BERDEL

Bölüm 3

"Mira."  "Mira hadi kızım uyan."  "Mira hadi güzel kızım."

Gözlerimi açtığımda annemin güler yüzüyle karşılaştım.Gözlerimi kapatıp tekrar açtım ve anneme içten bir şekilde gülümsedim. 

 Komodinin üzerinde duran telefonumu alıp baktığımda saatin 9 olduğunu gördüm ve telefonu tekrar yerine koydum.

"Günaydın annem."  "Günaydın kızım hadi kalk hazırlan 1 saat  sonra Urfa'ya gidiyoruz." Urfa'ya gideceğimizi duyunca gülümsemem soldu ve içimde bir sıkıntı baş gösterdi.Ama bunu anneme belli etmemeye çalışarak cevap verdim.

"Tamam annecim sen çık bende hazırlanıp geliyorum."   Annem  "Tamam kızım."  deyip başıma bir öpücük bıraktı ve odamdan çıktı.Bende oflayarak tekrar yattım ve gözlerimi kapattım.1 2 haftaya kalmaz tanımadığım bir adamla evlenecektim.Ne kadar inanmasamda umarım her şey yolunda gider.Umarım...

Yanımıza küçük çantalarda birkaç parça eşya almış Urfa'ya doğru yola çıkmıştık.Annemle ben arkada babamda önde oturuyorduk.Abimde arabayı kullanıyordu.Arabanın içinde can sıkıcı bir sessizlik hakimdi.Kimseden çıt çıkmıyordu bende bunu kendime görev edindim ve konuşmaya başladım.

"Ee niye susuyorsunuz aynı cenazeye gider gibi bir haliniz var."  Onlarında üzgün olduğunu biliyordum ama sırf onlar mutlu olsun diye kendi mutluluğumdan vazgeçmiştim. Hepsinde göz gezdirdiğimde hala kimse konuşmuyordu.Bir an abimle dikiz aynasında göz göze geldik ama abim tekrardan yola odakladı bakışlarını.Bende tekrar konuşma kararı aldım ve başladım.

"Ama siz böyle yapınca ben üzülüyorum biraz gülseniz."  Anneme baktığımda buruk bir tebessümle bana baktığını gördüm ve hemen yanaşıp başımı göğsüne yasladım.Annemde benim saçımı okşamaya başlamıştı.Küçüklüğümden beri çok severdim annemde her fırsatta yapardı.Başıma bir öpücük koyup konuşmaya başladı.

"Ah güzel kızım seni çok sevdiğimizi biliyorsun değil mi?"   Biliyordum.Bunu zaten her fırsatta hissettirmişlerdi.Bende hep onların sevgisine layık bir evlat olarak yaşamaya çalışmıştım.Bundan sonrada öyle olacaktı ama bazı şeyler eskisi gibi kesinlikle olmayacaktı.

"Biliyorum tabi annem asla tersini düşünmedim zaten.Hiçbir zaman kendimi yalnız hissetmedim.Her zaman yanımda olduğunuzu da hissettirdiniz.Bende sizi seviyorum."

"Biliyoruz kızım."

Bu zamana kadar suskun olan babam konuşmaya başladı.

"Güzel kızım bize kızgın değilsindir umarım.Seni böyle evlendirmek bana da çok koyuyor ama işte töre benim bile elimi kolumu bağlıyor."    Annem uzanıp gözyaşlarımı silene kadar ağladığımın bile farkında değildim.Babamın beni sevdiğini biliyordum ama hiç böyle oturup böyle konuşmalar yapmazdı normalde.Ama bizde şu an ki durumumuzu göz önüne alırsak normal bir zamanda kesinlikle sayılmazdık zaten.Bunları bir kenara bırakıp babama koltuğun elverdiğince sarıldım.O da güven veren kollarıyla hemen  karşılık verdi.Birkaç dakikalık sarılmanın ardından babamdan ayrılıp bu sefer abime sarıldım ve yanağına sulu bir öpücük kondurdum.O normalde böyle davranışlardan hoşlanmazdı ama dedim ya durumumuz zaten normal olmadığı için sesini çıkarmadı.Bende yerime yani annemin kolunun altına girdim ve yolu izledim.Annemin kokusu ve saçlarımı okşamasıyla uykumun geldiğini biliyordum.Ama şikayetçi tabi ki değildim.Zaten bunları bir daha istediğim zaman bulamayacağım için kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Arabanın sarsılmasıyla gözlerimi araladım ve nerede olduğuma baktım.Havanın karardığını görünce çantamdan telefonumu çıkardım ve saate baktım.Akşam 8 olduğunu öğrenince telefonu geri yerine koydum ve anneme biraz daha sokuldum.O da bunu  beklermiş gibi daha sıkı sardı kollarını etrafıma.Aynadan abime bakıp   "Ben acıktım bir yerlerde durup bir şeyler yesek olur mu?"  dedim.

"Az daha sabredin Gaziantep'e gelmek üzereyiz.Bir restoranta girip bir şeyler yeriz."  Abim benden onay bekler gibi aynadan bakınca gülümseyerek karşılık verdim oda yola tekrar döndü.

Karnımızı doyurup tekrar yola çıktık zaten 2 saatten az bir zamanımız kalmıştı.Onu da yolu izleyerek geçirmeye karar vermiştim.İnşallah undan sonra her şey gayet güzel olur ve mutlu olurduk...

-

Arkadaşlar uzun bir bölüm yazmaya çalıştım.Umarım hoşunuza gider.İyi okumalar.