[TAMAMLANDI]
Feryat, Trabzon'da ailesi ile yaşayan otuz bir yaşındaki genç bir adamdı. Sekiz senedir kalbi tek bir isim ile, Ali ile çarpmaktaydı. Öyle ki Feryat'ın bu sevgisine sadece ailesi değil, tüm çevresi, tanıdık tanımadık herkes şahit olmuş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar :)
• • •
İnci'den;
Merhaba! Beni hatırladınız mı? Hatırlamadınız mı? Olsun ben kendimi size hatırlatayım; İnci ben! Sizin bildiğiniz diğer ismim ile Düğme. Düğme Bolat. Masallardan fırlamış, peçete satan kırmızı bereli o küçük kız.
İnci ben.. Dünyanın en harika iki babasına sahip, sevmeyi, sevilmeyi iliklerine kadar yaşamış dünyanın en mutlu kızı. Babalar kız çocuklarının ilk aşkı, kahramanı, sırtını güvenle yaslayabileceği limanıdır demişler.
Bu duyguları bir değil, iki harika adam ile yaşadığım için yolumuzu kesiştirene şükrederek uyandım her sabah.
Yazmaya kısa bir ara verip çalan telefonumu açtım. Kuzenim görüntülü arıyordu.
"Yağmur?"
"Selam canım napıyorsun? Konuşamadık kaç gündür bir halini hatrını sorayım dedim."
"İyiyim biliyorsun ikinci kitap'ı bitirmek üzereyim ona yoğunlaştım bu ara."
"Eminim en az Feryat gibi yok satacaktır."
"Bakalım öyle olacağını umuyorum."
"Heyecanla devamını bekliyorum ben de. Neredeyse tüm hikayeyi bilmeme rağmen üstelik düşün. Sahi ikinci kitap'ın ismi ne hala açıklamadın."
"Ama dedim ya sürpriz diye."
"Ya İnci banada mı?"
"Tamam o zaman ipucu vereyim. Babamın kullandığı bir kelime."
"Gerçekten çok yardımcı oldun İnci sağol." Diyerek göz devirdiğinde kahkaha attım.
"Feryat babamın kullandığı bir kelime."
"Dayım diyorsun- Ali enişteye mi özeldi yoksa genel bir kelime mi?"
"Babama özel tabii ki."
"Aa şey derdi Kıvırcık o mu?"
"Diğeri."
"Yaban gülü- yok bir dakika çiçekti galiba. Evet evet Yaban Çiçeği."
