පුතා දැන් හොද ලමයා වගේ කලබල නැතුව ඉන්නකෝ... තාත්තාට අමාරු නෑ..
සුදීප අන්කල් කිව්වේ රෑ වෙලා මායි තිසෙනුයි දෙන්නම සුදීප අන්කල්ව බලන්න හොස්පිට්ල් එකට ආව වෙලාවේ. සුදීප අන්කල්ගේ ඔලුවට බැන්ඩේජ් එකක් ගහලා බෙල්ලට කොලර් එකක් දාලා.
මේ ඔක්කොම කරදර මන් හින්දා තාත්තේ.....
එහෙම නෑ..... ඔයා මොනවා කරන්නද?? දැන් දෙව්මිත් එක්ක ගෙදර යන්නකෝ. තාත්තා එනකන් එහෙ ඉන්න.
අපි දෙන්නම අපේ තාත්තා එක්ක ගෙදර එන්න පිටත් වුනා. ගෙදරට එනකන්ම තිසෙන් එකම එක වචනයක්වත් කතා කරේ නෑ. කොල්ලා වෙච්ච දේවල් ඔක්කොම එක්ක අවුලෙන් ඇත්තේ. ගෙදර ආවට පස්සේ තිසෙන්ට එයාලගේ ගෙදර ගිහින් ඇදුම් බඩුමුට්ටු ගේන්න ඕනේ වුනා. ඒක හින්දා අපි දෙන්නා එක්කම ටෝච් එකකුත් අරන් එහා ගෙදරට ගියා.
දෙව්මිත් බලාගෙන... පරිස්සමෙන් අඩිය තියන්න. ඔය වීදුරු කටු ඇනෙ......
තිසෙන්ට ඒක කියලා ඉවර කරන්න බැරි වුනා.
ආ.......ව්...... අම්බෝ...... ඇනුනා අඩේ ...... හි*කෙනවානේ ඉතින්.
මගේ කකුලේ බාටාව හිල් කරගෙන ගිහින් වීදුරු කටුවක් ඇනුනා.
දේව්..... කෝ මෙහාට වෙන්න. මන් කිව්වා විතරයිනේ...
තිසෙන් ඉක්මනට මන් ඉන්න තැනට ඇව්ත් මාව එක අතකින් උස්සලා අනිත් පැත්තෙන් තිබ්බා. මම මිදුල මැදම වාඩි වුනා. කකුලෙන් ලේ ගලනවා. තිසෙන් ගෙදර එලියේ තිබ්බ ටැප් එක ගාවට මාව එක්කන් ගියේ එයාට වාරු කරගෙන. කොහොමත් මට ඇවිදින්න බෑ. රිදෙනවා මාර විදිහට.
තිසෙන්ම මගේ කකුල ටැප් එකට අල්ලලා හේදෙව්වා.
ආව්... රිදෙනවා තිසෙන්....
පොඩ්ඩක් ඉන්නකෝ.... හෝදනකන් විතරයිනේ.....
දැන්නම් මට ඇඩෙන්නත් වගේ. මන් යටිතොල හපාගෙන ඉවසගෙන හිටියා. කකුල හෝදලා ඉවර වෙලා තිසෙන් මාව ආයේ උස්සලා පැත්තකින් තිබ්බා.
ඇවිදින්න පුලුවන්ද??
ටිකක් අමාරුයි.
කෝ ඉන්න.....
එහෙම කියලා තිසෙන් මාව ලුනු ගෙනියන්න වගේ පිටට නග්ගගත්තා. ඊටපස්සේ මගේ දනහිස් ගාවින් අත් දෙකෙන් උඩට උස්සගත්තා.
YOU ARE READING
My Dearest Neighbour
Подростковая литератураමන් තනි වුන මනුස්සයෙක් . ජීවිතේ මගේ දේවල් කියන්න, මගේ දේවල් අහන් ඉන්න කෙනෙක් නැතුව ගෙවපු තනිවුන ජීවිතයක් තිබුන කෙනෙක් . ඒත් ඒ ජීවිතේට ආසා කරන ගමන්, හිත යටින් අනේ මටත් මාව අහන් ඉන්න කෙනෙක් හිටියානම් කියලා හිතපු කෙනෙක්. දෛවෝපගතවද , වෙන මොනයම් හෝ කර්ම...
