Hastane Odasının Önü
"Berk ne olursa olsun senin güçlü olman gerekiyor biliyorsun değil mi? Kızım. Bir anne olarak ne kadar mücadele etse de gücünü senden alacak. Arkamızda o var diyecek." dedi Gönül Hanım sakinleşip. Damadının bu halini görünce 'Bir anne olarak ona da destek olmalıyım. ' diye düşündü.
"Ben her zaman ailemin yanındayım." dedi Berk biraz tersleyerek. Gönül Hanım'ı yanlış anlamıştı.
Bunu fark edince "Biliyorum. Ama bir bakışın bir sözün bile önemli şuanda. Sende dik durmaya çalış oğlum." dedi Gönül Hanım.
Yıllardır ona babaannesi ve babası dışında kimse 'oğlum' dememişti. Garip bir duygu hissetti Berk. Bir de Gönül Hanım onu artık iyice benimsemişti demek ki bunu anlamıştı.
"Kusura bakmayın...Haklısınız. " dedi genç adam.
"Kızım senden aldığı güçle direnecek. hatta torunum da. Allahın izniyle benim kızım anne olacak ben de anneanne." dedi Gönül Hanım şefkatle kolunu okşayarak Berk'in.
"Anne olacağını öğrendiğinden beri nasıl heyecanlı. Bebeğinin durumunu bilse. Hayalleri, umutları her şeyi yıkılır. " dedi Berk gözleri dolmuştu bu şefkatli tavır ona annesini hatırlattığı için.
"Merak etme onlar iyi olacak. Onlar da sende iyi olacaksınız. Ben inanıyorum. Bir an olsun aksini düşünmüyorum. " dedi Gönül Hanım kararlılıkla.
"Eşinizi görebilirsiniz." dedi hemşire hanım Aybike'nin yanından çıkınca.
"Ben de görmek isterim." dedi Gönül Hanım heyecanla.
"Tabi Gönül Hanım ama yalnızca iki kişi
Hastamızı çok yormayalım lütfen." dedi hemşire hanım.
"Tabi." dedi Gönül Hanım.
Hastane Odası
"Hadi Aybike'm. Hadi dayan. Biraz daha dayan. Bebeğimizle dayan. Aybike'm aç gözünü. Hadi bak ben burdayım. Buradayım bak. Bir şey söyle." dedi Berk çaresizce elini tutuyordu. Birden genç kızın da parmakları kıpırdandı. Berk heyecanlanmıştı. Sonra da Aybike'nin gözleri aralamaya başladı bir anda.
"Allah'ım sana şükürler olsun. Uyanıyor! " dedi Berk sevinçle. Sıkıca elini tuttu karısının ve sonra "Buradayım." dedi Berk mutlulukla.
Gözünü açar açmaz ilk söylediği şey "Bebeğim. " oldu Aybike'nin.
"Dur yorma kendini. " dedi Berk uyararak.
Kapı açıldığında Gönül Hanım orada beklemekteydi.
"Uyandı." dedi Berk sevinçle ve gözleri dolu dolu.
Yanına gelip "Yavrum Allah'ım sana şükürler olsun güzel kızım benim." dedi Gönül Hanım sevinçle.
"Berk? " dedi Aybike bir şey soracak gibiydi.
"Söyle güzelim söyle. Burdayım." dedi Berk gilümseyerek.
"Bebeğimiz iyi mi?" diye sordu Aybike. Berk'in kızarmış ve şişmiş gözlerini görünce kalbinde anlaşılmaz bir sızı olmuştu.
"Bebeğimiz de sende çok iyisiniz." dedi Berk kendini zorlayarak.
"Çok küçüktü ama korumayı başardım." dedi Aybike zafer kazanmış gibi gülümseyerek.
"Evet güzelim. Başardın." dedi Berk gülümseyerek alnında öptü.
"Neden tutuyorlar beni burada? " diye sordu Aybike merak edip.
"Tedbir amaçlı doktor öyle istedi." dedi Berk çok detaya inmeden.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yanlış Anlaşılma /AyBer
Fanfiction"Derler ki, sığındığın gönül memleketindir." "Derler ki bakan gözdür, gören kalp. " Dördüncü hikayem de Aybike ve Berk'i aşiret ahalisinde görücez. Umarım beğenirsiniz. Günlük dizi "Kan Çiçekleri'nden" kurgulanmıştır. Ön yargısız okumanız dileğiyle ☺
