#පනස්_තුන්වන_කොටස 💜️
ජීවිතේ වෙලාවකට හිතාගන්ඩ බැරි දේවල් ගොඩක් වෙනවා..ඉඳලා හිටලා මගෙ ජීවිතේටත් එහෙම ආපු චාන්ස් නැතුවම නෙවෙයි..අපි ඇස් ඉස්සරහට එනකම්ම විශ්වාස කරන් නැති මොන තරම් දේවල් නම් තියෙනවද..ඒත් විශ්වාස කරන්න එහෙම අපි නොදකින කොච්චර දේවල් නම් ඇතිද..අපි හැමදේම දන්නවා කියලා හිතන් උන්නට..වී ඇටේක තරම් පොඩ්ඩක ඉන්න අපි දන්නෙ මොනාද..මට හිතුනෙම එහෙම..
මං දීප්තව දැක්කෙකත් මගෙ හිතෙම මැවුණ දෙයක් කියලා තේරුනා..ඒ ඔක්කොම හිතෙ දුක වේදනාව කලකිරීම ඒ ඔක්කොම දේවල් එක්ක මගෙ හිත මාව රෙවෙට්ටුවා..ඒ ඔක්කොම හීනයක්..හීනයක්ම විතරයි..
"ලොකූ..මොකද මේ..අදත් අසනීප උනාවත්ද..අනේ පරක්කුත් වෙලා මොකද උනෙ මේ.."
"නෑ...නෑ අම්මෙ..කො..අයින් වෙන්න..රෑ උන හින්දා වීල්ලෙකක ආවේ.."
"ඇත්තමද..ලොකු උඹ හොඳින් නේද පුතේ.."
අම්මා මගේ නළල අතගාලා ඇහුවම මට මහ හුඟක් ආදරෙ හිතුනා..
"නෑ අම්මෙ..මුකුත් නෑ..මේ දීප්තව බලලා ආවේ.."
"අ..නේ..සොහොනට ගියේ මොකද දරුවෝ..කියලවත් යන් නෑනේ..මොකක් හරි කරදරයක් වුනානන්.."
"කෝ..කරදරයක් වෙලා නෑනේ මේ ඉන්නේ මං හොඳට.."
"ගුටිකන්නෙපා මගෙන්.."
අම්මා මං ගෙට ගොඩවෙද්දි කන මිරිකලා කිව්වේ..
"හරි හරි අනේ..මං සෝදන් එන්නම්..ඉව්වද.." ?
"හෝදගෙන එන්නකො..පොඩි පුතේ කරදරයක් නෑනෙ උඹට..හිත හරි කරදරෙ බන්..මොනා හරි ඇබැද්දියක් වෙයි කියලමයි හිත කියන්නෙ..ඊයෙ රෑත් උලලේනෙක් ඇඬුවා.."
"අනේ අම්මේ විකාර හිතන්නෙපා ඔහොම..."
චූටි අම්මට එහෙම කියනවා ඇහුණා මට..රෑට කෑවයින් පස්සෙ අපි පොඩ්ඩක් වැල්ලට ගියේ හිත ටිකක් නිදහස් කරගන්න ඕනි යි කියලා දැනුණු හන්දා..හිතට හරි නෑ..
"ඕක ඔච්චර හිතන්න දෙයක් නෙවෙනෙ ලොකු..අමතක කරලා දාන්න..ඇයි අපිට ඒක.."
"නැ බන් බලපන්කො ගෑණුන්ගෙත් හැටි..ඊයා බන් අම්මෙක්නෙ..මැරුණා පස්සෙ බොරුවට හීල්ලුවා මිසක් ඇති දුකක් නෑ ඒ ගෑණිට නන්..හෙනම බොරුව තිබ්බෙ එදත් අඬ අඬ ශික්.."
YOU ARE READING
♡ වැහිකෝඩ || T̆̈h̆̈ĕ̈ R̆̈ă̈ĭ̈n̆̈ C̆ŏ̈d̆̈ĕ̈ || Ongoing ♡
Non-Fictionඔබත්,මමත්,ඔහුත් ∆ කොලු හැඟීම්,කොලු වචනෙන්ම ලිවීමි ! 🔞 මෙය සමරිසි ආදර කතාවක් වන අතර සුරංගනා කතාවක් නොවේ.එසේම මෙය යතාර්ථය තුළින් ලියවුණු කතාවක් වන අතර සැබෑ අන්තර්ගතයන්ද අඩංගු වේ.ඔබ සමරිසි කතා කියවීමට අකමැත්තක් දක්වන අයෙකු නම් නොකියවන ලෙස ඉල්ලා සිටීම...
