Guy or Gay?

CHAPTER 37

Chapter 37: Reason to smile

Napangisi ako nang marinig ang singhap nilang dalawa. Pero nagulantang ako nang hindi lang pala ang sinabi ko ang dahilan ng pagsinghap nila.

The almighty Aedan is standing in front of me. "Done backstabbing me?" He said without any reaction written on his face. 'Di ko tuloy alam kung galit ba siya or what?

I smiled at him nervously. "Ah h-hehe. Hindi ikaw ang pinag-usapan namin. We are talking about how can we apply to our lives the discussion earlier." Sabi ko at palihim kong siniko ang dalawa.

"Yup/Exactly." Sabay na sang-ayon ni Mitch at Melay.

"Come with me." Naloka na! Plano niya bang palalain ang chismis? Nauna na siyang maglakad na para bang walang pakialam sa buong daigdig.

"Cum with me daw. Gora na!" Pang-aasar na sabi ni Mitch.

"Ayusin mo pronunciation Mitch." Sabi ko habang tumayo at binatukan siya bago umalis at sumunod kay Pareng Aedan.

I did not walk beside him. I keep my distance but it seems like I'm tailing him. Pwede naman kasing ichat niya nalang. Bigla akong nabunggo sa likod niya nang biglaan siyang huminto.

"What are you doing woman?" He's back with the original Aedan. Ganoon ba kahirap sabihin ang pangalan ko? Minsan 'crazy' tapos ngayon 'woman' naman?

"Ang luko mo din? Baka magconclude na naman sila 'pag nakita tayong magkasama." I frustratingly said.

Kita ko namang nilingon niya ang paligid. Pero maya-maya ay wala siyang pakialam na ibinaling pabalik sa akin ang tingin niya.

Napaatras ako nang kaunti nang yumuko siya upang magkapantay kami.

"W-what are you doing?" Halos maduling na ako sa lapit niya. Ganito ba siya mabroken hearted?

"And then what?" He suddenly put his right hand on my head. "Should you stop moving, breathing or living for others? Why would you care about others when you did nothing wrong. It's them who think stupidly and force to push what they think as true." Napakurap ako dahil tama naman siya. Bakit ako nagpapakahirap kung wala naman akong ginawang mali.

I smiled at him nang mapagtantong ang talino niya pala. Kaya pala kahit laman na siya ng balita ay mukha siyang walang pakialam sa mundo. Akala ko kasi dati dahil lang 'yon sa palaging nand'on kay Maegan ang atensyon niya.

"You hit that, man! People tend to change the meaning of a thing into something what they want it to mean but ignored the other thing who want to be understood. In the end, that person left you untouched but broken." I said and wink at him. Kita kung napakurap siya. Bullseye!

Agad siyang tumayo ng tuwid and there I saw someone approaching kaya natuod ako sa kinatatayuan. Sinundan ni Pareng Aedan ang tingin ko.

I don't know what to react so I smiled at Zach. Agad din iyong nawala nang bumaba ang tingin ko. Sana lahat naka holding hands while walking.

"Let's g-go." Sabi ko kay Pareng Aedan at nauna nang maglakad. I think we are heading to the SSC office.

Ilang hakbang pa lang ang nagawa ko nang may humawak sa kapay ko upang pigilan ako. Irita ko namang tiningnan si Aedan—

"Zach?" Naguguluhang tanong ko. Sa halip na sumagot ay hinila niya ako sa ibang direksyon pero hindi iyon natuloy nang maramdaman ko na naman ang isang kamay sa kabilang braso ko.

Paglingon ko ay walang iba kundi si Aedan. Pinaggagawa nila?

"What do you think are you doing?" Malamig na tanong ni Zach kay Pareng Aedan. Dating crush mo 'yan, ngayon anong nangyari?