BERDEL

Bölüm 26

Aradan üç gün geçmişti.Bu süre zarfında herkes bana çok dikkat eder olmuştu.Jiyan ise üzerime daha fazla düşüyordu.Ne kadar iyiyim bu kadar düşünmeyin desem de sözümü geçiremiyordum.Aslında ilgiden memnundum ama utanıyordum hepsinin etrafımda pervane olmasından.Melisle de pek ilgilenememiştim.Ama bugün telafi etmeyi düşünüyordum.Jiyana söyleyip onay almıştım.Bugün oda Borayla birlikte bize katılacaktı.Çıkıp gezecektik.Ama Ayaz sorundu.Borayla Melisin arasını yapmaya çalışacaktım ama o varken bunu nasıl yapacağımı bilmiyordum.Neyse buluruz bir yolunu diyerek bunu düşünmemeye çalıştım.
Kahvaltımızı yapmış hazırlanmak için odalarımıza çıkmıştık.Üzerime toz pembe dizlerimin az altında bir elbise giydim.Ayaklarıma da beyaz bi babet giymiştim.Jiyan krem rengi pantolon koyu yeşil bir gömlek giymişti ve bu onu oldukça yakışıklı göstermişti.Bugün elini hiç bırakmamam gerekiyordu anlaşılan.Hazır olunca elime elbisemin renginde ince bir hırka aldım ne olur ne olmaz diye.Jiyanla el ele tutuşup odadan çıktık.Koridor da Melisle karşılaşmıştık.Çok güzel olmuştu. Daha sonra Ayaz da hazırlanıp çıkmıştı.Borayla dışarda buluşacaktık.Hepimiz hazır olunca arabaya bindik ve gideceğimiz yere doğru yola çıktık. 

-

Melisten..

Mira..En iyi arkadaşım,dostum,kardeşim.Onunla okuldan tanışıyorduk.Çok iyi bir insandı çok seviyordum.Okulda hep beraber takılırdık.Tabi Ayazı unutmamak lazımdı.Oda bizimle gezerdi.İyi bir üçlüydük.Miranın evlendiğini duymak bende şok etkisi yaratmıştı.Aklının ucundan köşesinden evlilik geçmeyen ama evlenen bir arkadaşınız varsa bu doğaldı.Nasıl olduğunu kavrayamamıştım.Ama gidip ondan öğrensem daha iyi olurdu ve ben de yanına gitmeyi aklıma koymuştum.Zaten bundan yaklaşık 1 ay sonra gelmiştim.Ama buraya gelirken yalnız değildim.Geldiğimizde Ayazı karşısında görünce çok şaşırmış ve hareket edememişti.Şaşırmada haklıydı çünkü Ayazın gelmek istemesi bana bile sürpriz olmuştu.Miranın yanına geleceğimi söylediğimde bende geleyim uzun zamandır görmemiştim diyerek peşime düşmüştü bende arkadaşı olduğunu ve buna hakkı olduğunu düşündüğüm için sesimi çıkarmamıştım.
Mirayı gördüğümde daha da güzelleştiğini söyleyebilirdim.Evlilik yaramıştı sanki.Bir de bebiş olsa tadından yenmezdi.Böyle tombiş tombiş elleri olan yeşil gözlü beyaz tenli bi bebiş.Teyze olurdum ben de.

Gezmeye çıktığımızda bir şeyler içmek için bir kafeye girelim demiştik.Biz içeri ilerlerken arkamdan gelen pat sesiyle geriye döndüm.Miranın yerde gözleri kapalı yattığını gördüm ve hemen yanına koştum.Ağlamaya başlamıştım.Onunla konuşmaya çalışıyordum ama ses vermiyordu.Ayaz Mirayı kucağına aldı ve etraftaki insanlardan birinin arabasına binip hastaneye götürmüştük.Jiyanı arayıp haber vermiştim.Çok telaşlanmıştı oda sesinden anlaşılıyordu.Yaklaşık 15 dakikanın sonunda hastaneye varmıştık.Hemen arabadan inip sedye diye bağırmaya başladım.Ayaz tekrardan Mirayı kucağına aldı ve acil servise yürümeye başladı.Bu sırada sedye ve doktorlar koşarak gelmişti.Ayaz Mirayı sedyeye yatırdı ve doktorlar onu hemen muayene odasına aldılar.Mirayı içeri almalarının üstünden 5 dakika geçmemiştiki Jiyanın bağırışları hastaneyi inletmişti.Beni görür görmez yanıma geldi ve bağırarak Miranın nerde olduğunu sordu.Bir yandan da telaştan kollarımi sıktığınınfarkında değildi.Bende bir yandan ağlayıp bir yandan muayene odasında olduğunu söylemeye çalışıyordum.Ama ağladığım için cümleler düzgün çıkmıyordu.Jiyan beni bırakıp Ayazın yanına gitti ve ona sordu.Ayaz benim kadar etkilenmemişti ya da etkilenmişti ama belli etmiyordu.Sakin sesiyle doktorların muayene odasına aldıklarını söyledi.Jiyanda hızla oraya gitti ama içeri almadılar.Jiyanın ailesi ve Miranın ailesi gelmişti.Hepsi de perişan görünüyordu çok korkmuş olmalıydılar.
Hepimiz hastane koridorunda doktoru bekliyorduk açıklama yapması için.Sessiz bekleyişin ardından doktor odadan çıkmış Miranın iyi olduğunu tansiyonu düştüğü için bayıldığını söylemişti.Bununla birlikte hepimiz derin bir oh çekmiştik.Doktor görebileceğimizi söyleyip gitmişti.Hepimiz odaya girdik.Mira tüm güzelliğiyle gözleri kapalı yatıyordu.Jiyan hemen yanına gidip elini tuttu.Jiyanı anlayabiliyordum.İnsanın sevdiğini kaybedeceği hissi korkunç bir şeydi.