Miłość na planie / Alycia Debnam Carey / ZAKOŃCZONE

XXXXXXII

Pov Michalina

Dziś jest 23 lipca czyli prawidłowa data porodu naszej córeczki. Zosia ciągle spała, płakała albo jadła co nas bawiło. Alycia mnie odwiedzała. Bardzo dbała o mnie i naszą córeczkę. Byłam zmęczona, wykończona po ciężkim porodzie. Teraz zbieram się do domu. Wszystko jest w normie, więc wypuścili mnie wcześniej.

- Wszystko..? - Wyszeptałam do mojej kobiety

- Tak kochanie, Michał przyjechał nam pomóc. - Poinformowała z uśmiechem i pocałowała moje czoło - Idziemy?

- Tylko mi pomóż wstać... - Wyszeptałam cicho, a ona wzięła mnie na wózek razem z pielęgniarką

- Dobrze mój ty wielorybie. - Uśmiechnęła się kobieta i zaczęła mnie prowadzić.

Przytuliła się do mnie przy recepcji. Byłam trochę ospała po środkach uspokajających, abym mogła w nocy spać, aż do teraz mnie trzymają, a jest dziesiąta rano.

Alycia zaprowadziła mnie do domu, do sypialni i położyła spać. Nie mogłam zasnąć. Chciałam bawić się z Zosią. Po długim proszeniu, moja żona się zgodziła.

Siedziałyśmy w salonie na kanapie. Zosia spała na moich rękach, a Alycia się jej przyglądała z głową na moim ramieniu. Przytulała się do nas i co chwila mówiła coś do naszego maleństwa.

Nie mogłam wciąż uwierzyć, że zostałam mamą. Tak bardzo tego chciałam. Nie mogę się doczekać, aż będę uczyła ją mówić. Jeździć na rowerze, albo śpiewać pierwszy raz sto lat. Najpiękniejsze chwile będą wtedy kiedy będzie przy mnie Alycia. Będzie trzymała mnie za rękę w najgorszych sytuacjach. Kiedy Zosia pierwszy raz dostanie miesiączke, będzie miała okres dojrzewania, albo będzie miała na poważnie pierwszego chłopaka.

- Kocham Cię. - Usłyszałam po długiej przerwie

- Ja Ciebie też. - Wyszeptałam - Dziękuję za wszystko co dla mnie zrobiłaś i do dziś robisz. - Powiedziałam.