun yanına bir sandalye çekerek oturduğumda Alparslan abi ve Işıl yan yana oturdu.

"Melek sultandan geliyoruz biz, onunlada konuştuk. Ben üstüme düşeni yapıp gönlünü aldım. Onayınıda aldım--"

"Neyin onayı?" Dedi Yusuf çatılan kaşlarıyla. "Işıl'a aramızda her ne varsa onun onayı kardeşim?"

"Abi--"

Yusuf elini havaya kaldırıp susturdu. "Abin falan yok senin orda bir anlaşalım."

"Abi n'olur yapma böyle..."

"Ne yapıyorum?"

"Yok sayma beni."

"Ben seni yok saymıyorum sen bizi yok sayıyorsun?"

"Ben onları sinirle söyledim abi görmüyor musun ne kadar pişman olduğumu?"

Alparslan abi dudaklarını aralamıştı ki Yusuf gözlerinin içine bakarak susturdu. "Bende o gün çok sinirlendim Işıl?"

"Her şey çok üst üste geldi yemin ederim. Eren mevzusu, annemin odasında gördüğüm evraklar... Alt üst oldu hayatım."

"O evrakları görür görmez niye gelmedin bana ya da anneme?"

"Ben atlatırım zannettim, bu kadar ağır olacağını tahmin etmedim."

Yaşlar akan gözleriyle izledi abisini. "Kötü bir şey yapmadım ben..."

Yusuf başını sallayarak onayladı. "Kötü bir şey yapmadın tabii, ne de olsa iki cümle demi bizi silmek kötü bir şey değil."

"Ben sizi silmedim! Kimim var ya benim sizden başka?!"

Yusuf bakışları ile Alparslan abiyi gösterdi. "Abi görünümlü sevgilin var ya, korur kollar o seni..."

"Ayıp oluyor..." dedi Alparslan abi.

Görücü UsulüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin