My Encounter with Mr. Cold-Hearted Guy

Chapter 5

Alliesha (POV)

Masaya naman kaming kumakain ng aking beshh ko nang biglang sumulpot ang kontrabidang feelingera ng campus. Feeling maganda, eh halata namang dinaanan ng construction worker ang mukha para magmukhang retokada.

Hindi tulad ko na natural beauty, walang halong chemical at plastic. Ang ganda ko'y pang-organic, ika nga nila.

Pero parang gusto kong balatan ng buhay ang demonyitang nilalang na 'yon na siyang nagpataas ng blood pressure ko. Kung nakakamatay lang ang tingin, baka kanina pa 'yon nakburol. Kahit anong pag-init ng ulo ko, pinigilan ko na lang. Baka masira pa ang beauty ko sa sobrang stress.

Naging tahimik na lang kami ni Ellyse habang kumakain. Mahirap na, baka mamaya bigla akong saksakin ng isang higad na demonyita gamit ang kanyang matatalim na kuko na parang pang-manicure ng dragon.

Hindi ko pa rin makalimutan ang panglalandi niya sa aking myloves. Parang linta kung dumikit, eh! Gusto ko siyang hilahin palayo at sabihing, "Hoy! Akin lang 'yan!" Pero syempre, sa isip ko lang 'yun. Baka mapunta pa ako sa guidance office.

Nang matapos kaming kumain na parang mga patay gutom, napagpasyahan na rin naming bumalik sa classroom. At ang bruha kong best friend, hinila lang ako na parang basura na tinatangay ng hangin. Kawawa naman ang poor kong uniform, baka mamaya mapunit pa dahil sa sobrang kaladkad niya.

Nang makarating kami sa classroom, wala nang pinagkaiba. Sobrang ingay! Daig pa yata ang mga nagtitinda sa palengke na nagtatawagan ng mga customer. "Bili na po kayo! Fresh na isda!" "Murang gulay dito!" Nakaka-stress naman itong mga 'to.

Parang gusto kong mag-meditate sa tuktok ng bundok para lang makatakas sa ingay.

Dumiretso na lang kami ni beshhhh sa aming upuan. At as usual, naroon din si myloves. Hindi na ako magtataka kung bakit narito na ito. Malamang, nauna silang natapos kumain bago kami. Gutom siguro masyado ang kasama niyang haliparot.

Maya-maya pa ay dumating na rin ang aming guro at nagsimula nang magturo. Unlike noong nakaraang araw na puro daydreaming lang ako tungkol kay myloves, this time ay nagfo-focus na ako.

Ewan ko ba, wala akong gana mambwisit dito sa katabi ko ngayon. Heh heh, swerte niya sa ngayon. Baka bukas, iba na ang ihip ng hangin.

Dismiss!

Yan! Tapos na ang torture! Pagkatapos kong maglinis ng aking desk na parang dinaanan ng bagyo, nagmamadali naman akong umuwi. Syempre, masipag ang beshy niyo. Hindi ako katulad ng iba na tambay lang sa kanto.

Masaya akong kumakanta ng "Tala" ni Sarah G. habang naghuhugas ng pinggan na parang may concert sa kusina namin. Biglang nag-ring ang phone kong pang-ninuno pa ang datingan. Buti na lang at hindi pa ito dinosaur.

Mabilis ko namang tinapos ang ginagawa ko at sinagot ang tawag.

[Hey beshhhh!] bungad ni Ellyse sa kabilang linya.

"Oh, bakit bruha?" sagot ko.

[Ahh, free time mo ba ngayon, beshhhh?] tanong niya.

"Oo naman, wala tayong assignment, 'di ba!" sagot ko habang pinupunasan ang kamay ko.

[Okay! Punta ka dito, beshhhh, sa bahay!] What? Parang biglang nag-iba ang tono niya.

"Ehh, bakit?" curious kong tanong.

[Kasi may small celebration here and it's so boring! Kailangan ko ng entertainment, at ikaw 'yun!] paliwanag niya.

"Okay, segi, pupunta ako. Sunduin mo 'ko dito," sabi ko.

Wala naman akong ibang gagawin sa bahay kundi ang pagpantasyahan si myloves joke!

[Okay! I'm on the way!] excited niyang sabi.

"Okay! Magbibihis lang ako," paalam ko. Dali-dali akong nagbihis na parang si Wonder Woman na nagpapalit sa isang phone booth.

Pagkatapos ay bumaba na rin ako. Nagka-asaran pa kami ni Mark dahil loko-loko naman talaga yun. Pinaghinalaan ba naman akong may ka-date! Gong gong talaga. Akala mo naman may manliligaw ako na kasing gwapo ni Piolo Pascual.

Pagkababa ko, laking gulat ko nang madatnan ko si Ellyse sa baba na kausap ni Mama habang... ngumunguya? Kala ko ba may selebrasyon sa kanila! Eh bakit parang busy siya sa paglamon?

Grabe ang takaw! Kala mo naman isang taon siyang hindi nakakita ng pagkain. Parang vacuum cleaner kung sumipsip ng noodles.

"Oh, kala ko ba sa labas ka maghihintay?" tanong ko sa kanya.

"Yeah! Actually, sa labas lang naman sana ako, kaso umihip ang kaibigan kong hangin dala ang masarap na amoy ng niluto ni Tita kaya pumasok ako," paliwanag niya habang patuloy pa rin sa pagnguya.

So, ganun lang! Wala na akong nagawa pa kundi ang hayaan na lang ang kaibigan kong patay-gutom. Baka mamaya kainin pa niya pati 'yung mga halaman sa garden namin. Nai-stress tuloy ang beauty ko sa katakawan ng bruha!

Pagkarating namin ay alam niyo na, dahil magpinsan sila alam kung nandito yun at hindi nga ako nagkamali kasama yung isang jupapy

"Hey mylov...... ayy Asthon" The f*ck! Mission failed. Bad mood na naman si brader Ashton! Ano kaya nalamon nun?

By the way! Nandito ako ngayon sa isang hardin kung saan naroon din ang aking myloves. Tinawag ko ito at akmang tatakbo ako sa kanya na parang slow-motion sa isang romantic movie nang bigla akong matalisod sa 'di nakikitang bato.

And guess what? We accidentally kiss under the moonlight! Charot! Feeling ko tuloy ako si Bella at siya si Edward Cullen, minus the vampires.

Masaya na sana ako kung 'di lang ako tinulak ni Ashton, dahilan para ma-bad mood ako bigla. Ang ganda na sana ng moment, eh! First kiss ko pa naman sana 'yun!

Buti na lang umeksena ang bruha kong best friend at hinila ako palayo sa kanya. Baka kung hindi niya ako hinila, baka nasapak ko na si myloves sa sobrang inis.

Masaya naman sa loob ng bahay nila Ellyse. Ang daming mga jupapies, pero mas lamang pa rin sa puso ko ang myloves ko.

Hindi rin nagtagal at umuwi na rin ako. Hindi ko na nakita si Ashton hanggang sa makauwi ako, dala ang magandang ngiti dulot ng hindi inakalang pangyayari. Parang nanalo ako sa lotto na ang premyo ay isang accidental kiss.

Halos maghahatinggabi na pero hindi pa rin ako makatulog. Tumatalbog pa rin sa isipan ko ang tagpo namin sa garden nila Ellyse. Parang replay ng isang teleserye sa utak ko.

Pasalamat talaga ako kay Ellyse dahil kung hindi ko siya naging kaibigan, siguro hindi ako makakalapit kay Ashton.

Tumatakbo pa rin sa isip ko 'yun hanggang sa tuluyan na akong hinila ng antok, dala ang matamis na alaala ng isang 'di sinasadyang halik.

Sana maulit muli!