OYUNCU

Son Sardunyalar-15

Ah o yazlık sinemalar
Kapı önü akşamları
Saksıda son sardunyalar
Avluda el yazmaları

Ah ne kahraman, ne cesur
Ne güzel çocuklardık
Her yeni günü ümitle
Nasıl kucaklardık

Ah kaldırımlar biliyor
Bir devir muhteşemdik
Güz güneşinden hüzünlü
İlk yazdan şendik

Hem utangaç hem hevesli
Mektepli sevgililerdik
Pek kırılgan, pek acemi
Bir söyler bin gülerdik
❀
❀❀❀
❀❀❀❀❀

Evin içindeki sessizlik genç kadının içini kırılgan bir huzursuzlukla dolduruyordu. Evin içinde hızlı adımlarla gezinirken yüzünde belli belirsiz bir endişe olduğunu fark ederek yüz ifadesini düzeltmeye çalıştı ama bu pek mümkün olmadı.

Atlas sanki bu sessizlikten rahatsız olmuş gibi saçlarını karıştırıp ayağa kalktı.

"Kahvaltıdan beri böylesin. Bir sorun mu var?" Dedi Sezin'in yanına yaklaşarak.

"Ne düşünüyorsun? Doğru düzgün kahvaltı bile etmedin."

Sezin, kızıl saçlarını dağınık ve karşıdan oldukça kötü görünmeye kendini adamışçasına sağdan soldan dağınık şekilde çıktı. Atlas'a arkasını dönüp sanki başka bir şeyle uğraşır gibi yapacaktı ama elleri bomboş kaldı. Uğraşacak -mış gibi yapacak bir şey bulamadı.

Sezin, hızlı bir nefes alarak başını salladı. "Hiçbir şey, sadece..." diye mırıldandı, cümlesini tamamlayamadan.

Atlas, Sezin'in endişeli bakışlarına dikkatlice baktı.

"Biliyorum ki bir şeyler seni rahatsız ediyor. Konuşabilirsin benimle."

Kız, iç çekerek çocuğa döndü. "Daha ilk bölümden dizi çok linçlenmiş. Beni hâlâ etkiliyor sanırım. Özellikle ben."

"Gerçekten sorun değil sen çok iyi bir oyuncusun bunu bilmiyor musun? Asıl linçlenecek kişi benim biraz flash Tv oyunculuğu yapmışım." Diyerek sırıttı.

Sezin de o sırıtınca ikisi birlikte güldüler.

"Bence ilk bölüm ve ilk diziye göre çok iyisin."

Atlas yine sırıtarak kaşlarını kaldırdı.

"Öyle olduğumu mu düşünüyorsun? Ha ve ha, sen çok iyisin ama kesinlikle flash tv cennet bahçeleri dizindeki melek rolüne girmiş insandan daha fiyasko bir oyuncuyum."

Atlas, Sezin'e yaklaşıp göz kırptı.

"Bu yola beraber çıktık Sezin." Dedi.

"Seninle olduğum için şanslıyım."

"Ben de seninle olduğum için şanslıyım güzelim." Deyip elinin tersini nahifçe Sezin'in çillerine sürdü: "Çok güzelsin."

Sezin'in yanakları hafifçe kızardı, Atlas'ın eli çillerine dokunduğunda. İçinde bir sıcaklık yayıldığını hissetti, kahvaltıdan beri içinde dolaşan huzursuzluğun bir kısmını kovuyordu.

Atlas gülümsedi, gözleri sıcaklık ve anlayışla doluydu.

"Biliyorsun, seni rahatsız eden ne varsa, birlikte üstesinden geleceğiz. İşte her şeyle yaptığımız gibi."

Sezin başını salladı, Atlas'ın sözleriyle bir rahatlama dalgası hissederek. "Biliyorum," dedi, sesi artık daha kararlıydı "Ve bunun için minnettarım."