Yatak Odası
Bornozunu giymiş ıslak saçlarıyla dolabı açmış elindeki askıları gösteriyordu.
"Yarın işte giymek için kıyafet bakıyordum da. Sence bu mu yoksa bu mu?" diye sordu Aybike cilveli cilveli."D şıkkkı hepsi." dedi Berk çapkınca gülerek.
"Ya dalga geçme benimle. Peki bu nasıl sence?" diye sordu Aybike.
"Güzel." dedi Berk. Karısının saçlarından göğüs dekoltesine akan su damlalarını izliyordu.
"Aşk olsun bakmadın bile." dedi Aybike trip atarak.
"Bakmama gerek yok ki. Sen ne giyersen giy hepsi çok yakışır zaten." dedi Berk samimi olarak.
"Teşekkür ederim ama yine de fikrini merak ediyorum." dedi Aybike ilgiyle.
"O zaman. Bence bu olsun. Yarın bunu giy. " dedi Berk. Bu sefer ciddiydi.
Yatağa girip uzandıktan sonra "Alarmı kurdun mu?" diye sordu Aybike kaygıyla.
"Evet. Uyu artık tatlım." dedi Berk gözleri kapalı yarı uykulu halde.
"Uyuyamıyorum ki heyecandan. Berk? " dedi Aybike. Eliyle dürtmüştü kocasını.
"E-efendim." dedi Berk yarı uykulu.
"Yarın annemin çalıştığı ekiple tanışacağım. Ya bi hata yaparsam. Ya bir pot kırarsam. Ya sakarlığım tutar da ayağım takılıp düşersem? " dedi Aybike endişeli endişeli.
Gözlerini tamamem açmış ela gözlüsüne bakıyordu şimdi."Hiçbir şey olmayacak. Herşey yolunda gidecek. Bunu sen de biliyorsun. " dedi Berk söylediğinden emin bir şekilde.
"İnanarak söylüyorsun dimi bunu? " diye sordu Aybike. Net bir cevap duymak istiyordu kocasından.
"Tabi ki. Karımı tanıyorum. Onlarda nasıl davranacağını gayet iyi bilir. Hadi uyu artık yarın uzun bir gün olacak Ayrıca sen düşsen bile ben seni tutarım. Merak etme." dedi Berk karısını omuzlarından sararak uykuya daldılar birbirlerine kenetlenip.
Ertesi Gün
Sabah uyandıklarında Aybike telefonunun saatine baktı hemen ve
"Eyvah! Eyvah! Berk!" diye seslenerek yatağından fırladı genç kız."Geliyorum. " dedi Berk gayet sakince.
"Off! Neden uyandırmadın beni geç kalıyorum." dedi Aybike panikle.
"E daha erken biraz daha uyumanı istedim." dedi Berk istifini bozmadan.
"Aşk olsun. Saat kaç olmuş ama?" dedi Aybike. Sataşacak yer arıyordu kendine.
"Gece ne uyudun ne de uyuttun. Biraz daha dinlenmeni istedim, fena mı ettim? " dedi Berk haklı olduğunu düşünerek.
"Bu benim ilk iş günüm. 5 dakika daha fazla uyusam ne olacak ki sanki?" dedi Aybike sitem ederek.
"Bu saatte trafik olmaz hem gideceğimiz yer yakın zaten o yüzden." dedi Berk. Soğukkanlılığını korumaya devam ediyordu.
"Ya kaza olursa hayat bu geç kalmayı hiç sevmem ben hiç! " dedi Aybike. Oldukça kaygılıydı.
"Geç kalmadın zaten." dedi Berk.
"Ama kalabilirim." dedi Aybike ısrarla.
"Evet olabilir ama şu an öyle bir durum yok. Sen demiyor muydun korkarak yaşanmaz diye noldu şimdi? " diye laf soktu Berk.
"Ben onu başka bir şey için söylemiştim. Senin bu aşırı korumacı tavrınla ilgili." dedi Aybike.
"Tamam tamam ben pes ediyorum." dedi Berk yılgınlıkla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yanlış Anlaşılma /AyBer
Fanfic"Derler ki, sığındığın gönül memleketindir." "Derler ki bakan gözdür, gören kalp. " Dördüncü hikayem de Aybike ve Berk'i aşiret ahalisinde görücez. Umarım beğenirsiniz. Günlük dizi "Kan Çiçekleri'nden" kurgulanmıştır. Ön yargısız okumanız dileğiyle ☺