Bir şirket casusunun intikam hikayesi... Derin, yıllar önce en yakın arkadaşı ve sevdiği adam tarafından ihanete uğramış bir kadındır. Bu ihanetin sonucu hapse girer ve orada yolları Ayanlarla kesişir.
Yıllarca intikam için kendini yetiştiren Derin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bazı yaraların merhemi yoktur.
🍁
Gökyüzünün karanlığı mı içimi sarmıştı böyle? Ruhumun sancısını gidermek için elimdeki görünmez kılıçları düşmanlarıma savurmam gerekirken en olmaması gereken kişiye saplayacak olmam mı nefesimin daralmasına sebep oluyordu?
Elimdeki çantayı sıkıca kavramış karşımdaki eve bakıyordum. Kapısında öylece beklerken bir adım öteye geçmek için ayaklarımı hareket ettirmek bana zulüm gibi gelmişti. Bugün bitecekti her şey, ben o teklifi öğrenecek bu görevi de bitirecektim. Sıla ve Tümer'in yaptıklarını anlatınca da Andrea onlara sırtını dönecek böylece intikamımı da almış olacaktım.
Olacak mıydım? Bunlar beni tatmin edecek miydi? Onca yılın acısı tek bir sözle mi çıkacaktı?
Derin bir nefes çektim ciğerlerime, yüksek topuklularım üzerinde dururken esen rüzgar saçlarımı havalandırıyor yüzüme doğru savuruyordu. Boştaki elimle saçlarımı düzeltmeye çalışırken kapı sesini işitmemle o yöne döndüm. Andrea beyaz bir tişört ve pantolonla duruyordu karşımda. Gömlekler kadar ona bu tişörtler de yakışıyordu.
Yüzümdeki ifadeyi silip gülümsedim ve ona doğru yürümeye başladım. Uçuşan eteklerim pek de umurumda değildi, bakışları bacaklarıma döndüğünde bu bana daha çok keyif vermişti.
Yanına varıp elimi uzattığımda dudaklarını üzerine yerleştirmiş aynı zamanda çınar yaprağı dövmemin üzerini okşamıştı.
"Çok güzelsin."
Elimi aşağı indirmiş olsa da bırakmamış beni seyretmeye başlamıştı. Üzerimdeki beyaz elbisenin yakası göğsümün bir kısmını açıkta bırakarak aşağısında bitiyor, omuzlarımın üzerini de uçuşan aynı kumaşla örtüyordu. Eteklerim kalçamı kapatacak kadar kısa ve uçuş uçuştu. Bu elbiseyi bir kırmızı topukluyla kombinlemiş elime de aynı renk bir çanta almıştım.
"Teşekkür ederim Sinyor Andrea."
Başımı elime çevirdiğimde temasını kesmediğinin farkında olacak ki geri çekildi ve içeriyi işaret etti.
"Senin için güzel şeyler hazırladım."
Ben senin için hiç iyi şeyler hazırlamadım ama.
Tebessüm edip uçuşan saçlarımı kulağımın ardına sıkıştırdım. Önden önden yürüdüğümde bu büyük evin salonunda bulmuştum kendimi.
Ev ferah ve moderndi, açık renk ahşaplarla döşenmiş çiçeklerle, renkli yastık ve halılarla tüm sıcaklık sağlanmıştı. Gözümü etraftan bir türlü alıp masaya çevirememiştim. Eğer bu evin tasarımını bir iç mimara yaptırmayıp kendi yaptıysa gerçekten de çok zevkli bir adamdı.
