ırz düşmanı # gxg (düzenleniyor)

kırkyedi

yaseniya

kapıyı kapatıp merve'ye döndüğümde bana okuldaki gibi bakıyordu, sanki boşluğa bakıyormuş gibi. onunla konuşmak istiyordum ama ne diyeceğimi bilemiyordum. ondan ayrılmak istediğimi söyleyip ertesi gününden seni seviyorum demek resmen onunla dalga geçmek olurdu.

"neden?" diye sordu titrek sesiyle. gözleri kısıktı ve sanki düz duramıyormuş gibi gözüküyordu. "sarhoş mu oldun?" diye sordum bende kısık bir sesle. önce onunla normal bir konuşmaya girersem belki bu sefer daha rahat konuşabilirdim çünkü hislerimi daha fazla gizleyemezdim, bu sadece onu daha çok üzerdi.

"benimle.. konuşmadın bile." sesi tekrar kesik çıktığında sarhoş olduğunu anlamıştım. tam bir şey diyecekken gözlerimin içine üzgün gözlerle bakınca susmuştum. "beni sevmiyor musun?"

"seni sürekli üzüyordum.." dedim bir anda. sarhoş olduğu için benimle bu kadar açık konuşuyormuş gibi hissediyordum. kısık gözleri büyürken arkadaki rüzgar ile saçlarımız sallanıyordu. ".. eğer senden uzaklaşırsam daha mutlu olursun diye düşündüm çünkü ben yeterli değildim."

"ama yapamadım, senin de mutlu olamayacağını anladım o yüzden okul bitince seni aramaya çıkmıştım." dedim hızlı hızlı. onun onu sevmediğimi düşünmesi çok kötü hissettirmişti beni. "ama ortada yoktun.."

"işim çıkmıştı.."

"merve. ben özür dilerim." dedim ne diyeceğimi bilemeyerek. onunla en açık şekilde konuşmalıydım, hala anlatacak kadar yaramı saramamıştım ve sırf bu yaram yüzünden başkalarını da yatalamak istemiyordum. "ilkte seninle konuşacak cesareti bulamadım. çok özür dilerim. sanki bu ilişkiye devam etmek seni daha çok yaralayacak gibi geliyordu kimseyle de konuşamadım sanki boşlukta gibiydim ne zaman bir şey yapmayı denesem hep kendimi korumaya çalıştığım için seni geri ittim sadece.."

"yani.. beni seviyor musun?" diye sordu gözlerime bakarak. dediği şeyle ona daha da yaklaşmıştım, aramızdaki mesafeyi kısarak gözlerime daha yakın bir şekilde bakabilmesini sağladım. "tabi ki seviyorum aptal.."

dediğim şeyle gözleri dolduğunda onu kendime çektim. "özür dilerim.." dedim tekrardan, onu sakinleştirmeye çalışırken benim de gözlerim doluyordu. "beni istemesen bile telafi edeceğim. ben birini nasıl seveceğimi bilmiyorum çünkü o sana söyleyemediğim olaydan sonra.."

benim hatırlamak istemediğim o anılara girdiğimde biraz duraksamıştım. "..ben psikologlarla büyüdüm ve o kadar bir baskı vardı ki sevgi ne demek onu bile unutmuştum çünkü ailem sadece beni insanlardan uzaklaştırmıştı." dedim, beni öyle bir dinliyordu ki içim ısınıyordu. "ama.. senin bana davranışının sevgi olduğunu başkasından hissetmesem de sende hissettim. senin sadece benimle oynayıp istediğini alınca beni bırakacağını düşünüyordum ama öyle olmadı. seninle yüz yüze bile gelmeden senden ayrıldım ve sen ona rağmen yanıma geldin."

"şimdi senden bir gün ayrı kalamamaya başladım ve ayrılmaktan hemen vazgeçtim çünkü.." dedim gözlerim benden izinsiz daha çok doluyordu. "ben seni sevmek istiyorum."

onun gözlerinden bir yaş aktığını gördüğümde elimi onun yüzüne götürerek gözyaşını sildim. "ağlama." dedim sessizce. bana bakarken gözyaşlarını bitirmek için gülümsedi. "sende ağlıyorsun, aptal." sözleriyle bende güldüğümde onu kendime daha da çekip sarıldım.

"bana kızgın mısın?" ona sımsıkı sarılırken sorduğum şeyle başını biraz kaldırdı. "ben sana kızamam ki." diye yanıtladı.

"kızman lazım." dedim kaşlarımı çatarak. "sürekli seni üzüyorum. seni üzdüğümün farkında bile olmuyorum. beni sevdiğin kadar kendini de sevmelisin."

"..."

bana cevap vermediğinde ondan ayrılmıştım. ellerini tek elimde tuttuğumda ona ciddiyetle baktım. "eğer seni üzersem bunu bana söylemelisin. eğer fazla ileri gidersem ve bu hoşuna gitmezse hislerini belli edeceksin, tamam mı?" dedim. bana gözlerini hafif kaçırarak başını salladığında elimi yüzüne götürüp bakışlarımızı birleştirdim.

"söz ver bana, daha fazla hislerini saklamak yok."

"tamam.. söz veriyorum."

yüzünde olan ellerimle onun yüzünü yaklaştırıp dudaklarına yumuşak bir öpücük bıraktım. hala ayakta durmakta zorlanır gibi duruyordu. "bugün bizde kal." dedim onun gözlerine bakarken.

"olur."

⎯⎯⎯⎯

daha uzatarak yazmayı bekliyordum ama merve zeki bir insan kriz geçirmenize neden olacak aptallıkları yapmayacak türden biri çünkü saf bir sevgisi var burdan merveye teşekkürler

ve kaos yaratmadan yorumun gelmemesi biraz can sıkıcı olmaya başladı finali yakına almak istemiyorum altmışta biter diye düşünüyorum ama yorum çokluğuna göre belki uzatabilirim