YERYÜZÜ GÖKYÜZÜ'NE AŞIK

29. BÖLÜM > YAĞMUR

Bu bölümde de yaptığım gibi diğer bölümlerde de sık sık zaman atlatacağım. Bundan sonra hikayenin biraz daha hızlı ilerlemesini planlıyorum. Zaten daha ortada hikayenin bölümü dahi yokken kurgusu belliydi. Bundan sonra zaman atlatıp daha çok kurgu üzerine yoğunlaşacağım. 

İYİ OKUMALAR !!!

Okul formasını giyip uçarak aşağı indim. Gökşen bir yandan ayakkabısını giymeye çalışırken aynı anda özenle elinde ki tostu koruyordu. 

Annem "Görkem sende al hadi tostunu." derken bende hızla ayakkabılarımı giyip tostu aldım. Yeni uyandığım için bunu yiyemeyecektim ama almama gibi bir şansım yoktu. 

Annem "İyi dersler !" deyip kapıyı kapatınca Gökşen bana dönüp "O tostu yemeyeceğini biliyorum. Ver ben yiyim de ziyan olmasın." dedi. 

Gökşen elimde ki tostu alıp sanki dünyanın en lezzetli yiyeceğiymiş gibi yerken kapıya varmıştık. Zaten biz varır varmaz servis de gelmişti. Okula varınca Merve'yi dürtüp uyandırdım. Okula girerken içimde karışık hisler boy gösteriyordu. 

Heyecan , öfke ve korku... 

Doruk ile dün olanlardan sonra konuşmamıştık ve ben şimdi karşılaşınca ne tepki vereceğini merak ediyordum. Büyük ihtimalle ortamı kızıştırdığım için kızacaktı. 

Merve ile Gökşen bir konu üzerinde derin bir tartışma yaşarken ben etrafa baka baka temkinli adımlarla yürüyordum. Tam okul binasına girerken Doruk'un sesi kulaklarımda çınladı. 

"Görkem !" Merve ile Gökşen hiç umursamadan yürürlerken ben durup yavaşça arkama döndüm. 

"Günaydın. Kahvaltı ettin mi ?"

 "Ha-hayır." Direk böyle sorup üstüne gülümseyince şaşırıp kekelemiştim.

 "Süper. Hadi birlikte kantine gidip bir şeyler yiyelim. Bende kahvaltı yapamadım bugün." Kolunu omzuma atıp beni kendine çekti. 

Doruk "Haftaya sınavlar başlıyormuş." derken ben hala dün gece hakkında bir şeyler söylemesini bekliyordum. 

"Evet , biliyorum."

 "Bir daha fizik çalışabiliriz bence." 

Daha fazla dayanamayıp Doruk'un kolundan kurtuldum ve önüne geçtim. "Dün gece hakkında hiç bir şey söylemeyecek misin ?" Beni omzumdan tutup çevirdi ve tekrar kolunu omzuma attı. 

"Bilmem. Bir şey söylemem mi gerekiyor ?" 

"Yani... Şey..."

 "Bence dün söylediklerin gayet netti.' Şimdide ben varım ! Ben Doruk'un sevgilisiyim. Bunu o küçük kafana sok !'" Sesimi taklit etmek için hiç benim sesime benzemeyen garip sesler çıkarmıştı. 

"Yaa dün sesim seninki kadar kötü müydü ?"

 "Sanırım bu kadar değil."

 "Dün gece niye hiç aramadın. Peşimden de gelmedin. Tüm gece Sinem ile birlikte miydin ?" Ben ciddileşince o da ciddileşti.

 "Şöyle söyleyim Sinem'in bazı problemleri var. Onu öylece bırakmazdım."

 "Ama beni bırakabiliyorsun öyle mi ?"

 "Aynı şey değil Görkem. Bu bir rahatsızlık." O kadar yavaş yürümüştük ki daha kantine yeni varmıştık. 

Doruk "Ama eve varışından falan haberim var." derken boş masalardan birine oturdum. 

"Nasıl ?" Doruk soruma cevap vermeden gidip çay ve simit aldı geldi. 

Karşıma oturunca "Yoksa beni mi takip ettiriyorsun ?" dedim.