Renata | Aslaz

22: İlk Kavga

Not: Eveet, beklediğim yere varmamıza BİR (1) bölüm kaldı. :D Sonraki bölümü yazmaya henüz başlamadım ve iki bölümü birleştirip atacağım için onu yazmam biraz uzun sürer büyük ihtimalle. (Bu bölümü yazmak da 6-7 saat sürdü sanırım? saat tutmadım ama şu an saatin 4 olduğunu fark ettim ddslkjd)

Bu biraz gergin bir bölüm oldu :D Çünkü sonrasında kıskançlık sahnesi falan yazabileceğimi sanmıyorum, o yüzden o tarz şeyleri sevenler tadını çıkarsınlar ldkasjd Bir de normalde herkesin gözünden daha uzun yazmayı planlamıştım ama olayları kısaltmaya karar verdim çünkü şarjım bitmek üzere (ve sizin o kadar sabrınız kaldı mı bilmiyorum) :D

Okunma 11 bini geçmiş! :o Teşekkürler! (Ayın 11'i Asi'nin geriye dönüş günü olduğu için benim için önemli de 💖)

Umarım beğenirsiniz, iyi okumalar. xxx

x ALAZ x

Alaz hayatında ilk defa bir telefon alarmının kulaklarını patlatmak istiyormuş gibi çalmasıyla uyandı.

Oflayarak elini sesin geldiği yöne doğru uzatıp alarmı yarı aralık gözlerle kapattıktan sonra burnunu çok güzel bir koku doldurunca başını o yöne doğru çevirip kokuyu içine çekti.

Asi?

Asi hala dün yattığı pozisyondaydı ve sanki çalan alarmı hiç duymamış gibi, Alaz'ın göğsünde mışıl mışıl uyumaya devam ediyordu. Alaz gülümseyerek kollarını onun etrafına sarıp alnını öptükten sonra tekrar uykuya daldı.

***

"Alaz!" İkinci uyanışı Asi'nin telaşlı sesi yüzünden olmuştu. "Saat kaç?"

Alaz uykulu uykulu "Asi?" diye mırıldandı ama Asi uyanmıştı bir kere. Bu da Alaz hayatında çektiği ilk rahat uykuya tekrar dönemeyecek demekti. Esneyerek doğruldu. "Saat şu an tam olarak kaç bilmiyorum ama altı olmadığı kesin."

"Of ya. Geç kaldık." Asi kalkmaya çalışırken çarşafa takılıp yere düştü.

"Asi?" Alaz telaşla yataktan fırlayıp bir şey oldu mu diye hızlıca vücuduna gözden geçirdi. "İyi misin?"

Asi sanki ağlamak üzereymiş gibi çıkan bir sesle "İşe geç kaldık, Alaz!" diye sızlandı. "Nasıl iyi olabilirim?"

"Güzelim, ne var bunda bu kadar abartılacak?"

"Sana demesi kolay tabii." Asi alt dudağını sarkıttı. "Geç kaldın diye kimse seni işten kovamaz."

Alaz onun bu mızmız hallerine dayanamayıp onu öpmek için eğildi. "Patron benken seni işten kim kovabilir, hım?"

"Ama ben torpil istemiyorum ki!"

"Ne istiyorsun peki?"

"İşime zamanında gidebilmek istiyorum." Alaz Asi'nin gözlerini kısarak konuşmasından kızın gözlüklerini takması gerektiğini anlayınca uzanıp komodinden gözlüklerini aldı. Gözlükleri yüzüne yerleştirdikten sonra önüne düşmüş olan bir tutam kıvırcık saçı kulağının arkasına sıkıştırırken gülümsüyordu. Her sabahları böyle olaylı mı olacaktı acaba? "Biliyor musun, ben daha önce işe hiç geç kalmamıştım."

"Benimle yaşayacağın ilklerden sadece biri diyelim."

"Alaaz." Asi yatağa tutununca Alaz ayağa kalkmasına yardım etti. "Ne yapacağız şimdi?"

"Hazırlanıp işe gideceğiz."

"Birlikte mi?" Asi'nin sesi sanki Alaz dünyadaki en şok edici şeyi söylemiş gibi çıkmıştı.