Chasing Safe Place ( PART TWO ) The Unspoken Longings

Chapter 82

• | My Solace ;

After 2 Months....

"Darling"

"Huwag mo akong kausapin sebastien!"

"Darling, aalis na 'ko. Please talk to me." Gago ba siya? Eh nag uusap na nga kami eh! Kagabi ko pa siya hindi pinapansin.

"I really need to go to europe, it's a business trip." Pinasadahan ko siya ng tingin. Aalis na ksi siya at mamaya ang flight niya pero kailangan na niyang mag punta sa airport.

"Bakit kasi 2 months.."

"Don't worry, I'll be back. Kapag natapos ng maaga babalik agad ako."

"Ang tagal naman kasi ng 2 months!" Pagmamaktol ko.

Wala ang nga bata, nasa school na pero nagpaalam na siya sa mga anak namin.

"Sama ako sa airport."

"Alright.." Malambing niyang sabi.

Nang makarating kami sa airport ay sinamahan ko muna siya.

Ayaw ko parin naman siya umalis pero wala naman akong magagawa. Anong idadahilan ko? Eh mukhang hindi na mapipigilan ang pag alis niya. Mabilis lang naman ang 2 months 'di ba?

Sige kumbinsihin ko ang sarili kong mabilis lang.

"Seb.." Naka pout kong tawag sakanya.

"Stop pouting"

"Eh kasi naman! Aalis ka tapos 'di pa kami kasama!" Pagmamaktol ko. Siyempre hindi kami makasama, may pasok pa ang mga bata at next month pa ang bakasyon nila. Kaya wala kaming choice, kahit ang mga bata ay gustong sumama pero, sa susunod nalang.

Niyakap ko si sebastien, waahh ayoko umalis siya!

Ang bago. Ang bango niya...

Inamoy amoy ko ang tshirt niya. "You're addicted to my smell huh"

"So spice mo kaya!"

"Seb nay tanong ako."

"What is it?"

"Nagkaka amoy ka ba?"

"Of course I do"

"I mean may bad odor gano'n? Kasi sa tagal nating pag sasama kahit pawis mo hindi maasim, eh." Bifla siyang tumawa sa sinabi ko kaya napakunot ako ng noo. Totoo kaya!!

Walang asim ang pawis niya! Tapos tuwing pinagpapawisan siya mas umaalingasaw ang amoy niya, I mean 'yong natural scent niya tapos sobrang bango pa.

"No." Tumatawa siyang sagot. "'Di ba? Kakaiba 'yang amoy mo eh. Pag pinagpapawisan ka umaalingasaw 'yong natural scent mo. Ang bango."

"Silly." Ginulo niya ang buhok ko.

Hindi na ako magtataka pa dahil napaka linis niya sa katawan. Mas maarte siya saakin pag dating sa katawan.

"Mag titiis ako for two months." Na-gets ko kaagad ang sinabi niya.

"Sure na ba? Hindi na ba kita mapipigilan?"

"Don't worry, I'll call you from time to time."

"Kumain ka doon ha? Huwag kang mag papalipas ng gutom. Huwag kang mag pupuyat, dapat maaga kang matulog. Dapat sa tamang oras ka kumain, huwag kang magpapalipas ng gutom. Kapag nagugutom ka, kumain ka. Huwag kang magpapagod." Hinawakan niya ang kamay ko at hinalikan ang kamay ko.

He's wearing a white t-shirt and a black pants, may black bomber jacket pa siya at naka sombrero na black at may sunglass sa mah sombrero niya. Ang gwapo niya.