#තුන්වෙනි_කොටස 💜
මං බත් එකත් අරන් චූටි ගාවට ගියෙ තනියම කන්ඩ බැරි හින්දා...ඌ පුකත් උඩ දාගෙන නිදි..ඌ නම් මට වඩා පාටයි..සුදුයි..ඌ අනික හෙන ලස්සනයි..උට මේ පවුලෙ ඔක්කොටම වඩා අමුතු දෙයක් තිබ්බා..උට නළ දත් දෙකක් තිබ්බා...වවුලෙක් වගෙ..ඌ ඒක නිසා යන යන තැන කැපිලා පෙනුනා..මූ හෙන හැන්ඩියා නිසා අම්මා වුණත් මුට වචනයක් කියන්නෙ නෑ..හෙන ආඩම්බරේකින් ඉන්නෙ..අම්මගෙ පොඩි පුතානෙ කියලා...ඒ කියලා චූටිටයි මටයි දෙන්නෙක් වෙන්ඩ අම්මා හිස්තැනක් කවදාවත් අතිවෙන්න දුන් නෑ..මොකද අපෙ අම්මගෙ ආදරෙ ඊට වඩා ගොඩක් වෙනස්..අපෙ අම්මා තරම් අම්මා කෙනෙක් වෙච්චි ගෑණියෙක් මෙච්චර කාලෙකට මං දැකලා නෑ..අම්මා මට කියලා වෙනසක් කවදාවත් කරෙ නෑ...
"චූටි...නැගිටපං ඒයි..."
මං බත් පිඟානෙ අනික් අතට අරන් පොරවන් ඉන්න ශීට් එක අහක් කරලා අරූගෙ පුක කීද්දුවා...
"ඕයි...නැගිටපන්..උඹ ඉස්කෝලෙ යන් නැද්ද.." ?
"යනවා..යනවා බන්..ඉඳපන්කො වදේ..නැගිටිනකං.."
"මං ආයෙ කියන්නෙ නෑ.."
චූටිගෙ චූටි පුක හරහට මං පාරක් දුන්නා..
"ආව්...හ්හ්හ්...මොන රෙද්දක්ද කරන්නෙ...." !!
"නැගිටපං..බුදියන් ඉන්නෙ තව..තොට පරක්කු වෙනවනෙ.."
"මං නැගිටලා මොනා කරන්ඩද යකො...අද ඉරිදනෙ...බොරු නොකියා තෝ පලකො මෙතනින්..."
"ආ..උඹට මතකයිනෙ.."
"මං උඹ වගෙ ගංජා කසිප්පු ගහනෙකෙක්‍ යෑ මට අමතක වෙන්ඩ.."
මං අරූගෙ කකුල අහක් කරලා ඇඳ අයිනෙන් වාඩි උනා..
"උඹ කෑවද.."
"නෑ..ඇයි උඹ කවන්නද.."
"කවන්ඩ බැරිත් නෑ.."
"නිකන් ඉඳපන්...පෙරේතකමට කාපන් අම්මගෙ බත් එකත් ඔක්කොම...."
"ප*ක තමා...."
"ප*ක නෙවෙ...අම්මා පස්සෙ කනවයි කියලා ඕක බෙදලා තිබ්බෙ.."
"පිස්සුද බන් අම්මමනෙ බත් එක මගෙ අතට දුන්නේ.....අම්මා කෑවෙ නැද්ද.." ?
"නෑ..මං ඇහුවම කිව්වෙ පස්සෙ කන්නම් උඹ ආවහම කියලා .."
චූටි කිව්වෙ ටිකක් වෙලා කල්පනා කරලා ඉවර වුණහම...
YOU ARE READING
♡ වැහිකෝඩ || T̆̈h̆̈ĕ̈ R̆̈ă̈ĭ̈n̆̈ C̆ŏ̈d̆̈ĕ̈ || Ongoing ♡
Não Ficçãoඔබත්,මමත්,ඔහුත් ∆ කොලු හැඟීම්,කොලු වචනෙන්ම ලිවීමි ! 🔞 මෙය සමරිසි ආදර කතාවක් වන අතර සුරංගනා කතාවක් නොවේ.එසේම මෙය යතාර්ථය තුළින් ලියවුණු කතාවක් වන අතර සැබෑ අන්තර්ගතයන්ද අඩංගු වේ.ඔබ සමරිසි කතා කියවීමට අකමැත්තක් දක්වන අයෙකු නම් නොකියවන ලෙස ඉල්ලා සිටීම...
