අපි තුන්දෙනාම හවස පොලීසියට ගියේ ගෙදර අයත් එක්කමයි. අපි යනකොටත් සචින් අයියායි සයුරු අයියායි ඇවිත් හිටියා. සචින් අයියා හිටියේ වෙන කවදාවත් දැකලා නැති විදිහේ අමුතුම දුක පිරිච්ච මූනකින්. එයා හිටියේ අඩන්න බැරි කමට ඉන්නවා වගේ.
තිසෙනුත් ඉන්නේ බය වෙලා කියලා මට හොදටම තේරුනා. මන් තිසෙන්ගේ තාත්තා අපේ තාත්තාත් එක්ක කතා කරන්න ආපු වෙලාවේ හිමීට තිසෙන් ලගට කිට්ටු වෙලා එයාගේ අත අල්ලගත්තා.
බය වෙන්න එපා.... හැමදේම හොද විදිහට වෙයි....
තිසෙන් මන් දිහා බලලා ඔලුව වැනුවේ මගේ අතත් තද කරලා අල්ලගෙන.
එතකොට සෙහසුත් ඇවිත් හිටියේ සෙහස්ගේ තාත්තා එක්ක. සෙහස් තාත්තාට විතරයි මේ සිද්ධිය කියලා තිබ්බේ. සීයා දැනගත්තොත් මූව හම ගහයි නැත්නම්.
තාත්තලා ඇතුලට යනකන් ඉදලා සයුරු අයියා අපි ගාවට ආවා.
අර හොයන් තියෙන බොඩි එක මලින්දි නංගීගේ නෙවෙයිලු මල්ලී...
ඒක ඇහුවා විතරයි මට මාර සැනසීමක් දැනුනා.
අම්බෝ..... ලොකු දෙයක් අයියේ...
සෙහස් කිව්වා.
එතකොටම සචින් අයියාත් අපි ගාවට ආවා. මට එන පොට හොද නෑ කියලා හිතුන නිසා මන් හිමීට තිසෙන්ව මගේ පිටිපස්සට ගත්තා.
මල්ලී.... අනේ මගේ නංගීව හොයා දියන් මල්ලී....
ඇත්තටම අපි එහෙම දෙයක් බලාපොරොත්තු වුනේම නෑ. සචින් අයියා අඩන්න ගත්තා.
අනේ මල්ලී..... මගේ එකී පව්.... ඒකීට කවුරුත් නෑ බන්.... කොහේ ඉන්නවද දන්නේ නෑ.....
සයුරු අයියා සචින් අයියාව එයාට වාරු කරගත්තා.
සචින් අඩන්න එපා බන්..... අපි නංගිව හොයාගමු....
සචින් අයියේ.... මලින්දිට කරදරයක් නැතුව ඇති.... එයාව ඉක්මනට හොයාගන්න පුලුවන් වෙයි.....
මන් කිව්වේ කවදාවත් සචින් අයියාව මේ විදිහට දකින්න බලාපොරොත්තු වුනේ නැති නිසා.
අපේ තාත්තාලාගේ වැරදි මෙව්වා. අර මිනිහා නංගිට කරදරයක් කරාද දන්නේ නෑ. ශිට්... මටත් ගෙදර ඉන්න බැරි වුනානේ මේ ටිකේ.. ඒකිට මොනවහරි ප්‍රශ්නයක් වෙන්න ඇති. කියන්න කෙනෙක් ඉන්නේ නැතුව ඇති. පව් බන් නංගී... කියන්න පුලුවන් එකම කෙනා තිසෙන් මල්ලී කියලා හිතපු හින්දායි ඔයාලාට කෝල් කරන්න ඇත්තේ... අපේ නංගි තිසෙන් මල්ලිට හෙන කැමතී බන්....
YOU ARE READING
My Dearest Neighbour
Fiksi Remajaමන් තනි වුන මනුස්සයෙක් . ජීවිතේ මගේ දේවල් කියන්න, මගේ දේවල් අහන් ඉන්න කෙනෙක් නැතුව ගෙවපු තනිවුන ජීවිතයක් තිබුන කෙනෙක් . ඒත් ඒ ජීවිතේට ආසා කරන ගමන්, හිත යටින් අනේ මටත් මාව අහන් ඉන්න කෙනෙක් හිටියානම් කියලා හිතපු කෙනෙක්. දෛවෝපගතවද , වෙන මොනයම් හෝ කර්ම...
