My Dearest Neighbour

04 කොටස

පහුවදා මන් ඉස්කෝලෙ ගියේ බස් එකේ. අක්කායි මල්ලී එක්ක. ඒත් එදා උදේ තිසෙන් බස් එකේ ආවේ නෑ.

මන් පන්තියට යද්දි සෙහස් ඇවිත් ක්ලාස් එකේ හිටියා.

උබ අද පරක්කුයි අඩේ...
සෙහස් මාව දැක්ක ගමන් කිව්වා.

බස් එකේ ආවේ බන්.

ආ.. ඒක තමා.

අඩේ අහපන්කෝ කතාව....
යමන්කෝ ground එක දිහාට.

මන් එහෙම කියලා සෙහස් එක්ක ground එකට ආවා.

තිසෙන් අපේ ලේන් එකේ කියලා මන් උබට කිව්වනේ...

ඕ...

උබ දන්නවද උගේ ගෙවල් කොතනද කියලා ??
අපේ එහාපැත්තෙ ගෙදර ඕයි...

මොකක්!!!
අඩෝ සිරාවටම ?? අර අපි හොල්මන් ඉන්නවා කියලා කලින් හිටපු සෙට් එක එලවගත්ත ගෙදරද??
සෙහස් එහෙම කිව්වේ ඇවිදගෙන එන ගමන් එක තැනම නතර වෙලා.

ඔව් බන්... මාත් ඊයේ දන්නේ..

මොන හුත්ත** ද ඔයී??
අපි කලින් පාර කරා වගේ ඕකවයි ගෙදර එවුන්වයිත් එලවමු. මන් අද හවස එන්නද උබලගේ දිහාට??

හැබැයි බන් ලේසි වෙන්නේ නෑ.. පේනවනේ මුගේ සද්දේ. මෙලෝ දේකට බය නෑ වගේ කතා කරන්නේ.අපිට ලොකු පෑලනක් ගහන්න වෙනවා.

බය නොවී ඉදපන් මන් එන්නම්කො අද...
සෙහස් එහෙම කිව්වා.

බෙල් කරපු නිසා අපි ක්ලාස් එකට ගියා. අපි ක්ලාස් එකට යද්දි තිසෙන් කොරිඩෝ එකේ ඉන්නවා රුවිශාන් එක්ක කතා කර කර.

රුවිශාන්, උබට කියන්න ඊයේ අපේ ගෙදරට රතු කොක්කු ආවනේ !!
තිසෙන් එහෙම කියනවා මට ඇහුනා.

මන් හිටි තැනම නතර වුනා.
මන් කෙලින්ම හැරිලා තිසෙන් දිහා බැලුවා. මූත් මන් දිහා කට කොනක හිනාවක් තියාගෙන බලාගෙන ඉන්නවා.
හනේ... පුතේ.... අයෙනම් ජොක්කු අදින්නේ නෑ..
රෙද්ද.. මෙහෙම චාටර් වෙන්න පුලුවන්ද??

මන් මුකුත්ම නොකිය ඌට රවාගෙනම පන්තිය ඇතුලට ගියා.

හවස ඉස්කෝලෙ ඉවර වෙලා සෙහස් උගේ අයියාට කියලා අපේ ගෙදර එන්න ආවා. අද අපේ මලයායි උගේ යාලු මාලුවයි නෑ. ඩබලට ක්ලාස් එකක්. මන් සෙහසුත් එක්ක අපේ බස් එක එනකන් හිටියා. එතකොට තිසෙනුත් ඇවිත් අපේ එහාපැත්තෙන් හිටගත්තා.