[TAMAMLANDI]
Feryat, Trabzon'da ailesi ile yaşayan otuz bir yaşındaki genç bir adamdı. Sekiz senedir kalbi tek bir isim ile, Ali ile çarpmaktaydı. Öyle ki Feryat'ın bu sevgisine sadece ailesi değil, tüm çevresi, tanıdık tanımadık herkes şahit olmuş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yazar'dan;
Yıl 1992 - Trabzon
"Hadi İhsan gelmiyor musun?"
"Sen içeri geç, ben etraftaki öğrencilere birkaç soru sorup geliyorum."
Okulun kapısından içeri gireceği sırada merdivenleri çıkan güzeller güzeli kadını görüp, büyülenmişcesine olduğu yerde öylece baka kalmıştı İhsan.
Uzun zaman önce atmayı bırakan kalbi tekrar atmış, hala orada olduğunu tekrar hatırlatmıştı sanki.
O güzel ve genç kadın yanından geçip gittiğinde kapıdan girmesine izin vermeden seslendi..
"Pardon bir dakika bakabilir misiniz?"
"Ben mi?"
"Evet evet siz."
"Dinliyorum."
"Komiser İhsan Ünal ben. Veli beyin ölümü ile ilgili bir soruşturma yürütüyoruz."
"Veli hoca mı? Nasıl yani düşüşünün cinayet olabileceğini mi düşünüyorsunuz?"
"Evet. O yüzden size birkaç soru sormam gerekiyor."
"Tabii ne isterseniz."
"Adınız?"
"Nezaket hoca ben. Fransız dili ve edebiyatı hocasıyım."
***
"Yine ben."
"Merhaba. Bakıyorum okulumuza uğramadığınız gün yok. Bu hafta kaçıncı gelişiniz? Beş mi yedi mi? Tam tutamadım aklımda." Nezaket'in söylediklerine karşı dişlerini göstererek güldü İhsan.
Bu genç ve güzel öğretmen İhsan'ın ilgisini nasıl çektiyse, yakışıklı ve güzel gülüşüle komiser de aynı şekilde Nezaket'in ilgisini çekmişti.
"O kadar oldu mu ya?"
"Evet o kadar oldu. Bu kadar önemsediğinizi bilmiyordum Veli hocayı..bir yakınınız mıydı yoksa?"
"Değil ama işim gereği tüm vakaları önemserim ben."
"Gelişinizin başka bir amacı yok o zaman. Tüh, ben yanlış anlamışım demek ki. Neyse benim de anlatacak başka bir şeyim yok zaten. Birde zaten olay gerçekleştiği saatde ben dersteydim, görmedim bile. Haliyle size yardımcı da olamam." Küskün bir tavır ile cümleleri peş peşe sıralayıp gitmeye yeltendiğinde İhsan, kolunu hafifçe tutarak durdurdu Nezaket'i.
"Sadece Veli hoca dosyası için geldiğimi nereden çıkardınız ki? Ben sadece işimi önemsediğimi söyledim o kadar."
Beklenti dolu bakışlarını yakışıklı komiserin gözlerine çıkardı Nezaket.
