PARYA +18

5|Kaçak

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.💖

Keyifli okumalar !

Başıma saplanan keskin sızıyla beraber gözlerimi aralamaya çalıştım fakat karanlıkta geçirdiğim süre bir hayli fazla olmalıydı ki, ışıkla karşılaşan gözlerim kamaşmaya ve daha sonrasında kapanmaya zorlandı.

Duyduğum sesler tıpkı zihnimde ki görüntüler gibi birbirine girerken gözlerimi defalarca kez kırpıştırdım. Görüşüm netleşinceye ve gözlerim ışığa alışıncaya dek bu devam etti.

"Defne Hanım. İyi misiniz?"

Beyaz önlüklü, yakışıklı yüzlü adama bön bön bakarken kuruyan dudaklarımı ıslattım. Bulunduğum yerin farkına varınca doğrulmaya çalışıp "Siz kimsiniz ?" diye sordum. "Benim burada ne işim var ?"

Omzuma dokunup "Lütfen," dedi. "Ani hareketlerde bulunmayın."

Bedenime yaklaşan yüzünü ve omzuma dokunan elini etik ilkeler gereği kabullendim. Uslu bir hasta gibi davranmaya özen gösterircesine geriye doğru yaslandım.

"Bulunmam bulunmam da...Bakın tekrar soruyorum. Benim burada ne işim var ?"

"Kaza geçirdiniz," dedi düz çıkan sesiyle.

Adrenalinin vermiş olduğu mantıksızlıkla beraber yolun ortasında durmuştum. Dengesizin biri de kıymetli bedenimi göremeyecek kadar kör olduğu için durmak yerine bana çarpmıştı. Ani gelen sinirle beraber kaşlarımı çattım.

"Polisi çağırın. Trafik canavarını şikayet edeceğim."

Yakışıklı doktorun da kaşları aynı benim gibi çatıldı. Kaslı olduğu her halinden belli olan kollarını göğsünde bağladı.
Gözleri direkt gözlerimdeyken dudak kenarı sinirle kıvrıldı.

"Hem suçlusun hem de utanmadan üste çıkmaya çalışıyorsun. O trafik canavarı deyip şikayet etmek istediğin adamın dikkati sayesinde yok denecek kadar az hasar aldın. Onun yerinde başkası olsaydı muhtemelen ya morgdaydın ya da yoğun bakımında."

"Pardon," dedim öfkemi gizleyemediğim sesimle. "Avukat mısın yoksa doktor musun ? Bilip bilmeden neden atıp tutuyorsun ? Baksana halime. Suçlu olsam burada yatmazdım. O arabanın şoförü olurdum."

Çektiğimiz kılıçları birbirimize doğrultuğumuz sırada öksürük sesi araya girdi. "Kusura bakmayın hocam bölüyorum ama 1004 numaralı odada kalan hasta bugün taburcu olmak istiyor. Biz olamayacağını defalarca kez söyledik fakat dinlemedi. Bir de işinin ehli olan sizden duymak istiyormuş."

Canından bezdiği her halinden belli olan hemşireye karşılık doktor derin bir nefes alıp verdi. "Tamam," dedi. "Ben ilgileneceğim."

Hemşirenin gitmesinin ardından meraklı bir şekilde "Ne kadar maaş alıyorsunuz ?" diye sordum.

İnsanlar hastalanınca daha bir nazlı oluyorlardı. Aldıkları mebla bu nazı çekmeye değiyor olsa gerekti.

Tek kaşını kaldırdı. Cevap vermesini umduğum sıra perde açıldı ve iki tane polis memuru görüş açıma girdi.

"Hasta uyandığına göre artık ifadesini almamız gerekiyor doktor bey."

"Tabii," diyen doktorun sesi ılımlı çıkmıştı. "Yalnız sizden iki dakika rica ediyorum. Son kontrolü yapmam gerek."

Memur beyler anlayışlı bir şekilde başlarını sallayıp perdeyi çektiler. Doktor beklemediğim bir şekilde kulağıma doğru yaklaştı. Yakınlığın yaymış olduğu tedirginlik bedenime yayılırken "Kamera kayıtlarında her şey apaçık belli. Suçu başkasında aramak yerine kabul et. Bir de yalan ifadeden yanmasın başın," diyerek geri çekildi.