'bir fırtınadayım.' diyordu şarkı. 'bır fırtınadayım. Gözümün gördüğü göğüsümün bildiyle bir değil.' Radionun sesini açıp dışarıdaki soğuk havayı izledim. Bir Mabel matiz'ın fanı olarak bir avantajınız vardı, oda şarkıları yaralarınıza pansuman gibi gelmesiydi.
'Yalnız değil, yanlış değilsin, utanma.' dedi Mabel matiz. 'Rüyam senin, al bide bunu, burdan yak.' Son iki gündür hastanede boş boş oturuyordum. Ne kerem nede başka biri gelmişti. Kerem'ı özlesemde bu 'ayrılık' ikimizede iyi geliyordu.
Ve yanımda Neşe vardı. Beni hep destekleyen tek dostum. Hep yanıma gelip yemeğimi yediriyordu.Emre bile gelmiyordu. Tabi, bir kaç kez yazmıştı bana. Fakat bayıldığımdan beri üzüntü içindeydi.
Bir insan üzüntü yüzünden geberebilir mi?
Evetse, nasıl? Belki Emre'de geberebilirdi.'bir fırtınadayım, bir fırtınadayım. Gözümün gördüğü göğüsümün bildiyle bir değil.' Çantamı hazırladım. Hastanede iki gün tatil gibiydi. Emreden uzak. Katilimden uzak. 'vurma sen onları gencecik oğlanları. Bunlar hep o ihriyar dünyanın yalanları.'
Ama tek dostumu özlemiştim. Kerem'ın bana inanmaması beni çok kırmıştı.'Bak bama gör kendini, öyledir bu can dili. Öyle bir sar ki artık sorgular tükenmeli.' Kapı çaldığında radionun sesini kistim ve kapıya baktım. Doktor ve Emre. Hah, en sevdiğim ikili. "Nasılsın gece?" diye sordu doktor birşeyler yazarak.
"İyim ben." dedim halsız sesimle. Wow çok inandırıcıydı gece. Emre yanıma gelip sarılacakken çantamı ona çarpıp dışarıya çıktım. "Teşekkürler doktor, herşey için." dedim gülümseyerek.
"Rica ederim, fakat bir daha canına kıyma lütfen." dediğinde patlamak üzereydim. "Ben kendime zarar verecek kadar düşmedim. Fakat bana zarar verecek insanlar var, evet." dedim yürümeye başlayarak. Emre'nın arkamdan gelmesi umrumda bile değildi.
Kerem: hastaneden çıktın mı?
(görüldü...)Kerem: bak biliyorum kızgınsın, fakat cevap verebilir misin?
Gece: inanır mısın ki?
Kerem: gece
Kerem: inanırım.
Kerem: seni tanımadığım halde inandım sana.
Gece: gerçekten mı? Çünkü iki gün önce başka birşey söylüyordun.
Kerem: seni kırmak istemedim.
Gece: kırdın am-
(iletilmedi...)Emre kolumu tuttuğunda telefonu cebime koydum. Kolumu geri çektığımde Emre bu sefer inkar etmedi. "İyisin değil mi ?"
"Sanki çok umrunda ya." dedim gülerek. Sonra caddeye bakıp taksiyi aradım.
"Gece ben-"
Taksi geldiğinde oraya binip kapıyı kapattım.Adresi söylediğimde arkama yasladım. Şuan bu tür saçmalıklara enerjim yoktu. Biri konuşuyor öbürü yazıyor. Yapamıyordum. Neşe'yı arayacak kadar isteyim yoktu. Hiçbirşey istemiyordum.
'Evet kısa bi ara sonra yine birlikteyiz sayın seyirciler.' dedi radionun sesi. 'Yanımızda bugün değerli biri geldi arkadaşlar. Alkışlarınızla Esma Saryeli.'"NE!" diye bağırdım. Taksici abla tedirgin şekilde bana baktığında yutkundum. "Acaba... radionun sesini açabilir misiniz?" diye sordum titreyen sesimle. Taksici istediğimi yaptığında sessizce dinlemeye başladım.
'Siz, Esma Saryeli, yalnız yaşayan ve bir kaç sene önce boşanan özel birisiniz. Biraz kendinizden bahsetmek ister misiniz?' Radio'daki kadın konuştuğunda onu öldürme isteyim büyüdü. Esma saryeli'nım cevabını sabırsızlıkla bekliyordum. Nasıl anlatacaktı acaba kendi kizimi bıraktığını?
'Selamlar hepinize, evet, yaklaşık üç dört sene önce boşandım, ve kendi hayatıma çeki düzen vermeye karar verdim.' dedi gülerek. Arkadaşlar, annem gülebiliyormuş.
Vardığımızda bir kaç saniye daha koltukta oturdum. Göz yaşlarıma hakim olamadım. "İyi misiniz?" diye sordu taksici. "İyim, sağolun." Parasını verip arabadan indim. Saniylerce orada öylece durdum. Hareket edemedim.
"Gece!" diye bağırdı kuvvetli bir ses. Arkama baktığımda Kerem ve Emre geliyordu. Gözyaşlarımı silip onları görmezden geldim. Eve girdiğimde babam ve ayten abla beni dört gözle bekliyorlardı. Birbirimize sarıldığımızda ağlamamak için dua ettim.
"Kızım, neden ağlıyorsun?" diye sordu babam yüzümü ellerine aldığında. "Baba..ben.." o sırada Emre içeriye girip bağırdı. "GECE ŞU YAZIŞTIĞIN HERIF KIM?!"
---
Gece'nın helvası cevizli olsun, teşekkürler ĞAĞEĞAĞEĞRĞA
Vote ve yorum yapmaya unutmayın, sizleri çok seviyorum🫶🏼
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gecem | Texting
ChickLitGece: niye? Gece: niye bana kim olduğunu söylemedin.. Gece: niye bana bunu yaptın? Gece: ben en yakın dostuma bile söyleyemedim neye uğradığımı.. Gece: ne kadar utanıyorum senin haberin varmi? Gece: şimdi hangi cesaretle gözlerine bakabileceğim? Gec...