ASTRAL: Li&Nksy (TAMAMLANDI)

18. Bölüm

Efsun

"...ve gezegenler beni o boşluktan aşağıya itti."

Ankara'ya geleli henüz çok olmamıştı fakat şimdiden sıkılmaya başlamıştım. Sanki Kıbrıs'taki hayatımızı yarıda kalmıştı. Aslında zaten öyleydi. Her ne kadar Ankara'dan sıkılmış olsamda Aureyn'in bize verdiği emirleri ciddiye alıp, ne yapmamız gerektiğini arıyorduk.

Lakin şimdi Kumsal karşımda durmuş bana astral seyahate çıkabileceğimi söylüyordu. Bunu ilk duyduğumda afallamıştım. Büyümü, gücümü ve cevabı olmayan bir çok şey araştırırken birde bu çıkmıştı. Kumsal cevap beklercesine gözlerini üzerimde gezdiriyordu. Şamanların astral seyahate çıktığını biliyordum fakat ben tam olarak şaman bile değildim. Astral boyut çok mistik ve soyut bir kavramdı. O boyuta gidebilmek büyük bir cesaret isterdi. Diğer yandan Kumsal haklı olabilirdi. Hem belki bir şekilde Belana'nın ruhuna da ulaşabilirdim. O henüz ölmemişti fakat denemekten zarar gelmezdi. Bunu anlamanın ise tek bir yolu vardı.

Odada göz gezdirip hışımla Nksy formuma dönüştüm. Her zaman yaptığım gibi kitabımı açıp gözlerimi ona yönelttim. "Astral seyahat hakkında bana bilgi sun."

Kitap sayfalarını karıştırdı ve mor yazılarla dolu bir sayfa önümde açıldı. Kafamı kitaba eğip okumaya başladım.

Astral seyahat, ruhun fiziksel bedenden ayrılarak somut evrenin soyutluğunun içinde gezmesidir. Şamanlar, geçmiş ve gelecek asırlar boyunca bu geleneği bilgeliklerini artırmak, kaybolmuş ruhlara yoldaş olmak ve bunun gibi nice sebeplerle soyut evren içerisinde dolanırlar. Şaman ruhunun yolculuğu, galaksi yoculuğuna benzer. Ruh evrendeki sınırlarını aşarak farklı evrenlere dahi ulaşabilir. Astral seyahate çıkan kişinin bilmesi gereken çok şey vardır lakin en önemlisi, boyut değiştirdiğinde asla dönüp arkasına bakmaması gerektiğidir. Yoksa kendisinin ruhsuz -cansız- bedenini görür. Farkındalık esnasında ise panik olup astral boyutta kaybolabilir.

Bu kitabı okuyan şamanın astral boyuta geçmesi onun için başlangıçta can yakıcıdır. Ruhunu bedeninden koparıp tekrar ona geri dönmesi, adeta kendini öldürüp tekrar dirilmesi gibidir. Lakin yeterince odaklanırsa aklının dahi almadığı evrenlere erişebilir. Hem şaman hem büyücü olan bir kişi ise astral seyahat, kolay olduğu kadar tehlikelidir de.

Bu yüzden, Akira'nın büyücüsünü okuyan kişi, doyumsuz olma. Boyutunda edindiğin her bilgiyi sindirmeden yenisini merak etme. Kendini kadimleştir ve çığlık atarak koşan ruhların peşinden gitme. Bil ki Erlik seni çağırıyor.

Kadim bilgiler, bilgeyi delirtecek boyuta ulaştığında, onu kurtaracak, bedenine ulaşmasına yardım edecek bir yardımcı ruh bulmalıdır. Bu yardımcı, şamanın her seyahatinde yanında olarak onun gerçeklik algısının kırılmasını önleyecek ve kutsal yolda ilerlemesine yardım edecektir. Şaman yoldaşını seçerken çok dikkat etmelidir. Yoldaş, soyut ve somut evenlerin bir bağlayıcısı ve şamanın en kadim dostu olacaktır. Ne yazık ki yoldaşını bulamayan şamanlar evrenin saklı kapılarının arasında sıkışıp kalırlar.

Kafamı kitaptan kaldırıp meraklı gözlerle bana bakan Kumasal'a çevirdim. Çok şey yazıyordu ama hala bunu nasıl yapacağımı öğrenememişti. Belkide yapmamam gerekiyordu. Ruhum kaybolup boşlukta yok olabilirdi. Üstelik yoldaş dediği şey neydi? Çok şey öğrenmiştim fakat hiçbir şey de öğrenememiştim. Öğrendiğim her şey aklımda yeni soru işaretleri bırakırken ilerlemek çok zordu. Kitabı kapatıp normal formuma döndüm. Kumsal'a edindiğim her bilgiyi teker teker anlatmaya başladım.

"Ef, bu muhteşem bir şey!" dedi bana heyecanlı gözlerle bakarak.

Bakışlarımı kaçırdım. "Evet öyle ama çok da tehlikeli." Gözümü cama vuran yağmur damlalarına çevirdim. Tedirginlik bütün ruhumu sarıyordu. Ankara ayazında yağan yağmur cama sert bir şekilde vuruyor, gök gürlemiş, şiddetini arttırıyordu. Bu hiddet içimdeki endişeyi büyütüyordu. Sanki çakan her şimşek gökyüzünden doğrudan içime düşüyordu. Belena... astral seyahat... yoldaş... kaybolmak... ölüm...