Otel Odası
İkisi birbirine dönük bir halde uyurken Aybike gözlerini açmıştı. İyice sokuldu kocasına doğru. 'Dün kapı çalmasaydı' diye yutkundu. Genç adamın kıpırdadığını hissedince gözlerini sıkı sıkı yumdu.
"Günaydın. " dedi Berk.
"Uymadığımı anladı mı yoksa?' diye geçirdi içinden Aybike.
"Uyumadığını biliyorum." diye ekledi Berk gülerek.
"Nerden biliyorsun uyumadığımı?" diye sordu Aybike gözlerini açıp. Kendini ele vermişti.
"Kimse gözlerini sıkarak uyumaz çünkü." dedi Berk.
Yataktan kalktı hemen utandığından kız. Çarpıkça gülümsedi genç adam arkasından.
Gönül Hanım'ın Evi
"Gönül Hanım kimsesiz çocukların DNA sonuçları." dedi Havin.
"Hiçbiri benimkiyle uyuşmuyor. Bunların DNAsı benimle uyuşmuyor Havin. Kızım yaşıyor! Mezarlıktaki çocuklar benim çocuklarım değil. Acaba diğer holdingteki Berk Özkaya'nın masasında gördüğüm fotoğraftaki kişi bana benzeyen tek insan. Ela gözleri benim gibi saçları ve gülüşü var. Acaba o benim kızım olabilir mi? Hazırlan çabuk düğünlerine gidiyoruz." dedi Gönül Hanım.
Malikane
"Hoşgeldiniz. " dedi Resul Bey.
"Hoşbulduk. " Dedi Cevahir Bey. "Bu sefer sözleşme sizin tarafınızdan yapıldığı için rahat geldim."
"Sağol biz kişilere ve olumsuzluklara bakmayız. Bizim için önemli olan iştir. İşimizi her zaman doğru yaparız. "
"Tam isabet çok doğru insanlarla iş yaptığıma bir kez daha ikna oldum." Dedi Cevahir.
"Buyurun." dedi Resul Bey.
"Bizim için tamamdır. "Dedi dosyaları imzalayan Cevahir.
"Bizim için de öyle. Hayırlı olsun." dedi Resul Bey.
"Hayırlısı olsun."
Mardin Otel'in Terası
"Ne düşünüyorsun?" diye sordu Berk.
"Hiç. Öyle dalmışım." dedi Aybike.
"Söylemeyeceksin yani? " dedi Berk.
"Dün gezdiğimiz yerleri. Bana geçmişinle ilgili anlattığın şeyleri düşünüyordum. Bahsettiğim kitapta yazanlar doğruymuş gerçekten de. Çocukluğunu öğrenince. Başka türlü tanımaya başlıyormuşsun o insanı. Çok sıcak. İçten. Naif bir duygu bu. Şimdi daha yakın hissediyorum kendimi sana. Daha farklı. Daha derin bir yerden bağlanmışız gibi. Şimdiye kadar elleleymişiz de. Şimdi ellerimiz kenetlenmiş gibi. Yani hiç kopmayacakmışız ki? Tam anlatamadım galiba yani böyle işte. Bilmiyorum." dedi Aybike.
"Çok güzel anlattın. Ve çok doğru söyledin. Biz hiç kopmayacağız Aybikem. Benim yüreğim de kaderim de sensin bundan sonra." dedi Berk.
"Bu kötü korkunç olaylardan böyle güzel şeyler çıkabileceğini hiç düşündün mü?" diye sordu Aybike.
"Çok büyük savaş verdik bunun için. İkimiz de. Hele sen. İyiliğinle, o güzel inadınla her türlü zulme direndin. " dedi Berk.
"Sende. Cana kıymamak için aileni aşireti karşına aldın. Berk. Yaptıklarını düşününce... Sana olan sevgim de saygım da artıyor. Ailenin aşiretin baskısına yenik düşebilirdin. Ama sen yanlışın karşısında dağ gibi durdun. Doğruyu yapmak uğruna en zor yolları seçtin. Sonrasında da buradayız işte." dedi aşık aşık bakıp Aybike.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yanlış Anlaşılma /AyBer
Fanfiction"Derler ki, sığındığın gönül memleketindir." "Derler ki bakan gözdür, gören kalp. " Dördüncü hikayem de Aybike ve Berk'i aşiret ahalisinde görücez. Umarım beğenirsiniz. Günlük dizi "Kan Çiçekleri'nden" kurgulanmıştır. Ön yargısız okumanız dileğiyle ☺
