Görücü Usulü

Bölüm²⁸

piyanonunkokusu ️✨️

Keyifli Okumalar diliyorum hepinize, oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen:)

MİRAY YILDIZ KANDEMİR

Hastanenin bahçesine giren arabayla gördüğümüz makam araçları, askeri araçlarla Yusuf aniden frene bastı. Arabayı öylece yolun ortasında durduğunda kapısını açıp hızlıca indiğinde bende onu takip ederek indim. Bankın üstünde duran askerler Yusuf'u görünce ayağa kalkarken Yusuf koşarak acilin kapısından girdi içeriye. Bende hızlı adımlarla onu takip ederek içeri girdiğimde kapının hemen önünde duran Yusuf'un yanında durduğumda Oğuz ve Akın'ı gördük.

"Benim abim öldü lan!" Akın ağlayan gözlerine eşlik eden sesi ile hastaneyi inletiyordu. "O adam benim babamdı, o adam benim abimdi o adam benim her şeyimdi!"

Yan tarafta sandalyenin üstünde oturan Işıl'ı, Hüma'yı, Melek anneyi ve başka yaşlı bir kadını gördüm. Başları öne eğik öylece ağlıyorlardı.

"Kardeşim yapma..." dedi Oğuz. "Ne yapma lan?! Canımızı kopardılar bizim! Cenaze bekliyoruz lan biz cen-"

"Akın?" Yusuf'un fısıldayan sesini duyduğumuzda herkes sessizleşip bize döndü. Kızaran gözleri, yanlarında yumruk yaptığı  ellerine baktım. Akın, Yusuf'a doğru geldi.

"Gitti..." dedi sendeleyen adımlarıyla. "Öldürdüler, şehit düşürdüler kardeşimizi."

Yusuf çenesi sıkarken göz yaşı dökmemek için direndiğine emindim. Akın koşarak geldiğinde sıkıca sarıldı Yusuf'a. Yusuf öylece durdu, Akın hıçkıra hıçkıra ağladı ama o karşıdaki duvarı izledi öylece.

Yanaklarımın ıslandığını hissettiğimde kalbimdeki sizi yavaş yavaş bedenime işledi ve tükendiğimi hissettim.

Yüzbaşı Yusuf Kandemir'in abisi şehit düşmüştü.
Kıdemli er Akın Yetgin'in babası, abisi, kardeşi her şeyi şehit düşmüştü.
Yüzbaşı Oğuş Atalı'nın kardeşi şehit düşmüştü.
Albay Güray Çevik'in oğlu, Alparslan Çevik şehit düşmüştü.

Ortamdaki sessizliği bozan aramızdan biri olmadı, ortamdaki sessizliği karşısında durduğumuz duvarda asılı olan oldukça büyük bilgisayarın aydınlanan ekranı bozdu. Normalde hasta sıralarını gösteren bilgisayarın ekranında bir video kaydı belirdi.

Kaşlarım çatıldığında herkes oraya odaklandı. Ara koridorda çıkan Güray Albay o tarafı döndü.

Kameranın arkasından gelen bir beden kameranın tam karşısındaki tekli koltuğa oturdu ve kameraya baktı.

Yan tarafımda kalan Işıl ayaklandı ve şaşkınca mırıldandı. "Eren?"

"İlk önce sevgili Şırnak askeriyesi baş sağlığı dilerim," Yüzünde alaylı bir ifade vardı. "Daha sonrasında sevgili kayınçom Yusuf Kandemir üzgün olduğumu belirtmek isterim." Bir gülüş koyverdi. "Ne üzgün ne üzgün ama..." ellerini havaya kaldırıp kameraya doğru uzattı. "Bu eller az önce bir askeri şehit düşürdü. Bu eller az önce sizin kardeşinizi şehir düşürdü. Gurur Yüzbaşı Yusuf, kendimle gurur duyuyorum. Önce şey yaşandı ruhun duymadı. Kardeşini aldım koynuma ötekini kardeşinizi şehit ettim. Hem namusunuzu aldım hem canınızı..." Omuzları dikleşti. "Ben Haşin Kurwa, Bawer Kurwa'nın öz be öz kardeşiyim, hiç bir zaman vazgeçmedik hiçbir zamanda vazgeçmeyeceğiz."