That Guy! (Completed)

17

Seventeen

Maaga akong nagising at agad naghanda dahil nga sa pupunta pa kaming school. Nagsusuklay ako ng buhok ng magtext si Louis na papunta na sya dito sa amin. Kaya binilisan ko na yung kilos ko kasi ayoko naman syang pag-antayin.

Nagsuot lang ako plain white shirt at leggings tapos nag rubber shoes lang ako. My not-so-me clothes. Usually kasi eh nakadress ako.

Nagtext ulit si Louis at sinabing nasa baba na daw sya kaya pumanhik na ako at agad nagpaalam kina mommy.

Pagkalabas ko eh nagulat ako ng hindi lang si Louis ang nandito. Sitting on the shot gun seat is no other than Lei. At kung may dala lang akong shot gun eh binaril ko na to.

Napairap nalang ako sa hangin at hindi pinansin si Louis.

Dumiretso ako sa back seat kaya kumunot yung noo nya. I sat there and locked the door at inirapan ko si Lei nang dumapo yung mga mata nya sakin. She gave me a sarcastic smile at kung hindi lang pumasok si Louis eh baka nasabunutan ko na tong bruhang to.

"Lei, pwede bang magpalit kayo ni Denice ng pwesto?" Tanong ni Louis na agad nagpabago sa expression ng mukha nya. From a sarcastic smile to a disappointed look.

"Pero ako yung nau-" Hindi ko na sya pinatapos magsalita at sumabat na ako.

"It's okay Louis. Dito nalang ako." Then I gave him a smile.

At kay Lei naman, tinignan ko sya at sakto namang nakatingin sya sa akin then I muttered words which will surely annoy her.

"SECOND CHOICE!" Tapos nag evil smile din ako.

Akala ata ng babaeng to hindi ako lalaban sa kanya. In her dreams! HAHA

Pagkarating namin sa school ay agad akong pinagbuksan ni Louis. Akala ata ni Lei e pagbubuksan din sya pero ng mapansin nyang walang balak si Louis na pagbuksan sya eh kusa din syang bumaba.

"Tara na Kent. Sa may Auditorium daw yung meeting ng mga mag-oOJT sa Singapore." Sabi nya na ikinagulat ko.

So parehas silang Singapore. Psh! Nakakaasar pero may tiwala naman ako kay Louis.

"Lei, pwedeng mauna ka na? Ihahatid ko lang si Denice sa gym." Sa gym kasi yung meeting namin.

Lei just rolled her eyes tapos tumingin sya sa akin. I gave her my sweetest smile at alam kong sobrang annoyed na sya. Tinalikuran na nya kami at nagsimula ng maglakad.

Nagsimula na rin kaming maglakad nang mabigla ako sa paghawak ni Louis sa kamay ko.

"Why are you so mean to her?" Tanong nya sa akin.

Tinignan ko muna siya before ako sumagot.

"I'm not mean to her. Siya yung nauna. I'm not gonna tolerate that attitude." Paliwanag ko.

"I know pero let's just be patient on her. She's hurting. You know that." Umirap ako at binitiwan ang kamay nya.

"Yeah, whatever!" At binilisan ko na yung paglalakad ko pero kahit ano palang bilis ko eh mahahabol nya ako.

"Hey, are you mad? I'm sorry baby. I just want us to be considerate on her. But if you don't want then I'm not gonna force you." Sabi niya.

Hindi ko sya tinitignan kaya hinuli nya yung mga mata ko sa pamamagitan ng paghawak sa pisngi ko at pagtigil sa pagbaling. Inirapan ko lang siya.

"Yeah, considerate ha? Did she ever considered my feelings? Ayoko namang ako lang yung nagbibigay. As much as I want to give her that consideration you're talking about but I can't. She have to consider my feelings too." Mahabang paliwag ko sa kanya.

"Alright. I won't force you baby. I'm sorry." Tumango lang ako at nagsimula na kaming maglakad papunta sa gym.

Hindi naman sa nagiging bitch ako. Gusto ko ring magka-ayos kaming dalawa pero paano ko gagawin yun if everytime na ibababa ko yung harang ko eh saka naman sya susugod. Alam kong nasaktan ko siya dahil sa kung anong meron kami ni Louis pero nasaktan din niya ako.

I won't be guilty dahil minahal  ko si Louis kahit alam kong gusto sya ni Lei kasi hindi naman sila. Pinakita naman ni Louis sakin na ako yung gusto nya at pilit nyang pinapaintindi ito kay Lei pero siguro nga tama sila. Kahit anong pilit mong ipaintindi sa isang tao ang mga bagay bagay kung sarado ang mga puso't isipan nila, hinding hindi nila ito maiintindihan at patuloy lamang silang masasaktan.

Some wounds can't be healed just by simply saying sorry. It takes time and eventually, it will always leave a scar.

Sa part namin ni Lei, malabo ng maibalik yung pagkakaibigan namin and it hurts me. It hurts me alot na ganon yung nangyari.

--
Gusto ko sanang iabot to sa 1000 words pero ang hirap palang magcompose ng mga ideas. HAHA

Please read, vote and pa follow na din po. Hjha! Maraming maraming thank you guys. Love yah ❤

-EXOBaekhyun_04