pişman mısın? (smutt☆)

5.7K 71 21
                                    

"Deve kuşu musun sen? Gözünü kapayınca gömeyecek miyim yani?"

Duyduğum sesle yavaşça gözlerimi açtığımda her yeri kan içindeydi. Berbat kokuyor....korkuyla ağlamaya başladığımda sırıttı.

"Sobe."

Ağlamam şiddetlenirken kahkaha attı. Elini uzattığında hareket edebildiğim kadar geriye hareket etmeye çalıştım ama zaten çoktan dolabın sonuna varmıştım.

"Oyun bozanlık yapma. Sobeledim. Çıkmak zorundasın."

Sırıtışına korkuyla bakarken beni kucağına almasıyla çığlık atıp onu itmeye çalışsam da işe yaramıyordu. Pencereye doğru yürümeye başladığında kucağından atlamaya çalışsam da çok sıkı tutuyordu. Hıçkırarak ağlarken yalvarıyordum.

"ÖZÜR DİLERİM!! ÖZÜR DİLERİM ÇOK ÖZÜR DİLERİM BİR ŞEY YAPMA LÜTFEN KORKUYORUM!! YAPMA DUR!! HAYIR!!"

Pencereyi açtığında ona sıkıca yapışmama sırıttı. Ayak bileklerimden tutup aşağı sarkıttığında çığlık attım.

"DUR YALVARIRIM DUR LÜTFEN ÇOK KORKUYORUM YALVARIYORUM DUR LÜTFEN NE İSTERSEN YAPACAĞIM YEMİN EDERİM YÜKSEKLİK KORKUM VAR BENİM YAPMA BUNU N'OLURSUN!"

Derince nefes alıp etrafa bakıyordu.

"Sadece 1. Kat en fazla beyin kanaması geçirirsin amma abarttın sende."

Güldüğünde kesinlikle korkudan titriyordum. Burası birinci kat olabilirdi. BU BENİ BAŞ AŞAĞI TUTARKEN ÖLMEYECEĞİM ANLAMINA GELMİYORDU!

"LÜTFEN!!

Burnum yanmaya başladığında korkudan kalbim acıyordu. Baş aşağı tutunca kan beyine gelmiyor muydu...? Burnum sızlıyordu. Kalbim deli gibi atarken nefes alamadığımı hissediyordum.

"Ay elim mi terledi ne,yoruldum da baya bir yumurcak yüzünden. Pek gücüm kalmamış gibi."

Duyduğum şeyle yutkunup gözlerimi kapattım. Tek elini çektiğinde hızlıca gözümü açıp ağlamamı durdurmaya çalışıyordum.

"Söz veriyorum ne istersen yapacağım....bırakma lütfen....nefes alamıyorum....tut...n'olur...."

Beni hafifçe salladığında çığlık attım. Başım çok dönüyordu, kusacak gibiydim.

"Özür dile."

"Özür dilerim..."

"Tekrar."

"Çok özür dilerim..."

"Kaçabileceğini mi sandın?"

"Özür dilerim..."

"Bir daha ne yapmıyoruz?"

"Ben....."

"Bir daha ne yapmıyoruz dedim."

"Kaçmaya çalışmayacağım....."

"Başka?"

"Sözünü ikiletmeyeceğim...kusacağım lütfen geri çek beni!"

Beni geri çekip arkamı döndürerek göğsümü pencereye yasladığında sonunda nefes alabildim. Gözlerim yanıyordu. Başım ağrıyordu. Kusmamam mucize gibiydi.

Saçımdan çekerek bıçağını boynuma dayadığında korkuyla elimi sıktım.

"Uslu bir çocuk mu olacaksın?"

Bıçağı daha çok bastırdığında korkuyla bağırdım.

"SÖZ VERİYORUM LÜTFEN BIRAK BOYNUMU!"

Obedience and painHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin