സമയം ഇരുട്ടി തുടങ്ങി....ദൂരെ ആകാശത്തോട് വിടപയുന്ന സൂര്യനിൽ ആയിരുന്നു അവന്റെ കണ്ണുകൾ....
കണ്ണുകളിൽ ചുവന്ന് കലങ്ങിയിട്ടുണ്ട്....
എന്താണ് തന്റെ ഉള്ളിൽ നിറയുന്ന വികാരം എന്ന് മനസിലാകാതെ... സ്വയം പഴിക്കുകയാണ് അവൻ....: അർജ്ജുൻ
ദേഷ്യ പൂർവ്വം ഉള്ള ആ വിളി കേട്ടതും അവൻ അയാൾക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞതും
പ്രീതികഷിച്ചത് പോലെ വലത്തേ കാരണത്തേക്ക് അടി വീണതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു.......: sorry
അടർന്നു വീണ കണ്ണുനീർ തുടച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു
: sorry..... Did your fi*King sorry can change any thing...
അയാൾ അവന്റെ ഷർട്ടിന്റെ കോളറിൽ മുറുകെ പിടിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു....
: ഏട്ടാ ഞാൻ.....
: ടാ ജിന്നേ വിടാടാ
: അതെ മോനെ അവനെ വിട്...
അയാൾ ജിനിന്റെ കൈകൾ പിടിച്ച് മാറ്റി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു...: അച്ഛാ ഇവൻ
ജിൻ ദേഷ്യത്തോടെ എന്തോ പറയാൻ വന്നതും മഹി തടഞ്ഞു
മഹി : മതി.... നിന്റെ ദേഷ്യം ശെരിയാണ് പക്ഷേ...ഇവന്റെ നേർക്ക് അത് തീർത്തത് കൊണ്ട് ഒന്നും മാറാൻ പോകുന്നില്ല
വിഷ്ണു : മതി ജിന്നേ അവനുള്ള ശിക്ഷ നീ കൊടുത്തില്ലേ ഇനി വേണ്ടാ
ജിൻ മറുപടി പറയാതെ പുറകിലേക്ക് പോയി നിന്നു
: uncle ഞാൻ
മഹി : എന്താ ഇതൊക്കെ അർജ്ജുൻ.. നീ തന്ന വാക്കിന്റെ പുറത്താണ് ഞങ്ങൾ ആരും അവനെ ഒന്നും ചെയ്യാതെ ഇരുന്നത് എന്നിട്ട് ഇപ്പൊ കണ്ടില്ലേ
YOU ARE READING
മീരാർജ്ജുനം ❣️
Fanfictionമീര : അറിയില്ല നമ്മൾ ഇനി കാണുമോ എന്ന് പോലും പക്ഷെ എന്നും എന്റെ മനസ്സിൽ നീ ഉണ്ടാകും ❣️അജു ധനജയ് : yes i love you മീര ❣️ പാർഥിപ് : രാവണ നിഗ്രഹണത്തിനായി മാത്രമല്ല എന്റെ ഈ യുദ്ധം നിനക്ക് കൂടി വേണ്ടിയാണ്..... എന്റെ മാത്രം സീതക്കായി ❣️ അർജുൻ : നിനക്കായി...