Gecem | Texting

1.2

Gece: niye?

Gece: niye bana kim olduğunu söylemedin..

Gece: niye bana bunu yaptın?

Gece: ben en yakın dostuma bile söyleyemedim neye uğradığımı..

Gece: ne kadar utanıyorum senin haberin varmi?

Gece: şimdi hangi cesaretle gözlerine bakabileceğim?

Gece: hangi cesaretle konuşabileceğim seninle...?

Kerem: gece ben çok özür dilerim..

Kerem: gerçekten

Kerem: senin kim olduğunu daha önce biliyordum.

Kerem: sence niye buraya geldim?

Kerem: ben o piçle arkadaş olur muyum ki?

Kerem: asla

Kerem: ve senin sırrını sana karşı kullanmam.

Kerem: yapmam bunu.

Kerem: yapamam.

Gece: peki, kurtarmak istiyorsun beni.

Gece: o zaman niye gözüme baka baka yalan söyledin?

Kerem: sence emre'nın yanında kim olduğumu söyleseydim emre nasıl reaksiyon verirdi?

Gece: bilmiyorum..

Kerem: sana yemin ederim ki senden özür dilerim.

Kerem: aniden oldu.. söyleyemedim.

Gece: bu seferlik afediyorum.

Gece: ayrıca seni gerçek hayatta görmek istiyordum, şimdi hayallerim gerçekleşiyor.

Kerem: ĞEPRAPLRTJ

Kerem: çok yakışılyım dimi?

Gece: kendini düşünmekten başka birşey yapar mısın, kerem?

Kerem: ismimi öyle deme ya soğuk geliyor.

Gece: ne diyim? Kerero?

Gece: keroş?

Gece: kero? Yok bu kekoya benzedi..

Kerem: yakışılı diyebilirsin mesela?

Gece: haydaaa yine mi bu konu?

Kerem: evet ĞAPEPSPEORS

Gece: ah ah seninle konuştukça beyin hücrelerim ölüyor.

Kerem: hiçte bile.

Gece: neyse bakkala gideceğim, ekmek almaya.

Kerem: yalnız mı?

Gece: evet?

Kerem: iyi bende geliyorum.

Gece: peki tamam, benden iki dakka sonra çık başka birşey sanmasınlar.

Kerem: kimler?

Gece: FBI- teyzeler, dedikoducu yengeler, türk-dizi kızlar.

Kerem: ney?

Gece: anlama kanka anlama.

Gece: dediğim gibi 2 dakka sonra çık.

Kerem: ayy tamam heyecanlandım

Gece: ne?

Kerem: anlama kanka anlama.
(görüldü...)

Kerem: yine görüldü yedim-
(iletilmedi...)

Yataktan hızla fırlayıp üzerime bol siyah pantolon ve siyah beyaz çizimli kazak giydim. Aynaya baktığımda saçlarımı balık- sırtı yapıp gülümsedim. Güzeldim.

Neşe hala uyuyordu. Dün akşamdan beri konuşmadık. Çok yorulduk, çok özledik. Yanına eğilip saçlarını okşadım. "Canım kankam, sen bilsen neler yaşadığımı... ama söyleyemem. Yapamam beni affet." Hızla ayağa kalkıp aşağa indim.

"Sabahın köründe uyanmakta neymiş ya." diye söylenip durdum. Erken kalkmaktan nefret ederim. Söylenerek mutfağa gittim ve kendime kahve hazırladım. Tam o sırada birisi arkama durdu. Ve bu defa bu kişi Emre değildi.

Kerem..

"Günaydınlar!" diye seslendi gülerek. Bende güldüm ve ona kahve ikram ettim. "FBI-teyzeler gelmeden önce biz bi dışarıya çıkalım." Kahvemi yudumladım. "Tamam, ayakkabılarımı giyip geliyorum."

"Günaydın, millet?" Emrenın yorgun sesi kalbimi son bir kez daha titretmişti. Bu sefer bana sadece gülümsedi. Ne tacız edici bakışlar attı, nede laf attı. Tipki bir abi gibi gülümsedi.

Fakat dediğim gibi... abi sadece, adam değil. O adam olamıyacaktı. "Günaydın kanka." Keremın sesi beni bir kez daha düşündürttü. Aradığım kişiyi bulmuştum.

"Ben ekmek almaya gidiyorum." dedim dışarıya çıkarak. Soğuk havayı aldığımda rahatladım. Bir kaç dakka dışarda bekledim Keremı. Oda çıktı ve birlikte yürümeye başladık.

"Eee? Anlat bakayım, Gece. Ne yapmaya seversin?"
"Kulağa çok tuhaf gelsede, soru çözmeyi çok severim."
Kerem bana inanilmaz şekilde baktı. Sanki beni tuhaf buluyormuş gibi. "Tuhafsın."
Bingo.

Birlikte markete vardığımızda Efe hemen yanıma geldi. "Kanka, hoşgeldin." dedi gülümseyerek. Bende ona gülümsedim. "Selam, eee benim sevdiğim ekmekler hala varmı?"
"Aslında yok fakat senin için özel sakladım." Efe'nın bu sözlerine kahkaha attım.

Ekmeyi elime alıp Kerem'e gösterdim. Daha doğrusu 'içeriye gir' işareti yapacaktım fakat çocuk dinlemiyor. "Kerem, sen misin?" diye sordu Efe tedirgin içinde. Kerem içeriye geçip beni hafifçe arkaya aldı. "Vay hayatta herkes 2. kez görüşürmüş hm?" Efe onu takmayıp ekmeyin parasını söyledi. Ona parayı verdiğimde bana şu sözleri
söyledi: "gece, lütfen dikkat et."

----
Efe mi Kerem mi? 👉

Sizce aralarında ne geçti? Bu ne sertlik?

Vote ve yorum yapmaya unutmayınnn :)