Smut

2.4K 47 5
                                    

Charles'ın gözünden

Karşımda ağlamaktan ve bağırmaktan sesi gitmiş miniğe büyük bir zevkle bakıyordum. Az önce kırdığım bacağından tutarak onu kendime doğru çektiğimde tekrar çığlık atıp kurtulmaya çalışıyordu. Ağlaması en güzel melodi, gözyaşları en güzel manzaraydı. Kırık bacağından kendime doğru çektiğim beden bana doğru yaklaşmıştı fakat hala kaçmaya çalışıyordu acısını görmezden gelmeye çalışarak. Acıdığını biliyordum, sadece uslu bir çocuk olup beni dinlemesi gerekiyordu. Eğer kaçarsa sadece canını daha çok yakardı...eğer kendini bana bıraksaydı belki hiç bacağını kırmamış olurdum. Oturduğum yerden kalkarak hala ağlamakta olan bedenin üzerine eğildim bir elimi diğer yanına koyarak. Eli göğsümde beni uzağa itmeye çalışıyordu hala yaramazca. Onu öldürmem için elime binlerce sebep vermesine rağmen yapmadığım için minnettar olması gerekirdi,benden nefret etmesi değil. Yumuşak ve açık kumral saçlarına daldırdım elimi narince. Yüzümde çarpık bir sırıtış yavaşça yer edinirken ağlamaya devam etmesi kafasını duvara vura vura beynini oyma ihtiyacımı tetikliyordu. İçimdeki vahşilik hissini görmezden gelmeye çalışarak çekici bulduğuna emin olduğum dudaklarımı onun minik ve ince dudaklarına bastırdım. Burnunu çekip sessizce ağlamaya devam ediyordu,en güzel şey olabilirdi ki sonunda itmeye çalışmayı bırakmıştı. Bana itaat etmesi acıdan veya korkudan olması umurumda değildi,itaat etmesi yeterdi. İlla ki onun kendi rızası ya da kendi aklıyla olması da gerekmezdi. Sonradan ne de olsa ne kadar itaatkar olduğunun farkına varırdı...sıcak gözyaşları ikimizin dudağı arasında kayarak onun bedenine akıyordu. Hissettiğim şey en güzel şey olabilirdi,kriz geçiren bir bebeği sakinleştiriyor gibiydim. Sorumlusu kendisiydi ve hepsi kendi hatasıydı. Beni ihbar etmemesini bilmesi gerekirdi. Aptal gibi birilerini kıskanıp durabilir ve ondan uzaklaşmamı ağlayarak düşünebilirdi fakat bu demek olmuyordu ki benim evimden benim iznim olmadan çıkabilirdi. İhbar ederek hızlıca kurtulacağını sanması ne kadar saf olduğunun göstergesiydi. Beni gerçekten tanısaydı görüp görebileceği tüm şeytanlardan veya cinlerden daha beter musallat olacağımı bilirdi. Eğer onu istiyorsam,herhangi bir şey yapmama gerek bile yoktu. O çoktan benimdi ve ben istediğim sürece benim kalırdı. İstediği kadar kaçmaya çalışabilir,ihbar edebilir veya birilerinden yardım dilenebilirdi. Bu sadece kendine boş umut verip kendini kandırmak olurdu çünkü rüyasında bile benden kurtulduğunu göremezdi. Vücuduna tüm vahşetimin izleri bırakıp ona benim olduğunu acıyla öğretecektim. Elinde sonunda öğrenecekti. İyi yolda veya kötü yolda olması en başından kendi seçimiydi ve o seçimini kötü yol üzerinde yapmıştı bile. Eğer itaatkar davranıp dediklerimi harfiyen yerine getirseydi bunların hiç birini yaşamazdı. İstediği kadar beni suçlayıp psikopat olduğumu düşünebilirdi fakat yaşadığı her şeyin suçlusu kendisiydi,öğrensin ya da öğrenmesin kendisiydi. Altımdaki beden sadece benimdi. Altımdaki bedenin her bir zerresi sadece bana aitti. Ruhu,bedeni,duyguları ve en küçük saç teline kadar hepsi benimdi. Benden kaçamazdı, kaderinden kaçamazdı.

Ağırlığımı vermeden vücuduna daha da yaklaştım sıcaklığını hissetmek adına. Dudaklarına cenneti yaşatıp kendi dudaklarımı sunuyordum. Yumuşak öpüşüm bir süreden sonra tahmin ettiğim gibi ağlamasını durdurmuştu. Leo buydu. Kin besleyemezdi. Anlık olarak bağırıp nefret ettiğini derdi veya ağlardı nefretini belli etmek adına fakat sadece kısa süren bir sinir patlamasından ibaretti her şey. Bacağı hala ağrıyor olduğuna emin olduğum için bedenimi bacağına yaslamıyordum. Zaten işe yaramıyordu,sakat kalırsa hiç yaramazdı. Yutkunup geri çekilmeye çalıştığında onu durdurmadım. Sadece şu gergin yutkunuşu bile tüm beslediği kin duygusunun uçup gittiğine işaretti. Islak dudaklarına baktığımda yüzümde hafif bir sırıtışla ıslak dudaklarımda dilimi gezdirdim. Gözlerini kaçırarak tutmak için elini bacağına ilerlettiğinde acıyla inledi. Yüzümdeki sırıtış genişlerken yataktan uzaklaştım. En azından uzun bir süre yürüyemeyecekti. Ne halt yediğini anlayıp idrak etse iyi olurdu çünkü itiraz etmeye devam ederse zararlı çıkan sadece o olacaktı.

Obedience and painHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin