Bölüm 89

143 11 35
                                    

Salon

"Gönül Hanım ayaklanmışsınız." dedi Kader.

"İyi haber var mı diye merak ettim." dedi Gönül Hanım.

"Biraz daha istirahat etseydiniz. Biz size haber ederdik" dedi Gülsüm Hanım.

"Hava soğuk. Karanlık. Ne yapar kızım ormanda bir başına. Kim bilir ne haldedir?" dedi Gönül Hanım.

"Ah geldiler! " dedi Kader.

"Aybike nerede? Niye gelmiyor Berk?" diye sordu Gönül Hanım.

"Sakin olun Gönül Hanım. Maalesef Aybike'yi bulamadık Gönül Hanım?" dedi Resul Bey Gönül Hanım'ı iyi görmeyince.

Başı dönmüştü bir anda genç kadının. "İyiyim iyiyim ben. Anlatın siz. " dedi Gönül Hanım.

"Fırtına uyarısından dolayı ekipler çalışmalara bir süre ara verdiler." dedi Resul Bey.

"Ne demek bu Resul bey? Kızımı kaderine mi terk edeceğiz?" diye sordu Gönül Hanım.

"Hayır hayır Berk orada aramaya devam ediyor. Ekiplerde sabah erken arama çalışmalarına başlayacaklar. " dedi Rey Bey.

"Havin peki ya sen? Kızımı bana getireceğine söz vermiştin! " dedi Gönül Hanım.

"Havin gitmek istemedi. Hiçbirimiz istemedik ama Berk zorla gönderdi. Siz Gönül Hanım'ı yukarı çıkarım kızım. Pek iyi görünmüyor. " dedi Resul Bey.

"Kızım! Kızım! Yavrum!" diye ağlamaya başladı Gönül Hanım kendini tutamayarak.

"Peki." dedi Havin ve Gönül Hanım'ı yukarıya çıkardılar.

Orman

"İleride bir kulübe var. İnşallah oradasındır inşallah." dedi Berk ümitle. Fırtına ve yağmur iyice bastırmıştı.

Hafifçe kulübeye girdi kızıl.
"Aybikeee! Aybikeem! Noldu sana böyle? " dedi yaralarına bakarken. İçi gidiyordu.

"Aybike'm. Hadi aç gözünü! Bak ben geldim buradayım. Aybike'm hadi ne olur? Hadi aç gözünü burdayım. Sizi bırakmayacağım." dedi Berk yalvararak onu yavaşça uyandırmaya çalışıyordu. Yanaklarını öptü saçlarını sevdi bir umut gözlerine baktı. Ve elalar ona bakınca rahat bir nefes aldı genç adam.

"Biliyordum. " dedi Aybike gözleri yarı baygın mutlulukla.

"Bırakmayacağım! Bırakmayacağım! Buradayım merak etme." dedi Berk kendinden emin bir şekilde. Karısının yara beri içindeki güzel yüzünü okşayıp. Bir anda gözleri kapanıp kafası sol tarafa düştü karısının.

"Aybike! Aybikeem! Güzelim aç gözünü! Bak geldim ben burdayım. Yanındayım. Hadi ne olursun dayan sık dişini. Gideceğiz burdan götüreceğim seni. Sakın bırakma kendini. Sakın bırakma. hadi ne olur ne olur aç gözlerini Aybike. Hadi ne olur? Hadi aç gözünü benim için. Bebeğimiz için." dedi Berk panikle uyandırmaya çalışarak.

"Berk..." dedi Aybike.

"Güzelim dinliyorum. Sana bir şey olmasını asla izin vermeyeceğim. Merak etme buradayım. Geldim bak! " dedi Berk yanından kımıldamıyordu.

"Allah'ım sana şükürler olsun. İyisin değil mi? İyi misin?" diye sordu Berk ona yalvaran gözlerle bakıyordu.

"Yorgunum." dedi Aybike uykuya dalmadan önce. Berk burada olduğu için dinlenebilirdi kız.

"Biliyorum biliyorum. Buradayım. Geçti hepsi geçti. Seni evimize götüreceğim, gideceğiz buradan. " dedi Berk ona sarılıp öperken.

"Çekmiyor. Çekmiyor. " dedi Berk. Telefonunu çıkarıp sağ sola götürünce.

Yanlış Anlaşılma /AyBerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin