27( ÖZEL BÖLÜM)

94 3 0
                                    

Ayla'nın bakışları Akın'a dönerken Akın ise gayet rahattı.

" Napıyorsun?!" Akın, Ayla'nın onu savunacağını düşünerek yüzünü buruşturdu.

" Yaralısın sen kolunu zorlamaman lazım!" Dediği an gözlerinde ufak da olsa bir umut belirdi.

" Asıl bu hangi yüzle geliyor! Yürü Ayla bana gidiyoruz en azından abin gelene kadar itiraz istemiyorum."

💫

" İyi misin?" Diye mırıldandım yanımdaki Sancak'a.

" Neden sordun?"

Derin bir nefes aldım.

" İyi gözükmüyorsun." Kehribar bakışları bana döndü.

" Sensiz hiçbir günüm iyi değil Gökçe. Şimdi göreve odaklanalım. Sonra belki hallederiz bunu."

Kaşlarım çatıldı ama itiraz da etmedim. Silahımın dürbününü ayarlarken bakışlarım sürekli yanımda herşeye karşı tetikte bekleyen Üsteğmen'e kayıyordu. Göreve odaklanmaya çalışarak telsizi açtım.

" Tuğkan durum nedir?"

" Zor tutuyorum kendimi sayılır mı?"

" Çıkmadı mı daha Almila?"

Sabır temalı bir nefes aldı.

" Çıkmadı." Dediği anda birkaç kişi görüldü. Almila ile çıkan 3 kişiye boş bakışlarla baktım.

" Sancak ya da Gökçe.. bekliyorum hâlâ."

" Gökçe. Sen başla."

" Zevkle." Dediğim gibi ilk kurşunu atıp bir tanesini devirdim. Geri kalan ikisini Almila hallederken aşağıya doğru indik. Sancak yarısı olmayan binanın camından uzattığı namluyla sırıttı.

" Selam aşkım." Diyip karşısına çıkanı kolundan vurdu. Kolundan vurmasının sebebi canlı lazımdı. Binadaki diğer adamları tim temizlerken Sancak adamı ensesinden tuttuğu gibi önüme attı.

" Konuşturursun sen bu piçi."

" Fırçayı paylaşırız savunmayı sen yazarsın."

" Yaşar mı?" Diye sordu bakışlarını herifin üstünden çekmeden.

" Bakacağız. Alpay ,Yiğit! Kaldırın şunu. Kılıç sende tabancanı çıkar." Emirlerim üzerine Alpay ve Yiğit şahısı kaldırıp durdular. Kılıç ise o zamana kadar tabancasını çıkardı.

" Emirlerinizi bekliyoruz Gecenin Komutanı."

Adamın yüzündeki siktir ifadesiyle keyiflendim.

"Ne sandın lan sen? Arkandaki adam kim biliyor musun? Namıdiğer Karanlığın Komutanı tanıdık geldi mi?" Dediğimde Sancak beğenmiş bir ifadeyle yarım bir şekilde gülümsedi.

" Şimdi ne yapsak ki sana. Tüh bugün de sinirli günüm. Alpay ve Yiğit ağaca doğru yaslayın adamı. Üstünü arayın önce."

💫

Ayaklarımı yerde sürükleyerek eve çıktım ve kendimi koltuğa attım.

Üsteğmenim: Biraz uyu

Üsteğmenim: Ölü gibi geziyorsun

Üsteğmenim: Uyuyamazsan eğer söyle

Siz: Neden?????

Üsteğmenim: Yanında uyumamı seviyorsun

Yutkundum. Doğru ya lan biz bu adamla birbirimize açılmışık.

Siz: Uykum yok

Sıçtım bir de sıvasını kendim yapayım dedim yani olamaz mı?

Üsteğmenim: Anlaşıldı geliyorum

Siz: Gel de konuşacağımızı konuşalım

Üsteğmenim: Özledim demiyorsun da

Üsteğmenim: Üsteğmenim diye kaydetmişsin zaten

Üsteğmenim: Sahiplik ekini sevdim doğrusu

Siz: Sapık mısın ne diye seni nasıl kaydettiğime bakıyorsun sana ne

Siz: Ayrıca ne diye kaydedeyim??

Siz: Sinir küpü diye mi

Siz: Yoksa daha abartı birşey mi

Üsteğmenim: Sinir Küpüm diye kaydedeceksen razıyım

Siz: İlk şakanız mı?

Üsteğmenim: Ciddiyim

Siz: Yorumsuz

Üsteğmenim: Hadi hadi aç kapıyı geldim ben

Siz: EBESİNİN NİKAHI KAPIDA MI BEKLEDİN LAN SEN???

Üsteğmenim: Yoo sesli yazma denen birşey var güzel gözlüm

Oflayarak kalktım ve aşağıdaki kapıyı açtım. Üstümde atlet tarzı birşey vardı aynaya son kez ufak bir bakış atıp önüme döndüm. Asansörün kapısının sesini duyunca gereksiz bir gerilmeye ve heyecana girdim. Bakışlarım kehribar bakışlarla buluşunca birkaç adım geriledim ve geçmesi için yer açtım.

" Uyku akıyor gözlerinden ayrıca kışa giriyoruz Gökçe ne diye şortla geziyorsun üstündekinden bahsetmiyorum bile." Diye söylenirken içeri girdi.

" Ev sıcak!" Diye sitem ettim.

" Dışarısı soğuk!" Dedi üstündeki montu çıkarırken.

" Evet ne konuşacağız?" Dedim uzatmayarak.

" Ne konuşalım?" Boş gözlerle baktım.

" Misafirperverlik yok mu sende?" Dedi alayla.

" Sen iyi değilsin.. iyi olmadığın zamanları böyle geçiştirmezsin Sancak."  Dediğimde omzuları çöktü.

" Bu kadar hızlı yakalanmamalıydım. Beni çok hızlı yakaladın güzelim." Dedi koltuğa oturarak. Ne ara içeri geçtik bilmiyorum. Sorgulamadım da yani.

" Aklım Akında kaldı." Dudaklarımı ısırmaya başladım.

" Senin suçun değildi ki Sancak. Ayrıca şuan evinde Ayla ile.."

" Kimle kimle?!" Dedi hızlıca başını kaldırarak.

" Ayla'yı rahatsız etmiş eski sevgilisi. O da biz görevdeyken Akın'a gitmiş."

" En azından kardeşimi ona emanet ediyorum. Kısa bir süreliğine. Şimdi konumuza gelelim." Dediğinde sırtımı geriye yasladım.

" Neymiş konumuz?"

" Konuşamadığımız şeyler Gökçe. Gökçe farkındasın değil mi? Otelde biz birbirimize açıldık? Denizde hatta."

Özel bölümümüz de buu sizi çok seviyorummm 💜

GECENİN KOMUTANI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin