Bölüm 17

76K 2.2K 111
                                    

Duyduklarımı idrak etmekte zorlanıyordum.Ne demek kısırmışım?Nasıl böyle bir ithamda bulunabilirler?Hangi hakla? "Tamam Mira sakin ol onlar daha bilmiyorlar ki bizim beraber olmadığımızı tabiki konuşurlar. Ee aşiret bu illaki çocuk isteyecek ben halledicem bu meseleyi canını sıkma sen." deyip yüzümü ellerinin arasına aldı ve gözümden akan yaşları eliyle silerek alnımdan öptü.Ağladığımın bile farkında değildim ki ben.
"Nasıl bakarım ben onların yüzüne özellikle annemle babam ne düşünüyolardır kim bilir şimdi benim hakkımda hangi anne baba torun istemez ki." Gözümden sicim gibi yaşlar akmaya devam ediyordu.Jiyansa bana sarılmış saçlarımı okşayarak teselli vermeye çalışıyordu.Ama bu konuda hangi söz hangi davranış başarılı olabilirdi ki?
Jiyandan uzaklaşıp göz yaşlarımı sildim ve gülümsemeye çalıştım.
"Jiyan biliyorum seni de zor durumda bırakıyorum ama bana birkaç gün zaman verir misin?Düşünmeye ihtiyacım var."
"Mira'm kim ne derse desin sen başkasını düşünme.Önemli olan biziz başkası değil.Onlar istedi diye de hemen olacak diye bir şey yok sen kendini hazır hissedene kadar ben beklerim."
"Hayır benim hakkımda kısır diye düşünmelerini istemiyorum.Madem çok istiyorlar olacak bu çocuk.Hem ben de istiyorum zaten.Ama dedim ya işte hazır hissetmiyorum kendimi diye erteliyordum.Birkaç gün sakin kafayla düşünmek istiyorum Jiyan."
"Tamam güzelim ne kadar istersen o kadar düşünebilirsin.Kendini zorlamana gerek yok."
Ah anlayışlı kocam benim.Böyle davrandıkça ona daha çok bağlandığımdan haberi yok ki.Hele çocuk konusu her açıldığında gözlerinde ki oluşan o parıltı ne kadar istediğinin kanıtı gibi.Bu yüzden kararımı vermiştim.O çocuğu yapacaktık.Onu bu çocuk sevgisinden mahrum bırakmaya hakkım yoktu çünkü.
"Neyse hadi uyuyalım mı?Biraz önceki öğrendiğim şeyler biraz ağır geldi.Uyursam kendime gelirim."
"Tamam canım bende yorgunum uyuyalım."
Kollarımı Jiyanın beline sardım ve başımı iyice göğsüne bastırıp rahat bir pozisyon sağlamaya çalıştım.O da yüzünü saçlarıma gömüp kokumu derince içine çekti.Yüzümde gerçek bir gülümseme oluşurken "iyi geceler sevgilim" diyerek kendimi uykunun kolları yerine Jiyanın kollarına bıraktım.Bilincim kendini karanlığa bırakırken Jiyanın sesini duydum.
"İyi geceler Mira'm."
Sabah yüzümde hissettiğim yumuşaklıkla gözlerimi yavaşça aralarken Jiyanı görmemle yüzümde bir gülümse belirdi. "Jiyan napıyosun ya" dudaklarımı büzüp küçük çocuk gibi konuşmuştum.Saçımdan bir tutam alıp yüzümde gezdiriyordu.Tabi bu yaptığı beni gıdıklıyordu. "Napıyormuşum sadece sevgilimi uyandırıyorum." deyip kaldığı yerden devam etti.Bir süre sonra ellerini de kullanarak bu sefer vücudumu gıdıklamaya başlamıştı.Oda da sadece ikimizin kahkaları yankılanıyordu.Kahkahamı bastırıp Jiyanın gözlerine baktığımda o da ellerinin hareketini durdurup gözlerime bakmaya başlamıştı.İkimiz de nefesimizi tutmuş sadece birbirimize odaklanmıştık.O kadar yoğun bakıyordu ki gözlerime sanki ona karşılık veremeyecekmişim gibi hissediyordum.Yavaşça yüzünü yaklaştırmaya başlamasıyla eş zamanlı kalp atışlarımda hızlanmaya başlamıştı.Nefesini dudaklarımın hemen üzerinde hissedebiliyordum.Gözlerimi kapatmış ana odaklanmıştım.Dudaklarımda hissettiğim yumuşaklıkla vücudumdan bir titreme geçti ama çok kısa sürmüştü.Acemice karşılık vermeye çalışıyordum.Jiyansa çok nazik öpüyordu.Sıradan başlayan öpüşmemiz gittikçe tutkulu bir hal alırken Jiyan geri çekildi ve alnını alnıma yasladı.İkimizin de nefesi hala hızlıydı.Bir müddet öyle kalıp nefesimizin normale dönmesini bekledik.İlk toparlanan ben olmuştum.Yataktan kalkıp banyoya gittim ve işlerimi halledip odaya döndüm.Jiyan üzerini değiştirmiş beni bekliyordu.Geldiğimi görünce o banyoya girdi.Beş dakikanın sonunda odaya gelmesiyle birlikte avluya inmek için el ele odadan çıktık.Merdivenlere geldiğimizde dün ki olay aklıma gelmişti.Aynı şey Jiyanında aklına gelmiş olmalı ki elimi sıkmaya başlamıştı.Bunu bilerek yapmadığını biliyordum.Rahatlaması için yanağına bir öpücük kondurdum ve merdivenlerden inmeye başladım.Peşimden de Jiyan.Avluya indiğimiz de herkesin burada olduğunu gördüm.Sadece biz eksikmişiz ama geldiğimize göre tamam olduk.
"Günaydın." Babam söylemişti bunu.Şaşırmıştım.Çünkü genellikle ilk biz söyler o cevap verirdi ama bugün tersi olmuştu.
"Günaydın baba" "Günaydın baba" Jiyanla aynı anda söylememize karşılık kısa bir bakışma geçti aramızda ama sonra diğerleriyle de günaydınlaşıp masaya oturmuştuk.Eğlenceli bir kahvaltının ardından Jiyan holdinge,Güney de biraz dolaşacağını söyleyerek gitmek üzere kısa bir vedalaşmanın ardından çıkmıştı.Bizde oturmuş bol kahkahalı sohbet eşliğinde kahvelerimizi içiyorduk.
Maya çok eğlenceli bir kızdı.Her insanın arkadaş olmak isteyebileceği biriydi.Benim için de aynıydı bu durum.Biz de kaldıkları süre boyunca birbirimize hem alışmış hem de cok sevmiştik.Nasıl ayrılacağımızı bilmiyordum ama birkaç gün sonra gideceklerdi.
"Mira canım abimle ilgili bir sorun mu var?" Mayanın sorusuyla dikkatimi ona vermiştim.Demek belli oluyordu?Ama anlamamazlıktan gelecektim.
"Ne gibi canım?"
"Bilmiyorum ama Jiyan abimle abimin arası soğuk gibi geldi sen ne olduğunu biliyor musun?"
"Bilmiyorum." Kaşlarını kaldırıp emin misin der gibi yüzüme bakınca pes edip olanları anlattım.
Maya beni dinlerken bazı yerlerde kaşlarını çatmış bazı yerlerde de şaşırmıştı.
"İşte böyle oldu canım ben de anlayamadım neden böyle olduğunu."
"Valla canım bende anlam veremedim.Ama Jiyan abi seni abimden kıskandığına göre-muzip bakışlarla birlikte sırıtma- seni çok seviyor demektir."
"Biliyorum zaten canım bende onu çok seviyorum." Bunu Jiyandan başkasına itiraf etmek farklı bir duyguydu.
"Ee madem birbirinizi seviyorsunuz bebiş haberini ne zaman alacağız.Herkes merakla bu haberi bekliyor."
Mayanın sorduğu soru bende kısa süreli hir afallatma yaşatmıştı.Bu soruyu bende bilmiyordum ki size bir şey söyleyebileyim.Mayada bende bir değişiklik olduğunu sezmiş gibi bakışları endişeli bir hal almıştı.
"Bir sorun mu var canım rengin soldu birden."
"Bi-bir şey yok canım."
"Çekinme benden canım rahatça anlatabilirsin bir derdin olursa birlikte çözmeye çalışırız."
Söylesem mi söylemesem mi diye düşünürken söylemekte karar kılıp derin bir nefes aldım.Hem belki bir fikir verirdi bana.
"Maya aslında bir sorun var ama nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum."
"Dinliyorum ben seni."
Etrafa bakıp biri var mı diye kontrol ettim.Kimsenin olmadığını görünce Mayanın kulağına egilip bir çırpıda söyleyiverdim.
"MayabizJiyanlabirlikteolmadık."

-

Evet yeni bölümümüz biraz geçte olsa geldi.Bol Jiyan-Mira içerikli bir bölüm oldu.Insallah hoşunuza gider oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen.Sizi seviyorum iyi okumalar <3
(Bu kitabı yazmamda bana cesaret veren hep yanımda olan fikirleriyle birlikte bana yardımcı olan canım arkadaşım gamzeliii05 (rabia) arkadaşıma çok teşekkür ediyorum.Iyiki varsın canım arkadasım bu bölüm sana gelsin.<3 <3

BERDELHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin