BERDEL

Bölüm 12

Dün çok yorulduğum için arabada uyuyakaldığımı hatırlıyordum ama sonrası hakkında bir fikrim yoktu.Büyük ihtimalle Jiyan beni kucağında taşımı-Bir dakika bir dakika!! Jiyan beni kucağında taşıdı.Yani onun elleri benim bedenime dokundu öyle mi?Bir şey hissetmiştiydi acaba.Kalp atışları hızlanmış mıydı onunda benim gibi mesela herhangi bir temasta?Benim de şaşırdığım yere bakın görende adam bana bir şey yaptı sanacak yani.Altı üstü kucağında birkaç merdiven çıkarmış işte.Neyse sakinim.Aslında şaşıracağım konunun bu olmaması gerek.Beni yatağa yatırdığında hayal meyal hatırlıyordum da ben adama hangi akılla 'gitme Jiyan' demiştim ki.Hadi ben bunu dedim onun bana 'tamam güzelim gitmiyorum hadi uyu' demesi de ayrı bir şeydi yani.Sonrasında ise yatağın diğer tarafın çökmesi,Jiyan'ın bana sarılması,benim ona sarılmam,en can alıcı nokta ise başımda öpmesini hissetmem ve 'seni seviyorum mira' dediğini duyar gibi olmam beynimin bana oynadığı bir oyun muydu yoksa gerçek miydi ayırt edemiyordum.Dün hayli yorulmuştum zaten bu yüzden ben öyle yorumlamışta olabilirdim de onun söylediklerini bilemiyorum.

Şimdi ise bir dejavu yaşıyordum yine.Ne mi?Jiyanla sarmaş dolaş uyuyor olmamız tabi ki de.Ama bu sefer bundan şikayetçi miyim?Kesinlikle hayır.Aksine mutlu bile olmuştum.Jiyan'a olan duygularımın da düşüncelerimin de değiştiğini fark etmiştim.Dün ki yaptığımız ufak gezi de bana yardımcı olmuştu belki bilemiyorum ama yine de her neyse iyi olmuştu zaten.İlk günlerde de sonrasını takip eden günlerde de tuhaf duygular içerisindeydim Jiyan'a karşı.Ama en azından şimdi ne hissettiğimi ne düşündüğümü neye yoracağımı biliyordum.

Jiyan'ın kıpırdanması üzerine ilk başta kısa bir şaşkınlık yaşasam da hemen kendime gelip gözlerimi kapattım ve uyuyor numarası yapmaya çalıştım.Çünkü geçen ki gibi ondan önce uyanıp yine onu izlediğimi bilmesini istemiyordum.Aslında ben özellikle ondan erken uyanıp onu izlemek gibi bir çaba da bulunmuyordum ama öyle oluyordu işte.Saçlarımda hissettiğim tüy kadar hafif dokunuş,yüzüme çarpan-uykudan yeni uyanmış olmasına rağmen-ferah nane kokusu,ve belimdeki eller kendimden geçtim geçeceğim hissi veriyordu.Ama ben buna izin vermeyip sakin kalmaya özen gösteriyordum.

"Mira.."   "Mira'm.Her ne kadar güzel bir başlangıç yapamasakta bundan sonrasının güzel olması bizim elimizde olan bir şey.Tamam ikimizde birbirimizi tanımıyoruz evlenmek zorunda kaldık ama bende seninle aynı durumdayım seni çok iyi anlıyorum."
Derin bir nefes daha aldı.   "Bunları niye şimdi söylüyorum bilmiyorum ama içimde tutmak istemiyorum.Uyanık olsaydın söyleyebilir miydim onu da bilmiyorum.Neyse Mira sen olmadan,kokunu duymadan,gülüşünü izleyemeden yapamayacağımı hissediyorum.Seni seviyorum Mira.Nasıl oldu bilmiyorum ama işte seviyorum.Keşke sende bana karşı bir şeyler hissetsen ne kadar mutlu olurum bilemezsin."

"Nereden biliyorsun hissetmediğimi?"   Gözlerim kapalı söylemiştim.Çünkü gözlerim açık olsa konuşamazdım biliyorum.Jiyan'ın şaşırdığını saçımı okşayan elinin durduğunda anlamıştım.

"N-e zamandır uyanıksın sen?"

"Sen konuşmaya başladığından beri."    Bir dejavu daha ben yakalandığımda da buna benzer soru-cevap olmuştu ama bu sefer de roller değişikti.

"Ne yani söylediklerimin hepsini duydun mu?"

"Evet hepsini duydum."

"Peki sen nereden biliyorsun hissetmediğimi derken ne demek istedin?"

"Ne anladıysan onu işte."   Vuhuu.Ben de ki cesarete bakın ya.Neymişim ben böyle.Ben böyle giderse-Neyse tamam abartmıyorum.Sakin.

"Ya-yani sende bana karşı bir şeyler mi hissediyorsun?"

Jiyan böyle söyleyince başımı eğdim ve hı-hı gibi bir ses çıkardım.Hah!Biraz önceki Mira kim şimdi ki kim.Sesim bir kedi miyavlaması gibi çıkmıştı resmen.Jiyan belimdeki elini çekip çenemden tuttu ve başımı kaldırdı.