Staining your Confused Emotions (Holding You Series #1)

Kabanata 30

Ilang araw ko ng iniiwasan si Kaiden kaya para kami naglalaro ng hide and seek. Maaga akong pumapasok kaya hindi ko sya naaabutan sa lobby, ngayon naman ay lunch break kaya hinihintay nya ako sa labas.

"Nandyan ba si Martha sa loob? Gusto ko sana syang makausap." Rinig kong sabi ni Kaiden habang kausap sila Riana at Jax.

"Uhmm.. May pupuntahan kasi kami ngayong lunch. Mamayang uwian mo nalang sya hintayin." Pagpapalusot ni Riana at tumango si Kaiden.

"I heard you and your group defended your research. Why won't you celebrate it?" Sabat naman ni Jax.

Kinwento ko kasi sakanila na ngayon yung research ni Kaiden at kung bakit hindi ko sya pinapansin. Alam ko naman na hindi sila agree sa ginagawa ko pero sinusuportahan pa rin nila ako.

"Yung mukh nya 'te halatang problema na." Sabi ni Jax pero patuloy pa din ako sa pagkain.

"Mapapagod din yan." Sagot ko sakanila.

"Don't underestimate him. Mga katulad nya hindi agad napapagod." Natatawang iling ni Riana.

I agree with her. For the long time that I knew Kaiden, One thing that I am proud of him is that he will never give up hanggang kaya nya gagawin nya talaga. I am a lucky girl huh?

Lucky girl? Sure ka iniiwasan mo nga... Sabi ng isip ko sakin.

Pagkatapos ng huling klase namin ay inaya ko na agad sila Riana umuwi at pumayag naman sila kasi marami rin naman kami gagawin ngayon. Malapit na kasi matapos ang 2nd year kaya puro completion nalang ang ginagawa namin.

Dumiretso ako sa garden pagkauwi ko dahil 5:30 pm palang naman gusto ko lang naman na mapayapa kaya pumikit ako habang dinadama ang malakas na hangin. Ganito talaga palagi ginagawa ko ewan ko ba gumagaan kasi loob ko.

"Malapit na ako mabaliw kakaisip kung ano bang nagawa ko. I hope the space that you need is enough."

Nagulat naman ako dahil may nagsalita sa harapan ko kaya napaangat ako ng tingin sakanya pero hindi ko sya pinansin at umupo sa tabi ko ng walang pasabi.

"Hindi ko alam kung anong ginawa kong mali pero ilang beses kong inisip." Pagtutuloy nya.

"It's not you, it's me." Wala sa sarili kong sagot sakanya.

"Huwag mo ng ituloy alam ko na sasabihin mo. Makikipag break ka? No. I will not allow it." Iling iling nyang sabi.

"Sobrang dami ko lang kasing kailangan na tapusin na requirements kaya nanghingi ako ng space." Lame na reason ko.

"I don't believe you. We are together for more than 1 year. I know that you have a reasonable reason." Pamimilit nya kaya napatingin ako sakanya.

"Gusto mo talaga malaman?" Sabi ko.

"Oo kahit gaano pa kahaba yan." Insist nyang sabi.

"Kasi ayokong maranasan na nanglilimos ng oras sayo alam ko naman na mahalaga yung ginagawa mo pero yung kahit ten or fifteen minutes lang ng oras mo." Mahina kong sabi sakanya.

"I keep asking you if it is okay but you always answered na sige okay lang or naiintindhan ko naman. Bakit tayo humantong sa ganito?" Nahihirapan nyang saad sakin.

"Kasi ayoko naman na isipin mo na selfish girlfriend ako or ano. I want you to love freely like how you are doing with mine but my heart is not as strong as yours. I have trauma from--" Nagulat ako ng nasabi ko iyon sakanya at napapikit.

"Continue." Seryoso nyang sabi sakin.

Kinwento ko sakanya simula una kung paano kami nagkakilala ni Aerol and yes sinabi ko ang pangalan. Ano pa bang kailangan komg itago dito? Wala naman diba.