Gecem | Texting

2.2

Alarımım çalar çalmaz uyandım. Okulun ilk günüydü. Çok heyecanlıydım. Hayatımda hiç okula gideceğim için sevineceğimi düşünmezdim. Telefonda Emre'nın bana yazdığını gördüm, fakat umursamadım. Odamın kapısı çaldığında korkudan ayağa kalktım. "Kim o?"
"Benim." dedi Ayten ablanın sesi.
"Girebilirsin." dedim sakinleşerek.

Ayten abla bana baktı gülümseyerek. "Sana küçük hediyem var." dedi bir kutuyu bana uzatarak. Şaşırarak Ayten ablaya baktım. "Bana mı?" diye sordum yineden. Ayten abla kafasını salladığında kutuyu açtım.

"Okul formam!" diye bağırdım sevinerek. Ayten ablaya sarıldığımda kendisi gülmeyr başladı. "Bu babanın hediyesiydi, şuan işte olduğu için benim sana vermemi istedi. Benim hediyemde kutunun içinde." Kutuya heycanla baktığımda bir kutu daha buldum. Kutu mor ve mavinin arasındaydı ve içinde papatyalı bir kolye vardı.

Ayten ablaya dolu gözlerle baktım. "Bu...bu çok güzel ayten abla." Ona sımsıkı sarıldığımda gözyaşlarıma hakim olamadım. "Noldu? Niye ağlıyorsun?" diye sordu gülerek. "Ne bileyim... çok mutlu oldum." dedim ayten ablanın yanağına öpüçük kondurdum ve üzerimi değiştirmek için lavoboya koştum. Üzerimi giydikten sonra saçlarımı bağladım ve hafif makyaj yaptım.

Aşağa indiğimde Kerem ve Emre bana baktı. Kerem bakışlarını geri çekti ve yere baktı. Emre ise bana hala bakıyordu. "Çabuk makyajını sil." diye emretti.
"Silmeyeceğim?"
"Sil dedim."
"Bende sana silmeyeceğim dedim." Emreyi takmayıp Kerem'ın karşısına oturdum.

Kendisi yemeğine baktı ve beni takmamaya çalıştı. "Günaydın" dedi sadece. Bu kadar mı? Güzel görünüyorsun demiyecek miydi? Kafamdaki salak düşleri bırakıp yemeğime odaklandım. Ama birşey yiyemiyordum. Çok heyecanlıydım. "Neşeyle mı okula gideceksin?" diye sordu Ayten abla bana bakarak. "Bilmiyorum, sanırım hayır." diye cevapladım. Ayten abla mutfağa geri gittiğinde telefonumu çıkartıp Neşeye okula yalnız gideceğimi söyledim.

Yemeğimizi yedikten sonra Kerem ve Emreyle dışarıya çıktık. Ben ortada, ikiside yanımda yürüyordu. Telefonuma baktığımda Faruk bana mesaj attığını gördüm.

Faruk; günaydınlar gece hanım

Faruk; sen gecesın ya kesin laf falan atarsında

Faruk: fakat sen, gece, gündüzü görebiliyor musun?

Gece: ne diyon yine?

Gece: espiri anlayışına kurban.

Faruk: yaa hem yakışıklı hemde komik

Faruk; zor bulursun bak.

Gece: bu bilgiyle ne yapmamı istiyorsun?

Faruk; bilmem, belki birşeyler yaparsın o bilgilerle ;)

Gece: ne?

Faruk: Emre veya Kerem'ın gerızekalılığı sanada mı bulaştı?

Gece: yoo, ne onların nede senin seviyene düştüm şimdilik.

Gece: ayrıca sen niye ikisine taktın?

Faruk: sıkrlsırldlss

Faruk: aynı arabadan indiniz ya, yan yana

Faruk: komik yani

Gece: komik birşey mi dedim?

Faruk: yoo, yani sen ikisiyle mi çıkıyorsun? onun fantezisini kuruyorum'da