Prologue

1.9K 36 3
                                        

Alliesha (POV)

Araw ngayon ng Linggo, at lumabas kami ng aking pamilya para magsimba. Mabilis naman itong natapos and afterwards, dumiritso kami sa palengke.

My brother, Mark "correction, Zack, according to him" and I needed to buy supplies for our upcoming first day of school. It was going to be a big day. Grade 12 na ako, mga bes! Senior year na! Lord, please guide me sa aking mga assignments and projects.

Actually! I am already a Grade 12 student. Can you believe it? Noon iniiwasan ko talaga ang klase but now, I'm a changed person, of course.

Nakakapagtaka nga kung paano ako nakalampas pero simula ng pumasok ako sa senior high school nagsikap na ako, syempre. Kailangan ko na talagang mag-aral ng maayos para sa future ko, charot! My future is brighter than my highlighter collection.

Pagkatapos naming mamili, we went home agad. Pagdating namin, Mama and Papa were sweet as ever, habang sabay na naghanda ng aming hapunan. Sana all ganito ka-sweet no? But seriously, they're the definition of 'kilig'.

Samantala, Mark and I went straight to our rooms to prepare our things pero gusto ko pa nang moment sa makulit kong kapatid kaya sinundan ko ito.

"Mark," tawag ko sa kapatid ko.

"Ate naman! How many times do I have to tell you? Call me Zack! Mark is such a baby, sounds like a child's name," he retorted, habang nakasimangot.

"Eh, kasi 'yun ang gusto ko eh! What if I call you 'Walis Tingting' instead? Or maybe 'Dustpan'? Bagay kaya sa 'yo! Or should I call you 'Baby Shark'? I know you love that song," I teased, making his frown deepen. Hindi ko tuloy mapigilang matawa sa reaksyon niya. Grabe, ang sarap talaga asarin ang kapatid ko, it's my cardio. Best stress-reliever ever!

"Tsk. Not funny," he mumbled, but I heard him. He was probably plotting his revenge in his little head. Kumukulo na yan. I can feel it.

He fell silent, and I thought he was finally focusing on preparing his things. Finally, katahimikan! or so I thought. But I was wrong. Suddenly, a pillow came flying my way, hitting me right in the face.

"Langya talaga, ang sakit ng ilong ko, huhu!" My precious nose!

I glared at him. Ngumisi naman ito! Ang lakas naman ng loob nito. Kaya naman, hinawakan ko ang pinakamalapit na unan at buog lakas kong ibinato sa kaniya.

Boom! Direct hit! Hahaha! Serves him right! Pikon! Feel the wrath of mine!

Babatuhin niya sana ako ng isa pang unan nang bigla kaming tinawag para sa hapunan.Nginitian ko na lang siya, at nagmamadaling lumabas saka umupo sa upuan sa dining table.

First come, first served! Akin na 'to! Nakita ko naman itong lumabas habang himas ang kaniyang namumulang ilong at galit na nakatingin sakin.

"Oh, pagkatapos niyong kumain, matulog na kayo nang maaga. Pareho kayong may pasok bukas," sabi ni Mama habang kumakain.

"Opo," sabay-sabay na sagot namin ni Mark, though I was still mentally replaying my glorious pillow victory. I'll cherish this moment forever. This victory shall be written in the books of history Charot!

Pagkatapos kumain ay tinulungan ko na si Mama sa mga pinagkainan. Afterwards, we both went to bed. Lord, please give us strength and patience. And maybe a little bit of luck too?

Kinabukasan, nagising ako sa sinag nang araw na humahalik sa mukha ko. Nag-unat ako na parang pusa, ramdam ko ang excitement na bumubulusok sa loob ko. Ito ang unang araw ko at huling taon sa Senior High.

My Encounter with Mr. Cold-Hearted GuyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon