Bölüm²²

12.7K 427 42
                                    

MİRAY YILDIZ KANDEMİR

Boğazımda bir kuruluk hissediyordum. Başım da zonkluyordu ama boğazımın kuruluğunuda  başımın ağrısında bastırabilecek bir şey hissediyordum. Kasıklarımdaki sancı. Dudaklarımı araladığımda aynı anda gözlerimide araladım başımın üstünde duran parlak ışık gözlerimi tekrardan yummama sebep olurken yarım dakika kadar bekleyip gözlerimi yeniden açtım ve içerisinde olduğum hastane odasında bakışlarımı gezdirdim. Sağ tarafımdan gelen nefes alışverişlerine döndüğümde anlını koluma yaslamış Yusuf'u gördüm.

En son hatırladıklarım geldi gözümün önüne. Evimizin mutfağındaydım, sancı girmişti karnıma ve kasıklarımdan elime bulaşan kanı görmüştüm. Parmaklarımı oynattım, karnımın alt kısmında sargı bezleri vardı hissediyordum.

"Bebeğim?" Dedim çatallı çıkan sesimle. Yusuf hızlıca başını kaldırıp bana baktı. "Güzelim?"

"Bebeğimiz nerde?" Dedim sesimi bir tık daha yükselterek. "Naptılar bana?! Aldılar mı onu benden?!"

"Hayır... Hayır sevgilim yok öyle bir şey, ikinizde iyisiniz."

Elimi karnımda gezdirdim. "Ne bunlar o zaman?!"

"Bilmiyorum, sadece ikinizin de iyi olduğunu biliyorum. Doktor gelecek şimdi bilgilendirecek bizi."

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım ve Yusuf'un dudaklarını anlımda hissettim. "Ömrümden ömür götürdünüz..."

Karnımın üstündeki elimin üstüne elini koydu. Göz göze geldiğimizde devam etti. "Şükür ki iyisiniz,"

"Çok korktum."

"Bende, seni öyle yerde yatarken gördüm ya öldüm öldüm dirildim."

Serum takılı olan elimi yükselterek kirli sakallarını okşadım. "Doğru söylüyorsun değil mi? İyi bebeğimiz..."

"İyi sevgilim, bırakmadı o annesini babasını."

Odanın kapısı çalınıp açıldığında Yusuf geri çekildi. Doktor Gökçen geldiğinde elindeki dosya ile önümüzde durdu. "Annemiz uyanmış... Nasılsın?"

"Biraz daha iyiyim,"

"Doktorum demiştin, beni en iyi şekilde sen anlarsın diye düşünüyorum. Karşı karşıya kaldığımız durum, dış gebelik.  Şöyle söyleyeyim ikiz bebekleriniz olmak üzereyken biri anne rahmine tutunabiliyor ama diğeri anne rahmine ulaşamıyor. Şuan anne rahmine tutulan bebeğimiz gayet sağlıklı gebeliğin devam ediyor, diğer bebeği almak zorundaydık ki sağlıklı bebeğe de zarar vermesin. Operasyonunun gayet başarılı idi. Yarına kadar seni misafir edip sonra göndereceğiz. Bu olayı kafana takıp düşünürsen sağlıklı bebeğine kendi ellerinle zarar vermiş olursun kendini yıpratma lütfen zor bir süreç olduğunu biliyorum ama dikkatli olursan bundan sonrasınında sağlıklı olacağı teminatını veriyorum. Geçmiş olsun..."

"Teşekkür ederiz."

Odadan çıktığında gözlerimi kapatıp derin bir nefes verdim. Yusuf elimi sıkıca tuttuğunda başımı ona çevirdim. Saçlarımın içinde parmaklarını gezdirirken, "Annemlere bir şey söyleme olur mu? Telaşlanmasınlar boş yere." Dedim.

Başını olumlu anlamda salladı. "Olur güzelim,"

Eğilip anlımdan öptü. "Hadi uyu biraz, dinlen."

Görücü UsulüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin