Renata | Aslaz

16: Yaman

Yaman.

İlk aşkı.

Kalbini kıran ilk erkek.

"Asi, sensin!" Ona bakarken Yaman'ın yüzünde kocaman bir gülümseme belirdi. "Sen olduğunu biliyordum."

Asi onu en son gördüğünde Yaman ona "Bir daha seninle konuşmak istemiyorum! Yüzünü bile görmek istemiyorum!" diye bağırmakla meşguldü. Şimdi neden onu gördüğüne mutlu olmuş gibi görünüyordu? Asi bu hayatında Zeynep ve arkadaşlarının hakaretlerine maruz kalmadığı için onun yerine Yaman tarafından aşağılanmak zorunda mı kalacaktı?

Adamın bir anda okulda en yakın olduğu ikinci kişiden nasıl düşmanına dönüştüğünü hatırlayınca gözlerinin dolmasına engel olamadı. "Ne-neden buradasın?"

"Senin burada olduğunu duyunca geldim. Asi," Ona bir adım attı. "Seninle konuşmam lazım."

Asi başını iki yana salladı. "Hayır."

"Bir saati bile bulmaz." Yaman ona yaklaşmak için bir adım daha atınca Asi geri geri gitmeye başladı. "Lütfen."

"Hayır."

Yaman elini tutmak istiyormuş gibi ona uzanınca Asi kendini çekemeden biri onu çekip arkasına aldı.

"Kız hayır dedi ya birader, daha neyi zorluyorsun?"

Asi sesini duymamış olsaydı bile adamı kokusundan tanıyacağını biliyordu artık. Yüzü neredeyse Alaz Bey'in sırtına gömülü olduğu için burnu onun kokusuyla dolmuştu. Kendini kokusunu içine çekerken yakalayınca birkaç adım geri atıp adamdan uzaklaştı.

O senin arkadaşının sevgilisi. Ondan uzak dur.

"Ben Asi'yle konuşuyorum. Sana n'oluyor?"

"Asi de seninle konuşmak istemediğini söyledi işte." İşaret parmağıyla Yaman ve Asi arasında bir köprü çizdi. "Hisleriniz karşılıklı değil yani, anladın mı?"

Yaman gözlerini kapatıp "Ya sabır." derken Asi Alaz Bey'in elini çekiştirmekle meşguldü.

Alaz Bey sonunda gözlerini Yaman'dan çekip ona dönünce adama "Gidelim." diye fısıldadı. "Burada bir saniye daha durmak istemiyorum."

Alaz Bey başını sallayıp onu onayladıktan sonra elini Asi'nin beline koyup onu arabasına doğru yönlendirdi.

Asi Yaman'ın onu rahat bırakacağını sanıyordu ama Yaman bir süre kararsız bir şekilde kaldırımda durduktan sonra arkalarından gelmeye başladı. "Asi! Bekle!"

Asi o yanına yetişemeden hızla kapısını kapatıp Alaz Bey'den kapıları kilitlemesini istedi. Ama Yaman'ın kilitli kapılara rağmen pes etmeye niyeti yok gibiydi. Alaz Bey arabayı çalıştırmadan önce elini Asi'nin camının üstüne koyup "Eski mail hesabını kontrol et!" diye bağırdı. "Lütfen, Asi!"

Alaz Bey Yaman'a onu öldürmek istiyormuş gibi bir bakış attıktan sonra arabayı sürmeye başladı.

"Asi?" Onunla konuşurken sesi ne kadar da yumuşak çıkıyordu... "Ağlama lütfen."

"Özür dilerim." Asi adam onun gözyaşlarını görmesin diye eliyle yüzünü kapattı. "Çok yorucu bir gündü."

"Dönüp ona arabamla çarpayım ister misin?"

Asi gözyaşları arasında gülerken "İyi bir fikir aslında." dedi. "Ama bize daha büyük bir araba lazım."

"Birden fazla cesedimiz olacak diyorsun yani?"

"Tüm restoranın üstünden geçmemiz gerekebilir."

"Bana uyar." Alaz Bey omuz silkti. "İstersen hemen gidip bir tane buldozer kiralayabilirim. Yok, en iyisi satın almak." Sanki Asi'yle cinayet işleme fikri çok hoşuna gitmiş gibi sırıttı. "Cesetler üstünde kan izi bırakır şimdi, polislere daha ilk günden yakalanmayalım."