That Guy! (Completed)

32

Thirty-two

Hindi ko alam kung anong gagawin ko nung mga panahon na yun. Sobrang saya yung nararamdaman ko.

Ni hindi ko nga alam kung kaya ko pang bintiwan si Denice nung mga panahong yun. Gusto ko nalang syang iuwi sa bahay para hindi na sya makatakas pa.

Alam kong mahal nya parin ako. Ramdam na ramdam ko yun. Pero bakit ayaw nya paring papasukin ako sa buhay nya.

Okay na sila ni Lei. Naexplain na nya lahat lahat pero hanggang ngayon, wala paring pinagbago sa pakikitungo nya sa akin.

Tinitigan ko lang sya pero nasa sala na kami ngayon. Biglang pumasok si Dj kaya naabutan nya akong nakatitig sa pinsan nya.

"Baka naman matunaw yang pinsan ko jan." Tapos ngumiti pa sya ng nakakaloko.

"Iuwi mo nalang kaya. I mean sa bahay nila ha. Wag sa bahay nyo." Tapos tumawa sya at umalis na.

Gago talaga yun. Pero parang "GO" signal sa akin yun para iuwi na sya sa kanila.

Iinom inom kasi eh.

Pagkapasok ko sa kanya sa kotse ay nagising sya at parang nahimasmasan.

"San tayo pupunta?" Tanong nya ng makitang kinakabit ko yung seatbelt nya.

"Home." Simpleng sagot ko at sinarado na yung pinto.

Pinigil ko yung sarili kong lumingon sa kanya kahit na pansin ko yung paninitig nya.

"Why are you staring?" Tanong ko sa kanya.

Binawi nya yung tingin nya kaya napangiti ako. I still have that effect on you huh. Give up now Denice.

"I-i'm not staring. W-wag kang a-assuming." Tapos yumuko sya.

"Yeah. That's why you're stammering. It's a very convincing response baby." Tapos hindi ko na ulit sya kinausap.

Nakakabinging katahimikan ang namayani buong byahe.

Nang makarating kami sa bahay nila ay hindi muna ako bumaba. Pinapakiramdam ko kung magsasalita ba sya. Ngunit kahit alam kong may gusto syang sabihin ay hinayaan ko nalang.

Bababa na sana ako ng pigilan nya yung kamay ko.

Tinignan ko sya pero nakayuko lang sya.

"What is it?" Tanong ko sa kanya. Bumuntong hininga muna sya bago sumagot.

"Are-are you stopping?" She asked at nakita kong takot na takot sya.

Hindi ko alam kung epekto nung alak yun o ano pero alam kong takot na takot sya.

"Stop what?" Kahit alam ko kung anong tinutukoy nya ay nagpanggap parin akong walang alam.

"This. Stop pursuing me." Sabi nya at yumuko.

"Why? Do you want me to stop?" I asked her.

Binitiwan nya yung kamay ko at akmang aalis na pero pinigalan ko sya at iniharap sakin.

"Tell me Denice? Do you want me to stop?" Tapos inilapit ko yung mukha ko sa kanya.

"Do you want me to stop pursuing you?" Mas lalo ko pang inilapit yung mukha ko.

"Do you want me to let you go?" Masyado nang malapit yung mga mukha namin at nagkadikit na yung mga noo namin.

Kitang kita ko na gusto nya akong halikan.

Damn it baby, just answer me! And I will surely give you what you want. I will give you my everything! Just answer my damn question!

Pero nagulat ako nang itulak nya ako at nilayo yung mukha nya sa akin.

"Yes. I want you to stop this. I want you stop everything. Stop this game because I told you, I won't let you win." Tapos bumaba na sya at pumasok sa loob.

And here I am. Thinking that I almost win her trust again but I failed. She can't accept me anymore. She wants me to let her go. And damn it. It hurts like hell.