Chapter 35

214 3 2
ni Missh00vii
ni Missh00vii
                                    
                                              
• | Mother ;
Sebastien's POV
"Where am I?"
"Daddy" napatingin ako sa likod ko.
"K-kierra?"
"It's me dad!" Tumakbo ako ako sakanya and hugged her tight.
"Baby..."
"Daddy... are you okay?"
"No baby. I'm not okay"
"Daddy please I don't want to see you crying. I'm hurting you, you are crying because of me dad"
"It's okay baby, I-I... I just want to lose you baby"
She smiled..
"Daddy, I'm with lola st lolo. Kasama ko po parents mo"
"W-what?"
"I'm happy here dad. No pain already daddy"
"No baby, sumama ka saakin huh? You promised me"
"Daddy, Lolo, mommy, and my 2 brothers needs you the most dad." Napalitan ng pag aalala ang mukha ng ni kierra.
"Dad.. they are in danger"
"What are you saying baby?"
"Dad I want to rest... Ayoko pong masaktan kayo lalo because you are hoping. Please dad let go"
"No baby. I won't let you go! You promised me!"
"I'm sorry dad. Ayoko na pong mahirapan and you as well. Babalik po ako daddy I promised but not this time..."
"This is the time kierra. Please don't leave daddy"
"Daddy, tanggap ko na po. And I think you need to accept it daddy" hinawakan niya ang pisnge ko.
"I know it's nit easy but I will always be your daughter. And I will always love you. Mas gusto ko po rito, masaya po ako daddy wala na po akong nararamdaman na sakit kundi ang saya"
"Are you really happy?"
She nodded. "Yes daddy, kasama ko na po ang mga taong mahal niyo sa buhay ni mommy. Kahit masakit daddy please choose what's the best for me. This is what I want daddy"
"Mas kailangan po nila kayo daddy. They are in danger please let me go and move forward for them they need you the most dad."
"Are they really in danger?"
"Yes daddy. Believe me, someone wants to hurt mom and lolo and to my brothers dad. Please protect them"
"Huwag niyo na po akong isipin. Gusto ko na rin pong magpahinga daddy and if you do that, masaya na po ako at matatahimik na po ako. This is my last wish dad, I promise... babalik mo po sainyo this is the proof" bigla siyang may pinakita saakin.

"Sebastien wake up" bigla akong nagising.
"Okay ka lang? Nananahinip ka, kanina ka pa umiiyak"
She wipe my tears habang naka tingin sa mga mata ko. Napatingin ako kay kierra na hanggang ngayon walang malay.
"Napaginipan mo ba siya?"
"S-she said that I need to let her go" I looked at her in her eyes.
"Kung anong desisyon mo seb."
"I'm afraid"
"Maiintindihan ka ni kierra. Mahal na mahal ka ni kierra"
"She promised me babalik siya saatin and she made sure"
"S-sinabi niya 'yon?"
Because of my dream, nagkaroon ako ng hesitation.
Do I want to let her go?
I'm afraid to lose my daughter. At ayokong magsisi sa huli. I don't want to give up.

-------------
Akihiro's POV :
Napansin kong parang may iba kay lia lalong lalo na kay karalyn. Tulala ito at parang mag iniisip na malalim. Tahimik lang kaming lahat dahil nga nanahinip daw si sebastien.
Kaya ito namang kaibigan ko ay nakatitig kay kierra. Machine nalang ang bubumuhay kay kierra, kaya alam kong mahirap para kay sebastien na mag desisyon na tanggalin na ang life support ni kierra.
Tumayo si karalyn at lumapit kay sebastien, nagpaalam siyang aalis kasama si lia. There's something...
"Huy bakit ganyan ka makatingin kay karalyn?" Mukhang napansin ni sky.
"Nothing"
"Anong nothing? Iba ang tingin mo kay karalyn eh"
"There is something fishy about karalyn and lia"
"Pansin mo?" Si sevi naman ang nag salita.
Hindi lang ako ang nakapansin, pati si sevi napansin din nito ang dalawang magkaibigan.
"Ano bang iniisip ninyo?" Heaven.
"Iba yung kilos ng dalawa lalo na si karalyn parang hindi mapakali" sevi.
"Sevi is right, iba ang kutob ko. Sebastien" tawag ko kay sebastien.
"Sundan mo kaya sila? Parang may mali" iba ang pakiramdam ko sa dalawa.
"Why?"
"Sebastien hindi mo ba napapansin ang kilos nila lalo na si karalyn? Hindi mapakali" sevi
"No, bakit?" Sagot ni sebastien.
"Wala ba siyang nababanggit sayo?" Tanong ko.
"Wala naman. Nagpapaalam lang siya umalis kasama si lia" gano'n?
Bumalik ako sa upuan ko at sumandal sa sofa.
"Hindi kaya tungkol 'to sa nangyari kay karalyn? 'Di ba sabi ng doctor baka may nangyaring insidente sakanya na baka nakalimutan niya dahil sa traumatic event ng buhay niya?" Finally, may nagsabi rin. Dahil bumabagabag ito saakin ilang araw na.
"Hindi kaya may naaalala siya?" Sabi ni heaven na tinignan pa kami. "Oo nga baka may naaalala na si karalyn pero hindi pa sinasabi o baka hindi pa siya sigurado. Hayaan nalang muna natin siya, mahirap din para sakanya 'yon" tama.
"Sky is right, hintayin nalang muna nating humingi ng tulong si karalyn saatin or hintayin natin na magsabi siya saatin" sabi ni heaven na tumatango pa dahil sa sinabi ng kapatid niya.
Tumunog ang phone ko at sinagot ko agad, yung private investigator ko tumawag. Kinuha ko ang laptop ni sevi na dala niya at ni-log in ang email ko.
"Anong meron?" Sabi ni sevi na nasa likod ko.
"Tumawag ang private investigator ko"
"Bakit? Sinong pinaimbestigahan mo?" Sky asked.
"Don't tell me si karalyn?" Heaven.
I don't have a choice, iba yung pakiramdam ko nang malaman ko ang sitwasyon ni karalyn. Kaya pinaimbestigahan ko ang past niya. Maybe because out of curiousity I guess?
Wala namang nabanggit si karalyn dahil nantili itong tahimik noon pa sa condition niya. Or dahil ngayon lang ulit na trigger ang trauma niya? 
Pero trauma saan?
I badly want to know, dahil hindi rin ako mapakali at hindi ko alam kung bakit.
Pag tingin namin ng sinend ng private investigator ko napamura ako. "Wtf?" Sky
"Ang liit ng mundo!" Sevi
Naptingin kaming lahat kay sebastien.
"Y-yung bestfriend ng mommy mo sebastien mama ni-"
"It's her mother. It's freja's mother" alam niya!?