Sancak ile aramıza kalın bir duvar örmüştük evet ama bu duvarı time göstermiyorduk. Bizim aramızda yaşanan şeyler bizim aramızda yaşanmıştı, timle değil. Bu yüzden ikimizde biraz katlanacaktık. Gerekmedikçe ikimizde konuşmamayı, susmayı tercih ediyorduk.
Odaya çıktığımızda saat neredeyse birdi.
" Uyumayacak mısın?" Hayır Komutanım. Siz uyuyun benim işlerim var."
Cevap hakkı tanımadan kapıya ilerledim ve buluşacağımız yere geldim.
" Oo abi sen gelir miydin ya?" Dedim Arın abiye bakarak.
" Hatun sağ olsun." Dedi.
" Abla!" Diye bana sarılan Ateş'e baktım.
" Lan? Sen beni hatırlar mıydın ya?"
Ters bakışlar attı.
" Ayıp ediyorsun abla."
Güldüm seslice.
" Ee Gökçe ablam canımız.." Yok!" Dedim anlık patlama ile.
" Ne enişte meraklısıymışsın sen ya Ateş. Yok enişte." Sırıttı.
" Bana kaldın abla."
" Yüzde doksan evet."
" Hayır!" Diye bir ses yükseldi.
" Lan kızım seni gelin diye alan başına bela alır." Ayıp abi."
" İki gün önce başına bela almadın mı sen?" Yo." Dedim harfleri uzatarak.
" Oteldeydim ben?" Güldüm seslice.
Adam o kadar alışmış ki artık.
" Arın abi. Ben Ateş'i kaçırsam.." sonra sizi karakoldan toplasam? Yok öyle dünya." Ay iyiki bi eğlendik." Dedi Ateş.
Evet..
O gün..
4 kişiyi dövmüştüm ama haklıydım.
Kimse benim yiğenime el kaldıramazdı.
" Baba ya!" Diye söylendi Ateş.
" Bak söz belaya bulaşmayacağız sadece takılacağız biraz."
" Hele bir belaya bulaşın külahlar değiştiriz." Dedi ve uzaklaştı.
"Ne yapalım bakalım?"
" Gezelim abla sahilde." Diye cevap alınca ilerlemeye başladık. Uzun sohbetlerin ardından kıyıya oturduk.
" Abla ya.. şaka falan bir yana da.." başımı ona çevirdim.
" Ben birini sevdim."
" Kimmiş o şanslı?"
Bu sefer sesi umutsuz ve kırgındı.
" Abla biliyorsun benim hayalim senin yolundan gelmek kıza çıkma teklifi ettim. Bana vazgeç dedi. Ben asker bekleyemem dedi. Ömrümü onunla harcayamam diyince bana seçim yapmak düştü bende kızdan vazgeçtim."
Bekleyemem.
Bizi beklemek zaten her yiğidin harcı değildi. Çok görmüştüm. Aldatılan,terk edilen.. ama bazıları vardı ki şehit olduğu haberini aldığında bile dik durdu. Bekledi. Hiç pişman değilim dedi. Umutsuz bir nefes aldı Ateş.
" Tüm kızlar mı öyle abla?" Hayır, bazıları bekler Ateş. Çok gördüm bekleyen, şehit olduğunda bile dik duran. Çok gördüm. Bulacaksın sende." Derin bir nefes aldı.
" Ya beklemezse?" Seviyorsa bekler Ateş."
Dedim ve ekledim.
" Sevgi sabırdır. Seven bekler,sevmeyen gider. Askeriz biz Ateş. Canımızı cebimizde taşırız. Askerlerimi bu vatan yaşasın diye bu vatana verdim. Eşleri dik durdu. Bazıları evet yıkıldı ama bazıları dik durdu. Bir arkadaşım vardı mesela. Çok sevdi. Evleneceğim komutanım dedi. Evlendi. Aylarca göreve gittik. Kadının bir kere dayanamıyorum dediği görmedim. İnanır mısın çocuğu oldu, onun doğumuna bile gidemedi ama kadın yine şikayet etmedi." Dikkatlice beni dinleyen Ateş ile gülümsedim.
" Bulacaksın oğlum merak etme." Bakışlarımı tekrar denize çevirdim. Arkamızdan gelen sesle irkildim.
" Sultan?" Diye yanıma oturan Alpay'a döndüm.
" Lan Ana Kuzusu, sen uyumadın mı?"
" Ana Kuzusu mu?"
" Yok be Sultan uyku tutmadı."
Anladım der gibi salladım başımı ve Ateş'e döndüm.
" Bakma buna Ana Kuzusu dediğime.." sırtına vurdum birkaç kez hafifçe.
" Aslan bu."
Tanıştıktan sonra bakışlarımı denize çevirdim tekrar.
" Abla? Ne düşünüyorsun?" Hiç." Dedim harfleri uzatarak.
" Komutanım sizin Sancak komutanımla aranızda ne geçti?" Ateş anlamaz bakışlarla baktı.
" Ha?"
" Birşey geçmedi." Diye kesip attım. O ise ' tabi efendim,' bakışları attı.
" Abla?" Yok bir tanem birşey." Dedim tek nefeste. Oysaki vardı.
Önce seni seviyorum diyen adam benden nefret ettiğini hissettirmişti.
Yanımıza yaklaşan bedene döndüm.
" Komutanım?" Alpay? Lan hepimizin mi uykusuzluğu tuttu?" Diye homurdandı Akın.
" Biraz komutanım."
" Akınğ" diye mırıldandım ona dönerek.
" Asla! Ben hiç bulaşmam o işlere." Dedi yanımıza oturarak.
" Niye Ego bozuntusunun emri mi var?"
Dedim ters bir sesle.
" Komutanım ona gelince..sizi bekliyordu en son." Dediğinde kaşlarım çatıldı.
" Sikimde bile değil." Hepsi boş gözlerle baktı. Ben ise büyük bir kahkaha attım.
" Ne bekliyorsunuz ya?" İyi geceler komutanım." Diyip ayrıldı aramızdan Akın.
" Sancak? Abla?" Boşver be! Umrumda değil dünya!"
Bakışları bana döndü.
" Senin mi? Abla durum o kadar mı kötü?"
Evet benim Ateş. Her şeyi detaylı inceleyen benim. Her şeyi umursayan benim artık hiçbirşey umrumda değildi.
Selamlarrrrrrr yine bennn dün bölüm atamadım bugün anca atabildim nasılsınız canlarımmmm
💜
💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECENİN KOMUTANI
Humor' Öldürmeyen acı güçlendirir.' derdi hep babam. Bir bakıma haklıydı şimdi ona daha çok hak veriyordum. Babamı vatana vereli 20 yıl olmuştu bende onun izinden gidip asker olmuştum. Yeni bir yere göreve giderken kimle nasıl ve hangi yüzüyle karşılaşac...
